علی ربیعی نوشت: گذار از شرایط ایران امروز و رسیدن به وضعیتی پر تفاهم و پیشرونده، تنها از طریق اصلاحات میسر است. مطالعات نشان میدهد اولین گام در این مسیر، اصلاحات داخلی است. فرصتهای دادن سیگنال و علامت و ایجاد فضایی برای ترمیم را نباید از دست داد.
علی ربیعی نوشت: در سه سیاست نیازمند اصلاحات هستیم: سیاست خارجی، سیاستهای اقتصادی و معیشتی و سیاستهای اجتماعی. امروز بدون تردید اولویت با سیاست اجتماعی است.
علی ربیعی نوشت: به نظر میرسد که نوعی «سیاست علیه شادی» در جریان است. هرچند نسلهای مختلف شیوه ابراز وجود، کامیابی و شادیهای مختص به خود دارند، اما در نتیجه سیاستهایی که اعمال میشود در مجموع کلیت جامعه احساس شادی، درد، رنج در یک ایماژ و تصویر مشترک را میتوانند احساس کنند.
علی ربیعی نوشت: گفتوگو و مباحثه، بیان آزاد عقاید برای شهید بهشتی، در عمل یک سیاست قضایی بود و همه تلاش خود را به کار برد تا امنیت گفتوگو و آزادی بیان را تضمین کند و بر این سیاق، او حضور گفتوگویی همه آرا و مشربها در سپهر عمومی را یک راهبرد برای سلامت و مصونیت جامعه میدانست.
علی ربیعی نوشت: روشنفکران دینی سرمایهای جز «چند تا خودکار» ندارند و باید بدانند چه بسا این «آخرین نسلی» است که پاسخ خود را از دین میجوید و معلوم نیست فرصتی دیگر برای نجات جوانان باشد.
علی ربیعی نوشت: اقدامات شناختی و تبیینی درست بر اساس آمارگیریهای ملی و استانی انجام شود و در سیاستگذاریها به ساختارهای اجتماعی کار کودک توجه شود.
علی ربیعی نوشت: ماجراهای اخیر نشان داد در فضایی که رسانههای مستقل اجازه رشد نیافته و نتوانستهاند یک روزنامهنگاری تحقیقی را بهطور مستقل جلو ببرند، احضارها، تذکرها و بازداشت روزنامهنگاران مستقل و بالا رفتن هزینه کارهای تحقیقاتی باعث کوچ مرجعیت رسانهای شده و بزرگترین نتیجه ضدامنیتی رقم خورد.
علی ربیعی نوشت: ما از جهان فاصله گرفتهایم و فاصله گرفتن از جهان یعنی محروم کردن مردم کشور و آینده مملکت از حق و حقوقشان در اقتصاد جهان. هر حرکتی از سوی دولت برای پیوستن به زندگی عادی جهانی را باید قویا حمایت کنیم.
علی ربیعی نوشت: فراموشی بهتهای کوچک میتوانند زمینهساز بهتی بزرگ باشد. بهتی که اگر در بگیرد دیگر جایی برای تحلیلهای این و آن جناح باقی نخواهد گذاشت.
علی ربیعی نوشت: مبارزه با فساد، بیش از آنکه پروژه امنیتی و قضایی باشد یک پروژه اجتماعی همراه با اصلاحات ساختاری است. شواهد نشان میدهد در این سالها، دولتها، در اجرای پروژههای اجتماعی با توجه به ذینفعان مختلف آن، نتوانستهاند موفق عمل کنند. مبارزه با فساد از پیچیدهترین پروژههای اجتماعی است.
