کنایه یک حفاظت‌گر از آثار تاریخی به ضرغامی؛ زین پس به جای واژه «تخریب» از «مرمت» استفاده کنیم

روزنامه هم میهن با مهندس مهیار قدوسی، حفاظت‌گر درباره تخریب بافت تاریخی شیراز برای توسعه حرم شاهچراغ گفت‌وگو کرده است.

به گزارش هم میهن، بخش‌های مهم این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:

 

• مخالفت با تخریب 200 خانه تاریخی شیراز فقط موجب کاهش تعداد این خانه‌ها از عدد 200 به عدد 60 شد، نه متوقف شدن آن اتفاق.
• برخلاف آنچه عنوان می‌شود، در طرح توسعه حرم شاهچراغ(ع)، ۳۶۰ هکتار از بافت تاریخی شیراز تخریب خواهد شد، نه ۵۷ هکتار. به گفته طراحان قرار است با این تخریب‌ها و سپس توسعه حرم، شیراز تبدیل به بزرگ‌ترین شهر زیارتی خاورمیانه شود.
• وقتی آقای ضرغامی واژه «مرمت» را به‌جای واژه «تخریب» به‌کار می‌برند به‌نظر می‌رسد که به‌شکل کلی باید در مورد مفهوم این واژه‌ها تجدید‌نظر و با یکدیگر جابه‌جایشان کرد؛ به‌گونه‌ای‌که زین‌پس به‌جای واژه «مرمت» واژه «تخریب» و به‌جای «تخریب»، «مرمت» را به‌کار برد.
• طبق آنچه ما در حال مشاهده آن هستیم، مرمتی در کار نیست و آنچه رخ داده است و همچنان ادامه دارد چیزی جز تخریب نیست. این تخریب‌گران، قصد ایجاد محوری زیارتی از امامزاده ابراهیم(ع) و همچنین از سیدتاج‌الدین غریب(ع) به شاهچراغ(ع) را دارند و قصدشان خیابان‌کشی از میان بافت تاریخی است.
• احساس من این است که آقای ضرغامی به اطلاعاتی کامل، در مورد آنچه برای بافت تاریخی شیراز رخ داده است، دسترسی ندارند.
• زمانی که در مورد بافت تاریخی شیراز صحبت می‌کنیم باید بدانیم که مالک شخصی نمی‌تواند با این ادعا که «خانه خودم است و می‌خواهم تخریبش کنم» در مورد آن تصمیم بگیرد؛ چه نعوذبالله خودِ شاهچراغ باشد و چه یک شهروند معمولی.
• نکته‌ای که در این میان مغفول مانده است طرحی به نام «طرح جامع حفاظت شهری بافت تاریخی شیراز» است که در سال‌ 1398 توسط گروهی ایتالیایی آماده و قرار شد برای دخل‌وتصرف در بافت تاریخی شیراز به‌عنوان طرحی بالادستی مورد توجه قرار بگیرد. مراحل آماده‌سازی این طرح، سه یا چهار سال پیش به پایان رسید و به پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری به مدیریت مصیب امیری تحویل داده شد اما اکنون هیچ‌کس به آن دسترسی ندارد. اگر این طرح به‌صورت عمومی منتشر شود آن‌وقت دیگر نیازی به این‌همه دور خود چرخیدن نیست.