عباس عبدی متولد 1 تیر 1335 و همچنین فعال سیاسی-اجتماعی، پژوهشگر اجتماعی و روزنامهنگار اصلاحطلب است. عبدی که سابقه فعالیت در روزنامههای سلام و صبح امروز را در کارنامه خود دارد همزمان از مؤسسان مؤسسه پژوهشی آینده و عضو مؤسس جبهه مشارکت و سپس شورای مرکزی و دفتر سیاسی حزب بوده و هم اکنون نیز عضو هیئت مدیره انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران است. آثار و کتابهای بسیاری از آقای عبدی به چاپ رسیده است که از جمله میتوان به صدایی که شنیده نشد و قدرت، قانون، فرهنگ و نیز در مسیر آزادی اشاره کرد.
عباس عبدی نوشت: یکی از اصلیترین وظایف آقای پزشکیان در مقام رییسجمهور اصلاح زمین بازی سیاست است. غیر ممکن است که او یا هر کس دیگر بتوانند در زمین موجود، موفقیتهای پایدار و چشمگیری به دست آورند.
عباس عبدی نوشت: چارهای جز تغییر شهردار نیست. افراد معتبر و کارآمد نزد اصولگرایان کم نیستند که میتوانند شهردار باشند. «شهردار»ی برای مردم تهران و نه برای یک جناح سیاسی. «شهردار»ی در خدمت تهران و نه پیشمرگ نامزد انتخاباتی دیگر.
عباس عبدی نوشت: به دوستانم هم گفته بودم که حضورم در انتخابات را چنین تعریف میکنم که شکست پزشکیان، شکست سیاستورزی من نیز هست و اگر او شکست میخورد، این آخرین یادداشت من خواهد بود و با اعلام و پذیرش شکست برای همیشه عرصه سیاست و روزنامهنگاری سیاسی را ترک میکردم.
عباس عبدی نوشت: عدم مشارکت اکثریت جامعه ایران در دور اول انتخابات، زنگ خطری بود که باید شنیده شود. من حتی اصراری به آن ندارم که افراد حتما در انتخابات شرکت کنند، چون بحث درباره شرکت یا عدم شرکت به پایان رسیده است، ولی هنوز یک راه باز است، ارجاع به وجدان خود.
عباس عبدی نوشت: این همه فشار روانی و تنش سیاسی چه در حوزه جامعه و زنان، چه در حوزه اقتصاد از طریق تورم و وعدههای دروغ، چه در سیاست خارجی از طریق درگیری و تحریم، چه در حوزه فرهنگی از طریق سانسور، مردم را زمینگیر و شکننده خواهد کرد، بهتر است بگذاریم مردم به زندگی بازگردند.
عباس عبدی نوشت: صندوق رای، صندوق صدقات نیست که ما پولی در آن بیندازیم و صاحب صندوق هر گونه که خواست آن را خرج کند و ما فقط وظیفه داریم که غیرمشروط این پول را به حساب صاحب صندوق واریز کنیم.
عباس عبدی نوشت: . انتخابات پیش رو فرصتی برای دادن وعدههای دروغ و خلاف عقل نیست. دادن این وعدهها همان مشکل واقعی است و نه راهحل. وعدههای پوچ نه تنها مسائل و آلام مردم را درمان نمیکند، بلکه خود یک درد بیدرمان جدید است.
عباس عبدی نوشت: تنها امید این است که اینبار درس خوبی از نتایج انتخابات بگیرند و برای همیشه این تصور را که میتوان مردم را از حیات سیاسی و اجتماعی حذف کرد از ذهن خود بیرون کنند، چون مردم حذف شدنی نیستند. این سیاستمداران مخالف مردم هستند که ناپدید خواهند شد.
عباس عبدی نوشت: منظور من از پس گرفتن رای لزوما حضور خیابانی که پرهزینه باشد، نیست. رای چیست؟ آیا وجود برگ رای در صندوق برای حکومتها مشروعیتی به دست میدهد؟ پاسخ من خیر است؛ رای مثل برگه کاغذی به نام پول است که چیز دیگری آن را معتبر میکند، آن نیز اعتباری تضمینی است که مرجعی چون دولت به آن داده است.
عباس عبدی نوشت: ماجرای رخ داده در میزگرد اجتماعی و فرهنگی آقای دکتر پزشکیان که منجر به ترک میز گفتوگو از سوی آقای دکتر فاضلی شد، تاسفآور بود و فارغ از علل و پیامدهای آن، نشانهای از خشم فروخفته در جامعه ایران بود که در بالاترین سطح رسانهای رخ داد. خشمی که بدون تردید اگر در یک فرآیند مسالمتآمیز تخلیه نشود، دیر یا زود عوارض آن گریبان همگان را خواهد گرفت.
