شخصیت محرم، گمشده فوتبال ایران/ چقدر خوشحالیم که به فوتبال ما برگشتی!

روزبه دلاور| پس از متوقف کردن تیم صدر جدولی استقلال در ورزشگاه آزادی مقابل دوربین خبرنگاران قرار گرفت و با همان لحن آرام و شخصیت مثال‌زدنی‌ به سوالات پاسخ داد.

به گزارش روزنامه اعتماد، محرم نویدکیا، اسطوره فوتبال اصفهان و یکی از بهترین هافبک‌وسط‌های دو دهه اخیر فوتبال ما بعد از سال‌ها افتخارآفرینی به عنوان بازیکن وارد جرگه مربیان شده و هنوز همان محرم سر به زیر است، شبیه به سبک بازی‌اش که بی‌سر و صدا یار خودی را پیدا می‌کرد و چشم بسته پاس‌های چشم‌نوازی ارسال می‌کرد و نسخه حریفان را میپچید! او در مربیگری هم خوشفکر است و زیرک اما آن آرامش و شخصیت کم‌نظیر محرم یک جواهر است در دل یک صحرای بی‌سر و ته، یک نیاز است برای فوتبالی که فقر فرهنگی در آن بیداد می‌کند.

چقدر دلتنگ حضور محرم‌ و تعدادی انگشت‌شمار مثل محرم روی نیمکت تیم‌های فوتبال‌مان هستیم. در فوتبالی که خبری از امثال چهره های ‌موجه و محبوب مثل دایی و فرکی و باقری نیست حضور مربی جوانی ‌مثل محرم دل‌مان را خوش می‌کند. دلخوش به روزهای بهتر، دلخوش به شنیدن و خواندن مصاحبه‌هایی که به داشته‌های‌مان اضافه می‌کند.

خسته شدیم از بس چهره‌های بی‌سواد و تکراری و لابی‌باز روی نیمکت یک‌سری از تیم‌ها دیدیم! البته در یکی، دو سال اخیر به یمن یک تیم ملی اصیل که در دهه هشتاد داشتیم شاهد حضور مربیانی مثل نکونام و شجاعی بودیم اما باز هم فوتبال برای رهایی از دندان‌های پوسیده‌اش نیاز به چهره‌هایی شبیه به محرم دارد‌. مربیانی از جنس و بدنه فوتبال، مربیانی که در دوران فوتبال‌شان رنگ پول را به قدر کافی دیده‌اند تا در دوران مربیگری برای حل مسائل مالی خود مجبور نشوند «بله قربانگوی» مدیران ناکاربلد باشند.

در چند سال گذشته چند مدیر ناآشنا به فوتبال آمدند و به فوتبالی‌های ما ضربه زدند. فوتبالی‌ها با خودشان چه کردند که امروز تصمیم‌گیرندگانی در مسند قدرت قرار گرفته‌اند که نتوانستند محبوبیت محرم را در زاینده‌رود تحمل کنند تا چهره دوست‌داشتنی اصفهان خیلی زود برای ادامه فعالیت حرفه‌ای دیارش را به قصد کرمان ترک‌کند که البته بازهم جای شکرش باقی است که این ‌چهره خاص در چرخه مربیگری این فوتبال باقی مانده وگرنه‌ چه بسا باز هم شاهد چهره‌های تکراری روی نیمکت این تیم صعنتی می‌بودیم.

چهره‌هایی که ماحصل فعالیت‌شان در ادوار مختلف حال و روز این روزهای فوتبال ما است. فوتبالی که سال‌های سال است چرخه بازیکن‌سازی و پایه‌های آن تعطیل شده و در بزرگسالان به خصوص سطح باشگاهی همیشه در حال درجا زدن است. چهره‌هایی مدعی که با هر پیروزی بر زمین و زمان می‌تازند و شکست را به گردن‌ داور و... می‌اندازند تا هنوز هم کنفرانس‌های مطبوعاتی یکی مثل کارلوس کی‌روش و برانکو برای افکار عمومی خاص جلوه ‌داده شود. به مصاحبه‌های یکنواخت مربیان درجه سه گریز زدیم و در پایان مطلب به صحبت‌های نویدکیا پس از متوقف کردن استقلال برسیم. آنجا که در جمله‌بندی‌هایش احترام بود و بوی جوانمردی می‌داد، آنجا که درباره برخورد نکو گفت: 

چیز خاصی نبود؛ می‌دانم نکونام دوست دارد تیمش قهرمان شود و تحت فشار بود. او ناراحت بود که یکی، دو بازیکن ما روی زمین افتادند. بعد از بازی گفتم من با کسی کری ندارم و اهل این حرف‌ها نیستم و فقط نظرات شخصی خودم را گفتم و درباره استقلال و نکونام صحبت نکردم! 

چقدر جنتلمنانه حرف می‌زنی محرم! چقدر خوشحالیم‌که تو به فوتبال ما برگشتی.