توافق ایرانی سعودی دوام می‌آورد؟

پکن در ماه جاری میزبان اولین نشست رسمی وزرای خارجه ایران و عربستان سعودی بود. با این حال، این توافق بر بسیاری از تحولات ژئوپلیتیک غیرمنتظره اخیر استوار است که ادراکات تغییر استراتژیک در کنار فاکتور‌های مد نظر عربستان سعودی و ایران سبب شده که طرفین به این تصمیم برسند.

 

به گزارش انتخاب؛ المانیتور در گزارشی درباره توافق ایران و عربستان سعودی پرداخته که نکات مهم آن را در ادامه می‌خوانید:

• دوام این توافق به همان اندازه‌ی آینده‌ی فاکتور‌هایی که راه را برای انعقاد آن هموار کرده، نامشخص است. محرک‌ها و تصورات/فرض‌های کلیدی ای وجود داشت که منجر به این تغییر نگاه استراتژیک در تهران و ریاض شد:
• اول، عدم اطمینان فزاینده در مورد نقش ایالات متحده در منطقه با توجه به خروج از افغانستان و چرخش استراتژیک به سمت آسیا که این تصور قوی را شکل داده است که نقش ایالات متحده در منطقه رو به افول است.
• دوم، جنگ روسیه در اوکراین و این تصور که صرف نظر از نتایج جنگ، به چالش کشیدن نظم بین‌المللی توسط روسیه می‌تواند منجر به تغییرات استراتژیک بزرگی شود.
• سوم، آینده برنامه هسته‌ای ایران بدون چشم‌اندازی برای توافق در کوتاه‌مدت که عمدتاً ناشی از حمایت تهران از جنگ روسیه در اوکراین و نحوه برخورد با معترضان بود؛ آخرین مورد هم، هرج و مرج سیاسی در ایران است.
• ترکیب این عوامل باعث شده است که عربستان سعودی و ایران استراتژی‌های خود را برای تعامل با یکدیگر و همچنین در قبال سایر بازیگران (ایالات متحده، روسیه و چین) بازنگری و تنظیم کنند. گزارش‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در مورد غنی‌سازی اورانیوم ایران در آستانه ۸۴ درصد به معنای نزدیک شدن ایران به خط قرمز آمریکاست که بر پیچیدگی شرایط می‌افزاید.
• از منظر عربستان، یک چرخه تنش در گذشته باعث حمله به تاسیسات نفتی شد که نشان داد ایران علیرغم انزوا و توانایی‌های نظامی محدود می‌تواند هزینه‌های قابل توجهی را به سعودی وارد کند. از آنجایی که شرایط کنونی حاکی از شروع یک چرخه بالقوه افزایش تنش است، ریاض نسبت به ضرورت کاهش تنش آگاه است. 
• این توافق موفقیت آمیز بود، زیرا عربستان سعودی و ایران توانستند مشوق‌های امنیتی و اقتصادی متقابل و ارزشمندی به یکدیگر ارائه دهند. پیشرفت در پکن پس از چندین دور گفتگو که در آوریل ۲۰۲۱ آغاز شد به دست آمد. چیزی که چندین دور مذاکره را نهایتا به نتیجه رساند، کارتی بود که سعودی‌ها روی میز گذاشتند: نفوذ رسانه‌ای بر ناآرامی‌های سیاسی در ایران..
• با شروع اعتراضات در سراسر ایران در پاییز ۲۰۲۲، تهران با چالش بزرگی مواجه شد. ایران، اعتراضات را توطئه‌های غرب برای تغییر حکومت، دانست، اما تهران همچنین چندین رسانه را به دامن زدن به ناآرامی و به راه انداختن یک «جنگ رسانه‌ای» متهم کرد، از جمله ایران اینترنشنال وابسته به عربستان سعودی که پوشش ۲۴ ساعته اعتراضات را ارائه کرد.
• مفاد توافق بین دو کشور شامل تعهد عربستان سعودی به توقف کمک مالی به ایران اینترنشنال بود - امتیازی بسیار ارزشمند برای تهران. به نوبه خود، ایران موافقت کرد که حمایت خود از حوثی‌ها در یمن را محدود کند، که از منظر سعودی نتیجه‌ای مطلوب بود.
• نقش چین به عنوان واسطه نشان دهنده گذار به چند قطبی منطقه‌ای است. ریاض و تهران از پکن به عنوان یک شریک استراتژیک جدید با پیش بینی کاهش نقش آمریکا در منطقه استقبال کرده اند. 
• باید در تفسیر موفقیت این توافق محتاط باشیم، زیرا عربستان سعودی، ایران و سایرین به شرط بندی خود بین شرق و غرب در فضای سیال فعلی ادامه خواهند داد.