چه کسی به دنبال ملتهب کردن اوضاع عراق است؟

گرچه عراق مدت‌های مدیدی است که در بحران‌های مستمر غوطه‌ور است، اما از زمان اعلام نتایج انتخابات اخیر پارلمانی این کشور، دور جدید و جدی‌تری از بحران را تجربه می‌کند.

به گزارش اعتمادآنلاین، به اعتقاد برخی کارشناسان، تبعات دور باطلی که احزاب و گروه‌های حاضر در صحنه سیاسی عراق در آن وارد شده‌اند، کمتر از مشکلات تروریسم و داعش یا جنگ طایفه‌ای در این کشور نیست.

این کارشناسان بر این باورند که امروز نیز بعد جدیدی از دخالت‌های خارجی را در صحنه سیاسی عراقی شاهد هستیم، دخالت‌هایی که از یک سو به دنبال ساختارشکنی در میان طوایف و مذاهب عراقی است و از سوی دیگر راه خود را برای قبضه کردن قدرت در عراق ادامه می‌دهد.

با وجود آن که مقتدی صدر در مقابل سکوت یا به تعبیری خشم فروخفته دیگر گروه‌های شیعه عراقی همچنان به هیاهو و تاخت و تاز در صحنه سیاسی عراق ادامه می‌دهد، چند صباحی است که نگاه‌ها به سوی شخصیت دیگری در عراق معطوف شده است، شخصیتی که گرچه عمر سیاستمداری‌اش به چند دهه قبل باز می‌گردد، اما ردپای اقداماتش در بحران‌های مختلف عراق امروز قابل لمس‌تر می‌نماید.

اینکه بتوان توطئه علیه تمامیت ارضی و حاکمیت عراق را به یک طرف خاص در عراق نسبت داد، اتهام بسیار بزرگی است، اما می‌توان این نظریه را مطرح کرد که بخشی از توطئه تجزیه و بر هم زدن ثبات عراق همانند رودهای دجله و فرات از شمال این کشور به سوی جنوب آن جریان پیدا می‌کند.

گرچه احزاب کرد عراقی و در رأس آنها حزب دموکرات کردستان عراق به رهبری مسعود بارزانی در جدا کردن شمال عراق از کشور مادر ناکام شدند، اما بعد از این غائله بود که روی دیگر سکه این جریان تخریبی روز به روز نمایان‌تر شد.

از بحران‌سازی در مورد سرنوشت کرکوک گرفته تا فروش نفت بدون مجوز دولت مرکزی، از همکاری نسبتاً آشکار با رژیم اسرائیل گرفته تا تهاجم و اهانت به مرجعیت، تنها بخش کوچکی از اقداماتی است که یک سر آن به هر شکل به مسعود بارزانی مرتبط می‌شود.

با وجود مواضع حق به جانب ائتلاف اکثریت شکل‌گرفته برای انتخاب رئیس‌جمهور که مقتدی صدر و مسعود بارزانی آن را رهبری می‌کنند، نگاهی عمیق‌تر به این مشکل نشان از بر هم خوردن قواعد بازی و توافق بین حزب دموکرات کردستان عراق به رهبری بارزانی با دیگر احزاب سیاسی کردستان و در رأس آنها اتحادیه میهنی کردستان عراق است که در مقابل تسلیم ریاست اقلیم کردستان به حزب دموکرات، پست تشریفاتی ریاست‌جمهوری را به شکل توافقی به اتحادیه میهنی رسانده بود.

به گفته کارشناسان، این زیاده‌خواهی به خودی خود کانون دیگری از بحران را در عراق به وجود آورده است.

در کنار آن میزبانی اقلیم کردستان از سرویس‌های اطلاعاتی بیگانه و در رأس آن موساد هم امر تازه‌ای نمی‌نماید و با نگاهی به رسانه‌ها گزارش‌های زیادی از همکاری بارزانی با اسرائیل می‌توان یافت.

با وجود آن که بسیاری از کارشناسان امور عراق آغاز این همکاری را دهه هفتاد قرن گذشته و حتی قبل‌تر دانسته و سفر ملا مصطفی بارزانی به تل‌آویو برای معالجه را نماد آن می‌دانند، اما تبدیل شدن اقلیم کردستان به پایگاه شبه‌علنی موساد برای انجام عملیات تخریبی و پرورش جاسوس علیه کشورهای همسایه از دیدگاه برخی کارشناسان عراقی در راستای تحقق هدف کلان بارزانی برای تجزیه عراق است.

جریان مجری این توطئه در عراق، بعد از تلاش برای ضربه زدن به تمامیت ارضی این کشور، چپاول منابع نفتی آن، بحران‌آفرینی سیاسی، بر هم زدن وضعیت نه چندان باثبات صحنه سیاسی عراق و همکاری اطلاعاتی (یا حداقل سکوت در مقابل) اقدامات تخریبی عوامل بیگانه علیه کشورهای منطقه، این بار مرجعیت را هدف قرار داده و به آخرین ستون قدرت و ثبات کشور عراق حمله کرده است.

اقدام خودجوش یکشنبه مردم عراق گرچه باعث عقب‌نشینی مجریان این طرح و حتی ادعای دستگیری فرد اهانت‌کننده شد، اما به طور حتم باز هم باید منتظر موج‌های جدیدی از سرازیر شدن توطئه‌های جریان تخریبی به سوی جنوب باشیم.