آینده ناخوشایند آینده انرژی‌های هیدروکربوری در ایران

روزنامه تعادل در گفت‌وگو با رضا پدیدار، رییس کمیسیون انرژی و محیط زیست اتاق تهران،  نقش انرژی در آینده ایران را واکاوی کرده است.

به گزارش تعادل، بخش‌های مهم این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید: 

• اگر به درستی توسعه میادین گازی را دنبال کنیم، میدان‌های نفتی را توسعه دهیم و گازهای همراه نفت حاصل از این توسعه میادین را به دست بیاوریم، روی مساله بهینه‌سازی مصرف در داخل بیشتر تمرکز داشته باشیم، آینده روشن است. 
• غفلت از فرصت‌ها و ظرفیت‌ها تصویری ناخوشایند از آینده انرژی‌های هیدروکربوری در ایران را به نمایش می‌گذارد، ضمن آنکه اکنون انرژی‌های تجدید پذیر پشت درها منتظر ایستاده‌اند تا جای انرژی‌های فسیلی را بگیرند و اندکی تاخیر در عمل و سستی، فرصت ظهور این پتانسیل‌ها را نیز از ایران خواهند گرفت . 
• در حال حاضر متوسط ضریب بازیافت نفت خام در همه دنیا حدود 34 درصد است اما ضریب فعلی بازیافت نفت خام در ایران حدود 10 درصد از این میانگین پایین‌تر است. اگر به ضریب بازیافت نفت خام در کشورهایی مانند عربستان که حدود 50 درصد و دو برابر ضریب بازیافت نفت خام ایران است نیندیشیم، حداقل باید به میانگین جهانی دست یابیم و این ازدیاد برداشت، کمک خواهد کرد که سرمایه ملی زیرزمین مدفون نشود و بر خلاف تصور عوامانه و مردود، ثروت ملی از این طریق برای نسل‌های آتی حفظ شود.  
• اگر با بهبود روابط بین‌المللی و منطقه‌ای، ایجاد یک شرایط برد - برد جهانی، تامین سرمایه و تکنولوژی مورد نیاز است که در اختیار ما نیست می‌توان با عبور از خود تحریمی‌ها و اصلاح سیاست‌های انرژی و نیز بهینه‌سازی مصرف، این ثروت را پیش از اتمام عمر نفت، استخراج کنیم و درآمد آن را به بخش‌های مولد اقتصاد تزریق کنیم تا به مرور سهم نفت در این اقتصاد بزرگ و مولد کمتر از سایر بخش‌ها شود، توانسته‌ایم به صورت عملی و موفق به اقتصاد بدون نفت برسیم که در اصل سیاست انتقال بین نسلی ثروث را نیز در بطن خود دارد. لذا آینده انرژی در ایران به اراده و تصمیمی وابسته است که امروز می‌گیریم .
•  آنچه امروز جای آن در رسیدن به موقعیت ممتاز در زمینه انرژی خالی است تصمیم و اراده ملی و هم صدایی برای حال و آینده ممتاز در زمینه انرژی است. باید روی توسعه و مدیریت مصرف انرژی با سیاست‌های صحیح مدیریتی بیشتر تمرکز شود و تنها منافع ملی اساس سیاست‌گذاری‌ها باشد .