در زمینه آموزش و فقر آموزش با یک فاجعه روبرو هستیم

علی ربیعی در یادداشتی نسبت به «فاجعه» فقر آموزشی هشدار داد و درخواست کرد در گام اول برای حل این بحران  آماری دقیق از وضعیت افت تحصیلی دانش‌آموزان به ویژه در پایه اول ابتدایی و میزان کودکان بازمانده از تحصیل رصد و منتشر شود.

به گزارش روزنامه اطلاعات، در کشور ما کافی است به تجربه زیسته معلمان و متولیان آموزش در دوران کرونا گوش کنیم تا دریابیم که فقدان مهارت‌ها و آمادگی لازم میان معلمان و والدین، به عنوان دو رکن اصلی سه ضلعی تعلیم و تربیت در دوره ابتدایی که به ناگاه ناگزیر از همراهی با نظام نوظهور آموزش دیجیتال شدند و نیز چالش‌های ناکافی بودن محتوای آموزشی برای آموزش‌های مجازی و مشکلات اقتصادی برای تأمین مایحتاج، این شکل از آموزش به ویژه در مناطق محروم و در عصر پساکرونا چگونه به تشدید نابرابری‌ها دامن زده است؟ در تأیید این مدعا باید بار دیگر به داده‌های گزارش مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری در سال ۱۳۹۹استناد کنم که با هدف بررسی اثربخشی آموزش مجازی در شرایط کرونا انجام شد. این گزارش حکایت از آن دارد که فقط ۲۴ درصد از دانش‌آموزان شرکت‌کننده در نظرسنجی این مرکز با جامعه آماری ۶ هزارنفری از ۱۷۰ شهر از مناطق برخوردار و نیمه‌برخوردار و کم‌برخوردار، از آموزش‌های مجازی به اندازه آموزش حضوری ابراز رضایت داشتند.

اکنون با بازگشایی مجدد مدارس با پایان پاندومی، لازم است در گام اول برای شناسایی ابعاد و عمق تبعات کرونا بر نظام آموزشی کشور، خواست و مطالبه‌ای شکل بگیرد. برای مقابله با فاجعه‌ای که حتی امروز گریبانگیر نظام تعلیم و تربیت کشورهای پیشرفته شده، باید مدرسه به مدرسه و روستا به روستا و شهر به شهر، داده‌های آماری دقیق از وضعیت افت تحصیلی دانش‌آموزان به ویژه در پایه اول ابتدایی و میزان کودکان بازمانده از تحصیل رصد و منتشر شود.

هشدارهای نهادهای بین‌المللی حکایت از آن دارد که در زمینه آموزش و فقر آموزش در معنای فقر یادگیری با یک فاجعه روبرو هستیم؛ طوری‌که در دوره کرونا فقر یادگیری در کشورهای با درآمد میانه و پایین به سرعت تا ۷۰ درصد افزایش یافت و نابرابری در آموزش تشدید شد.