جنجال لغو بازی تراکتور-پرسپولیس درست پس از جنجال رای استیناف/ وقتی سازمان لیگ قانون را به سلیقه گره می زند

فوتبال ایران بازهم بیش از آنکه درگیر زیبایی‌‌های مستطیل سبز باشد درگیر پیچ و خم‌‌های اداری و تصمیماتی است که گویی با خط‌کشی متفاوتی انجام می‌شود. 

به گزارش روزنامه اعتماد، لغو ناگهانی دیدار حساس جام حذفی میان تراکتور و پرسپولیس در آستانه موعد مقرر نه تنها هواداران دو تیم، بلکه جامعه فوتبال را در حیرت فرو برد. این تصمیم که در پی سلسله‌ای از تعویق‌ها با توجیه منافع ملی و کمک به باشگاه‌ها گرفته شده دوباره این سوال اساسی را پیش روی ما قرار می‌دهد که آیا سازمان لیگ ابزاری برای اجرای قانون است یا مجری طرح‌های از پیش تعیین‌شده؟ 

ماجرا از درخواست تراکتوری‌ها برای جابه‌جایی مسابقه روز سی‌‌ام آبان آغاز شد. تا دیروز کمیته مسابقات سازمان لیگ در سکوت منتظر نتیجه عملکرد تیم ملی در تورنمنت امارات بود. اگر ملی‌پوشان ما در دیدار اول برابر کیپ‌ورد ناکام می‌ماندند و به جای فینال راهی رده‌بندی می‌شدند، سازمان لیگ به راحتی می‌توانست بازی تراکتور و پرسپولیس را در همان سی‌‌ام آبان برگزار کند چون بازی رده‌بندی تورنمت امارات امروز است. اما پیروزی ایران و صعود به فینال در شب بیست و هفتم آبان معادلات را به هم ریخت! قانون در اینجا می‌گوید: تیم‌‌های ملی‌‌پوش باید حداقل 72 ساعت استراحت پس از آخرین بازی ملی داشته باشند. با توجه به برگزاری فینال در شب بیست و هفتم برگزاری بازی در روز سی‌‌ام سازمان لیگ با درخواست تراکتور مدعی شد این فاصله به کمتر از حد مجاز قانونی رسیده است. در حالی که هواداران پرسپولیس می‌گویند عصر 27 آبان تا عصر 30 آبان دقیقا می‌شود 72 ساعت! 

این استدلال هرچند از نظر خود مدیران سازمان لیگ منطقی به نظر می‌رسد اما نحوه اعمال آن محل ایراد است. نکته کلیدی اینجاست که این منطق پیش از این هم به شکلی دیگر اعمال شده بود. تعویق بازی استقلال و سپاهان در هفته دهم لیگ برتر، نمونه بارز این رویکرد است. گرچه در برنامه اولیه جلوی این دیدار عبارت به تعویق افتاده درج شده بود اما تحلیل‌‌ها نشان می‌دهد سازمان لیگ قصد داشت آن بازی را در هجدهم آبان برگزار کند اما درخواست کادر فنی تیم ملی برای آغاز اردو از همان تاریخ عملا برگزاری این دوئل حساس را ناممکن ساخت.

برای استقلال، وضعیت دشوارتر بود آنها شامگاه چهاردهم آبان از اردن بازگشتند و اگر قرار بود هفدهم آبان مقابل سپاهان بازی کنند عملا هیچ فرصتی برای یک جلسه تمرین تاکتیکی حتی در مسیر بازگشت نداشتند. در هر دو مورد- سپاهان/استقلال و تراکتور/پرسپولیس- سازمان لیگ با استفاده از قانون 72 ساعت استراحت ملی به عنوان یک چتر حمایتی برنامه‌ریزی مسابقات باشگاهی را بر اساس نیازهای تیم ملی تنظیم کرد. اما اگر این تعویق‌ها به خاطر حفظ سلامت ملی‌‌پوشان و آمادگی برای جام جهانی است چرا این عدالت در مورد همه تیم‌‌ها یکسان اعمال نمی‌شود؟ 

بلافاصله پس از اعلام رسمی لغو بازی تراکتور و پرسپولیس باشگاه استقلال زبان به اعتراض گشود. آبی‌پوشان معتقدند این تعویق به پرسپولیس فرصت استراحت بیشتری برای دربی پیش رو می‌دهد و برنامه‌ریزی سازمان لیگ را در خدمت یک مدعی خاص قرار داده است! نکته جالب اینکه خود پرسپولیسی‌ها هم از این جابه‌جایی ناراحت هستند و آن را در راستای کمک به تراکتور ارزیابی می‌کنند.

آنچه از این ماجرا به دست می‌آید، یک حقیقت تلخ است که سازمان لیگ در این مقاطع حساس به جای پافشاری بر تقویم ثابت ترجیح می‌دهد با انعطاف‌پذیری‌‌های قانونی مسیر را برای تیم‌‌های دارای ملی‌پوش هموار کند. این رویکرد، هرچند در کوتاه‌مدت برای تیم ملی سودمند است اما در بلندمدت، نظم و اعتماد به برنامه‌‌ریزی‌‌های داخلی را زیر سوال می‌برد و باعث می‌شود سایر مدعیان سازمان لیگ را نه نهادی بی‌طرف، بلکه واسطه‌‌ای برای فراهم کردن مزیت‌‌های ناعادلانه ببینند.