ناتوان در تصمیم‌گیری؛ قصه تکراری فدراسیون و سازمان لیگ در آستانه پایان فصل!

در آستانه هفته پایانی لیگ برتر فوتبال یک بار دیگر شاهد تزلزل و ناهماهنگی در تصمیم‌گیری‌های سازمان لیگ هستیم.  ماجرا مربوط به درخواست باشگاه تراکتور برای تغییر محل برگزاری دیدار با استقلال خوزستان از اهواز به تبریز است. تراکتور خواهان برگزاری این بازی در ورزشگاه خانگی خود بود، چرا که می‌خواست نخستین جشن قهرمانی تاریخ خود در لیگ را در شهر تبریز و مقابل دیدگان هواداران برگزار کند. از سمت دیگر گفته شد باشگاه استقلال خوزستان با این درخواست موافقت کرده اما در حالی که به نظر می‌رسید بازی روز پنجشنبه دو تیم در تبریز باشد، اعلام شد به احتمال زیاد (تا این لحظه) بازی در اهواز و طبق برنامه لیگ برگزار می‌شود.  اما نکته عجیب و محل انتقاد، نه اصل مخالفت احتمالی با این درخواست (در صورتی که مبنای قانونی داشته باشد)، بلکه روند تصمیم‌گیری و اطلاع‌رسانی در این خصوص است.  شما به این پروسه نگاه کنید؛ پس از طرح درخواست تراکتور و موافقت باشگاه استقلال خوزستان با این جابه‌جایی، شاهد اظهارات مثبتی از سوی مسوولان سازمان لیگ و حتی فدراسیون فوتبال بودیم. کشوری‌فر، از مدیران سازمان لیگ، در مصاحبه‌ای با واکنشی مثبت اعلام کرد تراکتور درخواست بدهد بررسی می‌کنیم. 

اخبار غیررسمی هم از داخل فدراسیون حاکی از موافقت با این جابه‌جایی بود. رییس فدراسیون هم در دو مصاحبه با دیدگاهی مثبت نسبت به جابه‌جایی این میزبانی واکنش نشان داد. به عبارت دیگر، برای حدود دو هفته، این تصور وجود داشت که بازی پایانی تراکتور در تبریز برگزار خواهد شد. از آن طرف عباس موسوی، رییس کمیته تدوین مقررات فدراسیون فوتبال در گفت‌وگو با یکی از رسانه‌ها ضمن مخالفت با جابه‌جایی محل دیدار تراکتور- استقلال خوزستان عنوان کرد که این کار مبنای قانونی ندارد و نوعی بدعت خواهد بود. در همین حین اعلام شد ممکن است جشن قهرمانی تراکتور در بازی مقابل نساجی برگزار شود ولی در فاصله 24 ساعت مانده تا شروع بازی این مساله تکذیب و اعلام شد جشن قهرمانی در هفته آخر خواهد بود. 

با وجود این فضا ناگهان و در فاصله چند روز مانده به پایان لیگ، سازمان لیگ به صورت غیر رسمی اعلام کرد که با این تغییر میزبانی مخالفت شده است و جشن قهرمانی تراکتور طبق روال در اهواز برگزار می‌شود. 

اینجاست که انتقادات جدی مطرح می‌شود. بحث اصلی، زیر سوال بردن ضرورت رعایت قوانین و مقررات نیست؛ اتفاقا ما همواره بر این نکته تاکید داشته‌ایم که اجرای دقیق و بی‌طرفانه قوانین، تنها راه برگزاری سالم و منظم مسابقات است. ما بارها نوشتیم ارکان قضایی فدراسیون فوتبال نتوانسته‌اند قوانین را بدون نگاه کردن به اسم باشگاه‌ها یا نفرات متخلف اجرا کنند؛ نمونه بارزش پرونده بیرانوند که حتی پس از مسجل شدن قهرمانی تراکتور هم اعلام نشده است. 

اما مساله این است که چرا سازمان لیگ در اجرای همین قوانین ساده تا این حد ناتوان و متزلزل عمل می‌کند؟ چطور ممکن است مسوولان یک نهاد اجرایی در طول دو هفته، چندین بار موضع‌گیری‌های متفاوتی در قبال یک موضوع واحد داشته باشند؟ چگونه ابتدا چراغ سبز نشان داده می‌شود، باشگاه‌ها و هواداران بر اساس آن برنامه‌ریزی می‌کنند و سپس ناگهان تصمیمی کاملا متضاد اعلام می‌شود؟ این تغییر رویه ناگهانی، نه تنها باعث سردرگمی و بی‌اعتمادی باشگاه‌ها و هواداران می‌شود، بلکه نشان‌دهنده ضعف مفرط در تصمیم‌گیری و ناهماهنگی داخلی و عدم مدیریت صحیح در سطوح بالای سازمان لیگ است. 

لیگ به پایان رسید، اما مسوولان سازمان لیگ هنوز درگیر ابتدایی‌ترین مسائل مدیریتی هستند. آیا وقت آن نرسیده که آقایان یاد بگیرند چگونه تصمیمات درست، قاطع و به موقع بگیرند و مهم‌تر از آن، بر تصمیمات خود پایبند باشند؟ اگر قانون است که میزبانی جابه‌جا نشود سازمان لیگ در نخستین واکنش به درخواست تراکتور باید محکم پاسخ می‌داد چنین چیزی ممکن نیست و تمام! اما مدیران فدراسیون و سازمان لیگ ماجرا را به برگزاری جلسه یا به بیان دیگر صلاح و مشورت و احتمالا توصیه‌ها موکول کردند.  این فصل هم با این ناهماهنگی‌ها به پایان می‌رسد اما سوال اینجاست که آیا درسی از این اشتباهات گرفته خواهد شد؟ بسیار بعید است!