پنالتی‌های من قلق دارد، آن را به حردانی یاد می‌دهم/ با همین چشم‌ها هم الان پنالتی بزنم، هیچ گلری نمی‌تواند بگیرد!/ نکونام به خاطر من می‌خواست امید را کنار بگذارد، جلویش را گرفتم

هیوا مافی- در یک فرصت کوتاه توانستیم با کوین یامگا که منتظر صبحانه‌اش در هتل اسپیناس بود گفت‌وگویی کوتاه ترتیب دهیم که در ادامه می‌خوانید. یامگا در این گفت‌وگو از خراب شدن پنالتی استقلال در بازی مقابل مس رفسنجان گفت و امیدش برای بازگشت هرچه سریع‌تر به مستطیل سبز.

*سلام بر یامگای عزیزم، به اندازه فاصله ایران تا فرانسه دلتنگ حضورت در مستطیل‌ سبز هستیم. کی می‌شود این عینک را برداری و دوباره در زمین ظهور کنی؟

سلام عزیزم. من هم دلتنگ همه شما خبرنگاران، دلتنگ استقلال و هواداران نازنینش هستم. اگر بگویم با این قضیه کنار آمده‌ام که قطعاً دروغ گفته‌ام، چون تحمل این وضعیت عجیب صبر فولادین می‌خواهد که شاید هیچ‌کس نداشته باشد. اما سرنوشت است دیگر، نمی‌شود که با آن جنگید!

*بازی‌های استقلال را دنبال می‌کنی، به تمرین‌شان سر می‌زنی؟

به جز زمانی که در دوره درمانم بودم و تماشای همه‌چیز برایم قدغن شده بود، مابقی بازی‌ها را از درون موبایل دیده‌ام و از بازی زیبای همبازیان عزیزم لذت برده‌ام. آنها فوق‌العاده‌اند و به نظرم حالا بهترین تیم فوتبال ایران‌اند. به تمرین جز یکی دو بار دیگر سر نزدم، آنها از دیدن وضعیتم آزرده می‌شوند، چون دلم نمی‌خواهد ناراحت‌شان کنم، آنجا زیاد خودم را آفتابی نمی‌کنم. اما هر روز اکثر آنها زنگ می‌زنند و حالم را می‌پرسند، مخصوصاً مربی عزیزم آقا جواد.

*شایعه شده بود که امید حامدی‌فر به خاطر ایجاد این مصدومیت برای تو، مورد غضب مربی قرار گرفته و مدتی کنار گذاشته شده، این درست است؟

فوتبال است دیگر، او فوتبالش را بازی ‌می‌کرد، از قصد که من‌ را نزده که از او ناراحت و شاکی باشم. این هم تقدیر من بود. بعد از این اتفاق با آقای نکونام صحبت کردم تا هرگز این کار را نکند. امید که گناهی نداشت. حتی این را هم بگویم که او یکی از بهترین دوستان من است و در این مدت بیش از هر کسی پیگیر بهبود من بوده.

*استقلالی‌ها در نبود تو به‌شدت نگران سرنوشت پنالتی‌هایشان هستند. همان‌طور که دیدی پنالتی آنها در بازی مس را حردانی نتوانست گل کند و این باعث ناراحتی بیش از پیش هواداران از نبود تو شد.

استقلال به‌جز من بازیکنان زیادی دارد که آنها هم در این کار تبحر دارند و می‌توانند از پسش بربیایند، اما چون من از دوران آقای مجیدی پنالتی‌زن تیم بودم، دیگر این وظیفه کلاً بر دوش من افتاده بود. پنالتی‌های من یک‌ کلک و قلقی دارند که باعث می‌شود اکثراً گل شوند، به تمرین می‌روم و این کلک را به صالح یاد می‌دهم تا او هم همه پنالتی‌ها را به تور بچسباند. اگر مشکل فقط با بودن من حل می‌شود قول می‌دهم زودتر خوب شوم تا باز پنالتی‌های تیم‌ام را بزنم. حتی الان هم با این چشم‌ها و با این عینک، اگر پنالتی بزنم گلری نمی‌تواند آن را مهار کند.

*پس زود برگرد یامگای عزیز و دوست‌داشتنی!

خدا کند بشود. نمی‌دانی چقدر دلتنگ استقلال عزیز هستم. حسی که به این پیراهن دارم را با هیچ‌چیز عوض نمی‌کنم. نام استقلال در قلبم حک شده و ایران هم به وطن دوم‌ام تبدیل شده است. آن‌قدر منتظر می‌مانم تا خوب شوم و دوباره در آزادی گل بزنم و آن سکوهای شگفت‌انگیز از شادی منفجر شوند.