پرونده یک معمای جنایی در پاری سن ژرمن که به رویای دو زن پایان داد

طارق پنجه نویسنده‌ای است که برخی زوایای تاریک صنعت ورزش جهانی را روشن کرده است. او همچنین یکی از نویسندگانی است که به «تجارت مخفی فوتبال» می‌پردازد.او سعی می‌کند گوشه‌هایی دیده نشده از صنعت تجارت چند میلیارد دلاری فوتبال را در معرض دید عموم قرار دهد. طارق در جدیدترین نوشته خود سراغ یک پرونده پیچیده و عجیب رفته است.

به گزارش روزنامه اعتماد و به نقل از نیویورک‌تایمز، پرونده حمله به یکی از بهترین بازیکنان تیم‌های فوتبال، فرانسه را به لرزه درآورد. به‌رغم یکسری دستگیری، این پرونده حل نشده باقی مانده است و شخصیت‌های اصلی آن بهای سنگینی را پرداخته‌اند.

یک جولای 2023 

آمیناتا دیالو اولین باری که نام تونیا هاردینگ را شنید از سلولی که در آن نگهداری می‌شد و بوی بدی هم می‌داد به اتاق مصاحبه در داخل هتل پلیس در ورسای برده می‌شد.

البته هاردینگ در ورزش یک شخص بدنام است. او که یک اسکیت‌باز امریکایی دارای نشان افتخار به حساب می‌آید، شخصیت اصلی پرونده رسوایی حمله به بزرگ‌ترین رقیبش بود. این اتفاق تنها چند هفته قبل از بازی‌های المپیک زمستانی 1994 رخ داد. رسوایی حمله ناگهانی و خشونت‌آمیز یک مرد مرموز به اضافه اتهامات و انکارها سرتیتر روزنامه‌های آن زمان بود که منجر به توجه جهانی شد و سال‌ها بعد، فیلمی بلند درباره هاردینگ به نمایش درآمد. 

از دیالو، یک فوتبالیست فرانسوی 28 ساله که از پله‌های ایستگاه پلیس بالا می‌رود، می‌پرسند: «آیا نام تونیا هاردینگ را شنیده‌ای؟» جواب فقط یک نگاه سرد بود. با این حال، دیالو به سرعت متوجه شد که پلیس دلیلی برای پرسیدن این سوال دارد.

رقیب هاردینگ، نانسی کریگان، توسط مردی مورد حمله قرار گرفته بود. آن مرد در تلاش برای جلوگیری از رقابت او با هاردینگ به پاهایش ضربه وارد کرد. اکنون، در فرانسه چند سال بعد پلیس به انگیزه مشابهی در حمله به خیرا حمراوی، هم‌تیمی دیالو در باشگاه پاری سن ژرمن فرانسه مشکوک شد. حمراوی در یک شب سرد نوامبر سال 2021 از ماشین بیرون کشیده شده بود. حمله‌کنندگان در تلاشی آشکار برای زخمی کردن او به پاهایش آسیب وارد کردند.

تقریبا یکسال طول می‌کشد و در این مدت یک دوره بازداشت دیگر برای دیالو رقم می‌خورد. قبل از اینکه سوال افسر پلیس به یک اتهام رسمی تبدیل شود، دادستان‌ها در سپتامبر گذشته دیالو را به حمله شدید به حمراوی متهم کردند. اسناد موجود در این پرونده در رسانه‌های خبری فرانسه، دیالو را به طراحی یک حمله از پیش برنامه‌ریزی‌شده متهم کرده است. هدف از این تئوری حذف رقیب دیالو برای قرار گرفتن در ترکیب ثابت P.S.G یکی از بهترین تیم‌های فوتبال زنان فرانسه و فهرست تیم ملی فرانسه بود. جام جهانی زنان که از 20 جولای آغاز می‌شود.

دیالو پاسخ می‌دهد: بسیاری از مردم دوست دارند که من آن شخصی باشم که حمله کرده، اما این واقعیت نیست. تونیا هاردینگ! او این کار را کرد، اما من نکردم.

شبهات و سوالات

با توجه به شباهت‌هایی که این پرونده با رسوایی چند دهه پیش دارد، موضوعات مربوط به رقابت‌های نژادی و حرفه‌ای را هم در بر می‌گیرد. از این رو نقش احتمالی ورزشکاران زن حرفه‌ای و شخصیت‌های دیگر در این اتفاق تعجبی ندارد. بنابراین طبیعی است که این پرونده همچنان مورد توجه قرار بگیرد یا اینکه بین پروژه‌های مستند رقابتی ایجاد کند.

گناهکار بودن یا بی‌گناهی دیالو امروز واضح‌تر از صبح آن روز در ایستگاه پلیس در ورسای نیست. تاریخ محاکمه هنوز اعلام نشده است، اما عواقب آن همچنان در بیرون موج می‌زند. از آن روز دوستی‌ها و حداقل یک ازدواج پایان یافته است. رختکن به دو بخش تقسیم شد. دیالو از پاریس تبعید شد. حمراوی نیز به شیوه خود تبعیدی شد. او ابتدا توسط برخی از هم‌تیمی‌هایش طرد و در نهایت مجبور به ترک باشگاه شد.

پرونده پلیس ظاهرا بر پیام‌های متنی ارسال شده از سوی دیالو، برخی جست‌وجوهای مشکوک اینترنتی و ادعای دست‌کم یکی از مردان متهم در حمله مبنی بر اینکه او از طرف دیالو اقدام کرده، استوار است. هر چند که وی اعتراف کرده این دستور مستقیما از سوی دیالو صادر نشده است. دیالو و تیم حقوقی او اصرار دارند که این اتهامات اقدامات نیروی پلیس ناامید است که به دنبال تضمین محکومیت در یک پرونده پرمخاطب است. پرونده‌ای که بر اساس ارتباطات ضعیف و منابع غیرقابل اعتماد ساخته شده است.

دیالو گفت که او پیشنهادهای ساخته شدن مستند را نوعی جبران برای هر چیزی می‌داند که از دست داده است، مانند حریم خصوصی‌اش و شهرتی که زمانی به عنوان یک بازیکن فوتبال از آن لذت می‌برد. او اصرار داشت همه‌ چیز نسبت به قبل از حمله، از لحاظ مادی، مسیر زندگی و حرفه‌اش تغییر کرده است.

دیالو درباره فیلمسازانی که به او مراجعه کرده‌اند، گفت: «فکر می‌کنم برای آنها جالب است که آیا من مقصر هستم یا نه.»

اتهاماتی که او با آن روبه‌رو است شامل سه فقره ضرب و جرح و حمله جنایی است. او پس از دومین حضور در بازداشتگاه با دستور عدم ورود به پاریس یا تعامل با هم‌تیمی‌های سابقش در پی‌اس‌جی مواجه شد. این‌گونه بود که او در بهار امسال خود را در اسپانیا در یک رستوران ساحلی در والنسیا، پاتاتاس براواس در حالی که میگو با طعم سیر می‌خورد، یافت. حرفه‌اش تنها با یک قرارداد کوتاه‌مدت برای بازی در لوانته که اکنون به پایان رسیده است، نجات یافت.

و در آخر حمراوی پی‌اس‌جی را ترک کرده است. در پایان فصل پس از عدم پیشنهاد قرارداد جدید او بازیکن آزاد شد. جدایی او بی سر و صدا نبود: در هنگام خروج، او باشگاه را متهم کرد که او را با رفتاری تبعیض‌آمیز نسبت به هم‌تیمی‌هایش طرد و دوباره او را قربانی کرده است. 

حمراوی در کتابی که اخیرا در روزنامه فرانسوی L’Equipe منتشر شده است، می‌نویسد: «علاوه بر آسیبی که در آن شب متحمل شدم، با این بی‌تفاوتی، این ظلم و نوعی توهین نسبت به خودم مواجه شدم.» او ادامه داده: «باشگاه دیگر با من صحبت نمی‌کند و P.S.G. تنها یک هدف دارد: اینکه من در اسرع وقت آنجا را ترک کنم. آنها با من مانند یک قربانی طاعون رفتار می‌کنند.»

در اسپانیا، زندگی دیالو به نسخه‌ای ناقص از آنچه پیش از آن داشت، تبدیل شد. او غیر از جلسات تمرینی، بیشتر وقت خود را تنها در یک آپارتمان اجاره‌ای می‌گذراند. او برای تیم جدیدش آماده نبود و اغلب به عنوان جایگزین به زمین فرستاده می‌شد. جایگاهی که از آن سپاسگزار بود و آن را پذیرفت.

در حالی که فصل به پایان خود نزدیک می‌شد، گفت: «پیدا کردن رده‌های بالای جدول برایم دشوار بود. لذت بازی کردن را از دست دادم. من با بی‌عدالتی بازی می‌کنم.»

جزییات پرونده آنها که به رسانه‌های خبری فرانسه درز کرده است، دیالو را به عنوان نیروی محرکه حمله به حمراوی معرفی می‌کند. گفته می‌شود مردانی که به حمله متهم شده‌اند به پلیس گفته‌اند که فکر می‌کردند از طرف دیالو استخدام شده‌اند. آنها گفتند کسی که ماشین را می‌راند وقتی متوقف شد حمراوی از سمت پا از ماشین درآورده شد و با ضربه‌ای به پاهایش به بیرون پرت شد. پیام‌های متنی دیالو در تحقیر حمراوی پس از توقیف تلفن همراه و رایانه او توسط پلیس به دست آمد. همچنین جست‌وجوهای آنلاین برای عباراتی مانند «شکستن کاسه زانو» و «کوکتل مرگبار مواد مخدر» کشف شد.

دیالو در مصاحبه‌ای در نوامبر گذشته در دفاتر وکلایش در پاریس، اندکی پس از اتهام رسمی، توضیحاتی را ارایه کرد. او گفت که پلیس تمام نظرات مثبتی که او در مورد حمراوی به دوستان و همکارانش داده بود را نادیده گرفته بود. او مدعی شد که جست‌وجوهای آنلاین برای ورزشکاری که نگران صدمات و سلامتی است، غیرعادی نیست.

اما او همچنین ادعا می‌کند که نژاد و پیشینه‌اش، یک زن سیاهپوست از محله‌ای کارگری در گرنوبل، نه تنها پلیس که دیگران را نیز به نتیجه‌گیری سریع درباره او واداشته است.

او گفت: «در فرانسه، وقتی چنین موردی وجود دارد، رسانه‌ها به سرعت تصور می‌کنند که شما مقصر هستید. آنها فورا به شما می‌گویند که از کجا آمده‌اید که دلیلی برای نشان دادن توانایی شما برای انجام این کار است.»

اکنون، در والنسیا، دیالو تلفن خود را باز کرد و تصویری از نمودار منتشر شده توسط روزنامه فرانسوی Le Parisien را به نمایش گذاشت. در این نمودار از فلش‌ها و جعبه‌هایی برای نشان دادن ارتباط بین مردان درگیر در حمله، دیالو و واسطه‌های ناشناس استفاده شده است. دیالو گفت: «این واقعیت که پس از تمام تحقیقات، شنود تلفن و دستگاه‌های ردگیری قرار داده شده در خانه‌ام، پلیس هنوز هیچ ارتباط مستقیمی بین او و مردان دستگیر شده پیدا نکرده است، ضعف پرونده علیه من را نشان می‌دهد.» وی افزود که به بازرسان «نفرت بیشتری» نسبت به حمراوی دارد. حمراوی با دیالو و سایر هم‌تیمی‌هایش در P.S.G که گمان می‌کرد در این حمله دست داشته‌اند، درگیر شده بود.

دیالو درباره حمراوی گفت: «این او نیست که می‌خواهد علیه من پرونده‌سازی کند. من به او فکر نمی‌کنم.»

انتخاب  طرفین

دیالو در میان اعتراضات خود به بی‌گناهی و پیام‌هایی اشاره کرد که توسط نماینده سابقش، سونیا سوید که نماینده حمراوی نیز هست، ارسال شده بود. دیالو استدلال کرد که این پیام‌ها باور پلیس را تضعیف می‌کند که او حمله را از روی حسادت حرفه‌ای سازماندهی کرده است.

در یک یادداشت صوتی که حدود دو هفته قبل از حمله ارسال شد و برای یک خبرنگار نیویورک‌تایمز پخش شد، سوید به دیالو گفت که با مدیر ورزشی P.S.G ملاقات کرده است. سوید گزارش داد که باشگاه از عملکرد دیالو راضی بوده و مشتاق است که پیشنهادی برای تمدید قرارداد او که در شرف انقضا بود برای دو فصل ارایه دهد. سوید که یکی از تاثیرگذارترین عوامل در فوتبال زنان فرانسه است، در مصاحبه‌ای گفت در حالی که مذاکرات آغاز نشده بود، باشگاه اهداف خود را به وضوح اعلام کرده بود.

اما هفته‌ها پس از حمله نوامبر 2021، رابطه سوید با دیالو در یک ملاقات پر از اشک به پایان رسید. این ایجنت به بازیکن اطلاع داد که به دلیل ارتباطش با حمراوی دیگر نمی‌تواند نماینده او باشد. در مارس 2022، سوید گفت که با بازرسان پلیس ملاقات کرده است. وی از افشای آنچه از او خواسته شد خودداری کرد، اما گفت که آن جلسه باورهای او را متزلزل کرده است.

سوید گفت: «سوالاتی که از من پرسیدند، باعث شد فکر کنم اتفاق بسیار وحشتناکی افتاده است.»

او فاش کرد که پلیس در جریان تحقیقات نه تنها به مکالمات دیالو، بلکه به مکالمات او و دیگران نیز مخفیانه گوش داده است. سوید گفت: «آنها همه ‌چیز را می‌دانستند. آنها دقیقا از لحظه برقراری تماس‌ها و آنچه گفته می‌شد و نه فقط از سوی من خبر داشتند.»

سوید گفت که همیشه دیالو را زنی مودب، محترم و جدی در تعاملات می‌دانست. اما با مشخص شدن جزییات پرونده و در حین بررسی سوالاتی که پلیس از او پرسیده بود، با تعجب و ناباوری این سوال را از خود پرسیده که آیا دیالو «چهره دیگری» دارد یا خیر؟

کنار گذاشته شد

در حالی که تحقیقات ادامه دارد و در حالی که دیالو و حمراوی که اکنون هر دو قراردادشان تمام شده است، منتظر تحولات بعدی هستند، دنیای فوتبال به سمت بزرگ‌ترین رویداد فوتبال زنان در سال جاری یعنی جام جهانی زنان حرکت  می‌کند.

دیالو آنجا نخواهد بود. او در زمانی که حمله رخ داد یک بازیکن غیر ثابت در تیم ملی فرانسه بود. رسوایی این پرونده و اخراج طولانی‌ مدت او بدون توجه به دستورات دادگاه برای دوری از P.S.G و هم‌تیمی‌های سابقش عملا به حرفه بین‌المللی خود پایان داد. 

حمراوی که اخیرا در فوریه برای فرانسه به میدان رفته بود، امیدوار بود بتواند راهی جام جهانی شود. اگرچه حضور او در این تیم مورد استقبال جهانی قرار نگرفت. از جمله گروهی از بازیکنان P.S.G. نزدیک به دیالو که هنوز از ادعاهای اولیه حمراوی مبنی بر اینکه سایر بازیکنان باشگاه ممکن است در حمله به او نقش داشته باشند، عصبانی بودند.

سوید، ایجنت حمراوی، خوش‌بینی مشابهی در خود داشت. او بهار امسال گفت: «امریکایی‌ها چندین بار قهرمان جام جهانی شده‌اند و همه بازیکنان همدیگر را دوست ندارند.»

اما زمانی که سرمربی جدید فرانسه، هروه رنار، فهرست اولیه خود را برای مسابقات اعلام کرد، نام حمراوی در آن نبود. این تصمیم یک روزنامه فرانسوی را بر آن داشت تا نظرسنجی را انجام دهد که در آن بپرسد آیا تصمیم برای حذف او «واقعا یک انتخاب ورزشی است». حمراوی بلافاصله پس از اعلام این خبر در یک مصاحبه رادیویی با فرانس اینتر گفت که این‌طور نیست: او حذف خود را «بی‌عدالتی» خواند.

اما داستان تمام نشده است. سوید گفت به همین دلیل است که فیلمسازان علاقه‌مند بودند که نظر حمراوی را در این مورد بگویند. او گفت: درک اینکه چه اتفاقی برای او افتاده آسان نیست. در حال حاضر، هر دو بازیکن منتظر روشن شدن این موضوع هستند که چه کسی مسوولیت نهایی آنچه در آن شب تاریک در خیابان اتفاق افتاد، برای پایان ارتباط آنها با پرونده و تونیا هاردینگ بر عهده می‌گیرد. تا آن زمان، حمراوی به فوتبال و دیالو به دفاع از نام خود ادامه خواهند داد.

دیالو قبل از رفتن برای گذراندن یک عصر دیگر در آپارتمان ساکت خود با افکار و خشم خود گفت: «من پنهان نمی‌شوم.»