مالک جدید چه برنامه‌ای برای چلسی دارد؟

چلسی در حال ورود به فضایی ناشناخته است، با کنسرسیومی به رهبری تاد بوهلی که پس از تکمیل یک روند طولانی مناقصه که از مارس ادامه دارد، آبی ها را از رومن آبراموویچ خریداری می کند.

به گزارش ایلنا، بوهلی که مالک لس‌آنجلس لیکرز و لس‌آنجلس داجرز است، پس از توافق با بانک سرمایه‌گذاری نیویورک - گروه راین - که فروش را تسهیل می‌کرد، تأییدیه لیگ برتر و دولت بریتانیا را به دست آورد.

میلیاردر آمریکایی که دارایی خالصی در حدود 3.3 میلیارد پوند (4.4 میلیارد دلار) دارد، به دلیل شناختش از باشگاه و موفقیت در سایر ورزش ها، گزینه محبوبی در بین هواداران چلسی در طول این فرآیند بوده است. این واقعیت که او با پیشنهاد خود در طول فرآیند مناقصه نسبتاً شفاف بوده، به آرمان او کمک کرده است. البته، بسیار بعید است که مالکی مانند آبراموویچ به اداره چلسی ادامه دهد.

آبراموویچ که نیاز چندانی به اداره باشگاه برای کسب سود نداشت، بیش از 1.6 میلیارد پوند (2 میلیارد دلار) از ثروت شخصی خود را برای اطمینان از اینکه تیم در زمین مسابقه موفق باقی می ماند، وارد این تیم کرد. از این پس، آبی ها باید در بازار نقل و انتقالات هوشمندانه تر عمل خواهند کرد و از طریق جریان های درآمدی جدید، سرمایه کسب و کار را تامین می‌کنند.

در واقع، وقتی صحبت از جذب بازیکن به میان می‌آید، چلسی اکنون قصد دارد از لیورپول الگوبرداری کند، لیورپول که توانسته است با خریدهایی که به طور خاص با فلسفه فوتبال مربی‌شان سازگار است، برای قهرمانی در لیگ برتر با منچسترسیتی رقابت کند.

اگرچه در حقیقت، در حالی که شروع دوران آبراموویچ در رویکرد نقل و انتقالات غیرقابل انکار بود، استراتژی آبی ها اکنون بسیار بالغ تر شده است، در حالی که سرمایه گذاری هنگفت در آکادمی در کوبهام سالهاست که سود زیادی را به همراه داشته است.

گفته می شود که توماس توخل ممکن است تا 200 میلیون پوند در بودجه نقل و انتقالات از مالک جدید خواستار شود، اما این رقم پس از فروش بازیکنان در نظر گرفته شده است. البته، در حالی که چلسی از قبل حرکت به سمت پیشاهنگی مبتنی بر داده را آغاز کرده که توسط لیورپول قهرمان شده، اشتباهات پرهزینه ای همچنان در بازار انجام می شود.

با توجه به اینکه این بازیکن بلژیکی اصلاً با سبک بازی توخل جور در نمی آید، امضای روملو لوکاکو با رکورد باشگاهی 100 میلیون پوند (136 میلیون دلار) بدیهی است که بارزترین مورد در این زمینه است. علاوه بر این که باید با لوکاکو در تابستان امسال چه کار کرد، مشخص است که همراهان بوهلی نگران میزان قراردادهای در حال انقضای تیم است، آنتونیو رودیگر و آندریاس کریستنسن قبلاً به باشگاه گفته بودند که به صورت رایگان تیم را در نقل و انتقالات تابستان امسال ترک خواهند کرد.

مالکان جدید ناامید هستند تا اطمینان حاصل کنند که نه میسون ماونت و نه ریس جیمز وسوسه نمی شوند که از استمفورد بریج کنار بروند، زیرا آنها از دستمزدهای پرسودی برخوردار نیستند که شایسته استعدادشان باشد. با این حال، هواداران چلسی از آگاهی گروه تحت رهبری بوهلی از همه مشکلاتی که فوراً نیاز به حل دارند، حمایت خواهند کرد.

با این حال، با توجه به اینکه بوهلی در سال 2019 و زمانی که برای اولین بار سعی کرد باشگاه را بخرد، تلاش لازم را برای چلسی انجام داد، این نباید چندان تعجب آور باشد. البته، در نهایت، پیشنهاد 2.2 میلیارد پوندی (2.75 میلیارد دلار) او توسط رومن آبراموویچ رد شد، حتی اگر مالک روس پس از لغو ویزای سرمایه‌گذاری درجه 1 خود توسط دولت بریتانیا پس از افزایش قیمت، ایده فروش را هنگام تنش های سیاسی با روسیه در سر داشت.

در همان لحظه، بازسازی جاه طلبانه یک میلیارد پوندی (1.25 میلیارد دلاری) چلسی در استمفوردبریج کنار گذاشته شد. اکنون که زمین ورزشگاه یکی از کوچک‌ترین زمین‌های لیگ برتر است، رسیدگی به این موضوع در فرآیند یافتن مالک جدید نقش اساسی داشته است.

در واقع، گروه بوهلی یکی از دقیق‌ترین طرح‌های توسعه مجدد را ارائه کرد و قبلاً با معماران متعددی مانند جین ماری اسمیت و دیوید هیکی که در پروژه اولیه آبراموویچ شرکت داشتند، صحبت کرده است. علاوه بر این، از همه پیشنهاد دهندگان خواسته شد حداقل یک میلیارد پوند برای اجرای عملیات مردان، زنان و آکادمی در طول دهه اول مالکیت متعهد شوند. متعاقباً از آنها 500 میلیون پوند (625 میلیون دلار) دیگر نیز درخواست شد.

باید گفت که اگرچه بوهلی چهره این مناقصه است اما لیست بزرگی از بازیگران مهم در پشت صحنه وجود دارد که مهمترین آنها احتمالاً  کلیرلیک کاپیتال است، یک شرکت سهام خصوصی که حداقل 66 درصد از بودجه خرید را تامین می کند. پشت سر کلیرلیک یکی از بنیانگذاران بهداد اقبالی و خوزه فلیسیانو هستند که علیرغم سرمایه گذاری های دیگر خود متعهد به تبدیل شدن به یک «کارگردان فعال» هستند.

آنها سهام قدرتمندی در آینده باشگاه خواهند داشت اما برخی از اطرافیان معتقدند که حداقل تا حدی تامین مالی خرید را با بدهی انجام خواهند داد. همچنین شریک تجاری بلندمدت بوهلی، هانسیورگ ویس، میلیاردر سوئیسی که نقش ویژه ای ایفا نمی کند اما تأثیر مهمی خواهد داشت، مالک اصلی لس آنجلس داجرز، مارک والتر، و سرمایه گذار بریتانیایی، جاناتان گلدشتاین، هستند.

در مجموع، این گروهی است که در حوزه های مالی و سیاسی بسیار خوب با هم ارتباط دارند. آن‌ها از خدمات بانک‌های بزرگی مانند گلدمن ساکس و رابی وارشاو استفاده کرده‌اند، که دومی با صدراعظم سابق بریتانیا و حامی چلسی جورج آزبورن در نقش مشاور کار می‌کند. آنها همچنین هواداران چلسی را به هیئت مدیره خود اضافه خواهند کرد، از جمله دنی فینکلشتاین، که عضو مجلس اعیان و ستون نویس روزنامه تایمز بود. در کنار او باربارا شارون است که یک مدیر بازاریابی قدرتمند در صنعت سرگرمی است هم حضور دارد.

علیرغم ارتباط آنها با آبراموویچ، به GOAL تأیید شده که بروس باک، رئیس چلسی و مارینا گرانوفسکایا، مدیر ورزشی، پس از پایان تصاحب، حداقل در حال حاضر به سمت خود ادامه خواهند داد. دلیل جذب بسیاری از چهره‌های سرشناس به این مناقصه، این واقعیت بود که یک دارایی خیلی زیاد به بازار نمی‌آید، زیرا خرید باشگاه‌های لیگ برتر حتی برای ثروتمندترین افراد جهان به‌طور فزاینده‌ای سخت می‌شود.

استقرار در لندن، چلسی را به پیشنهاد جذاب‌تری برای سرمایه‌گذاران تبدیل کرده است، آنها همچنین معتقدند که آبی‌ها از پتانسیل تجاری خود به اندازه برخی از رقبای «شش تیم بزرگ» خود بهره‌برداری نکرده‌اند. بوهلی که در کنفرانس جهانی موسسه میلکن 2022 در حین فروش صحبت کرد، از برنامه های خود برای کسب درآمد از طرفداران به روش های خلاقانه صحبت کرد.

او گفت: «شما فقط آن را به‌عنوان «توکنیزاسیون» توصیف می‌کنید زیرا دیجیتالی است. اما واقعیت این است که اگر می‌خواهید سهام در گرین‌بی پکرز بخرید، برای من مثل «توکن‌سازی» است. شما هیچ حقوقی ندارید، هیچ کنترلی ندارید، اما می توانید بگویید که "علاقه ای" به پکرها دارید. من فکر می‌کنم برنامه‌های وفاداری، خواه ویویدستس، داجرز، لیکرز، چلسی باشد، همه ما به این فکر می‌کنیم که چگونه روابط مستقیمی با مشتری داشته باشیم که بتوانیم بر اساس آن ایجاد کنیم. و اگر نوعی از آن به صورت «توکنیزه کردن» باشد، همینطور است، اما چیزی که واقعاً به آن اهمیت می‌دهیم دسترسی مستقیم به پایگاه هوادارانمان است. و اگر دسترسی مستقیم به پایگاه هواداران خود داشته باشیم، [آنگاه] می‌توانیم به فکر [داشتن] تعداد زیادی از طرفداران مختلف باشیم که محصولات متفاوتی می‌خواهند. بنابراین، ما شروع به فکر کردن در مورد اینکه واقعاً می‌خواهیم چه چیزی را به «فوق‌طرفداران» خود بدهیم و چگونه طرفداران خود را توسعه دهیم، فکر می‌کنیم.»

جالب است که ببینیم ایده های او چگونه مورد استقبال قرار می گیرد و هواداران احتمالاً باید انتظارات خود را از نحوه عملکرد باشگاه تعدیل کنند. با این حال، انتقال مالکیت انجام شده است و آبی ها اکنون قرار است از یک دوران باشکوه اما در نهایت بحث برانگیز تحت هدایت آبراموویچ حرکت کنند.