مسوولان خودشان را به خواب زده‌اند و ما هم برای زنده ماندن تلاش‌ می‌کنیم

سامان سالور کارگردان فیلم «سه کام حبس» که این روزها بر پرده سینماهاست می گوید:« هر چه جلوتر می‌رویم تنهایی آدم‌ها بیشتر و بیشتر هم می‌شود، به آمار خودکشی‌ها دقت کنید. اصلا باورمان نمی‌شود آدمی که ساعاتی پیش با روحیه مناسب با ما حرف زد، یک آن تصمیم به خودکشی بگیرد. پوراحمدهایی که ما ازشان دوریم و فقط ظاهر آنها را می‌بینیم و به راحتی و غیرمنصفانه نقدشان می‌کنیم، یا کسانی که زیر فشارهای مختلف زندگی، جوان می‌میرند. همه اینها آلارم‌هایی است که می‌خواهد بگوید که جامعه ما به ‌شدت به سمت تنهایی گرایش پیدا می‌کند. :»

او ادامه می دهد:«آنچه خاطرم می‌‌آید ما در دهه شصت حریم خصوصی کمتری داشتیم. در کوچه با بچه‌های فامیل و همسایه بزرگ شدیم.الان اصلا تعداد بچه بالا نیست یا خیلی محدود در کوچه‌ها بچه‌ها را ببینیم که بازی کنند.آنچه در حال حاضر زیاد شده طلاق و اعتیاد است که در جامعه روز به روز هم زیادتر می‌شود. خب ما فیلمسازان هم در همین جامعه و اتمسفر نفس می‌کشیم و زندگی می‌ کنیم. صحبت من این است که «سه کام حبس» محصول تفکر آدمی است که در تمام سال‌های گذشته تمام وقایع تلخ جامعه بر او هم گذشته است.

سالور ادامه می دهد:«در تمام سه سال گذشته تلاش می‌کردم فیلم بعدی را شروع کنم، اما نتوانستم و سعی من به جایی نرسید. در جامعه‌ای که پایه‌های اقتصادی آن سست است، سینما در اولویت چندم مردم قرار می‌گیرد.مسوولان که خودشان را به خواب زده‌اند و ما هم تمام تلاش‌مان را می‌کنیم تا در این شرایط فقط زنده بمانیم.به نظرم در این موقعیت کار فرهنگی کردن از کار معدن هم سخت‌تر می‌‌شود، چون مردم دل و دماغی ندارند. »