علت شکست ایران در مذاکرات بین‌المللی به روایت عباس عبدی؛ هند و پاکستان بمب دارند اما چرا فشاری متحمل نشدند؟

عباس عبدی علت نتیجه‌بخش نبودن مذاکرات ایران در سطح بین‌الملل را واکاوی کرده است.

به گزارش هم میهن، در بخش‌هایی از این مطلب آمده است:

علت اصلی شکست برجام این بود که چنین پیش‌فرضی یا نبود یا به صورت ضمنی پذیرفته شده بود؛ ولی در عمل نقض شد. به عبارت دیگر، مسئله شورای امنیت و غرب فقط با غنی‌سازی اورانیوم ایران نبود، بلکه با رویکرد ایران در مخالفت با نظم بین‌الملل بود؛ نظمی که ایران آن را ناعادلانه می‌دانست و درصدد تغییر آن بود و غنی‌سازی نیز می‌توانست یک مولفه مهم برای رفتن در این مسیر و تقابل با نظم جهانی باشد.

برای مثال، هند و پاکستان فراتر از غنی‌سازی، بمب نیز تولید کردند و فشارهای اندکی را متحمل شدند، چون این بمب را برای مقابله با یکدیگر می‌خواستند و نه برای عادلانه کردن و به‌هم زدن نظم جهانی. هر دو کشور نیز کمابیش خود را در ذیل نظم موجود تعریف می‌کنند.

پیش‌فرض هر گفت‌وگوی بین‌المللی، پذیرش نظم موجود جهانی است. این نظم براساس منشور ملل متحد و وجود پنج قدرت دارای حق وتو و احترام به پذیرش مصوبات الزام‌آور آن است.

بهتر است بگوییم که می‌توان مصوبات و تصمیمات آن را نپذیرفت، ولی نمی‌توان با آن مخالفت عملی کرد. 

گفت‌وگوی ایران با اروپا و ایالات متحده و حتی چین و روسیه، اگر مبتنی بر پذیرش این پیش‌فرض باشد، به صورت منطقی نتیجه‌بخش است، نتیجه‌بخشی آن دیر و زود دارد، ولی سوخت‌وسوز ندارد. 

محتوای توافق را قدرت طرفین و منطق جاری در این نظام تعیین می‌کند. درغیراین‌صورت، آغاز هر گفت‌وگویی جز اتلاف وقت و یا دستاوردهای موقتی و کم‌دامنه نتیجه‌ دیگری ندارد. آنچه که اکنون از سیاست خارجی ایران می‌فهمیم، این است که هنوز این فرض پذیرفته‌ نشده است. پس گفت‌وگوها نیز بی‌فایده و در صورت توافق احتمالی نیز بسیار شکننده و کم‌دامنه خواهد بود. وقت خود و مردم را نیز تلف نباید کرد.