با فقیر شدن اقتصاد احترام ایران در دنیا از بین می‌رود

سیاست خارجی در سالی که گذشت، بر دو موضوع ارتباط با کشورهای عربی و مساله جنگ غزه تمرکز داشت. در مقابل در سال ۱۴۰۲، ایران فرصت کمتری داشت تا به مساله تحریم‌ها یا احیای احتمالی برجام بپردازد. اتفاقی که باعث شد دامنه تحریم‌ها گسترده‌تر شده و در مقابل احیای برجام به یک گزینه کاملا بعید و دور از دسترس تبدیل شود.

به گزارش خبرآنلاین، فریدون مجلس دیپلمات پیشین  گفت: ما فرصتی را در زمینه سیاست خارجی از دست ندادیم. برای اینکه سیاست خارجی روشنی نداشتیم که بخواهیم فرصتی به‌دست بیاوریم یا فرصتی را از دست بدهیم. ما در شرایط انزوا رابطه با کشورها نداشتیم. با گروه‌هایی رابطه داشتیم و یکی دو کشور در افریقا و سوریه و... بودند که ما با آنها ارتباطاتی داشته‌ایم.

با بقیه ما ارتباط خاصی نداشتیم. آنها یا ما را تحمل می‌کنند یا با ما دشمنی می‌کنند. ما حتی هنوز نمی‌دانیم که با ارمنستان در مقابل جمهوری‌آذربایجان نزدیک هستیم یا دوریم. به‌هرحال جامعه جهانی نه فقط به‌خاطر سیاست‌های جمهوری اسلامی ایران بلکه به‌خاطر رعایت قدرت‌های بزرگ سیاسی یعنی غرب و ژاپن و... ملاحظه کرده و مایل نیستند با نزدیک شدن به ایران برای خود دردسر بی افرینند.

مجلسی در مورد سیاست خارجی در سال ۱۴۰۳ گفت:‌ امیدوارم که سال ۱۴۰۳، فرصت هایی فراهم شود که جمهوری اسلامی از انزوا خارج شده و به عرصه بین‌الملل برگردد.

اگر ایران به عرصه بین‌المللی بخواهد برگردد باید برخی از سیاست‌های خود را در کشورهای همسایه و غرب را اصلاح کند و حداقل در روابط حالت بی‌طرفانه بگیرد.

در ضمن کشوری که از نظر اقتصادی فقیر بشود احترام خود را از دست می‌دهد. جمهوری اسلامی باید پروتکل‌های عدم تراکنش‌های بانکی با پول‌های کثیف یعنی اف‌ای‌تی‌اف را بپذیرد.

حتی در کشورهایی که امید همکاری با آنها می‌رود مثل چین و روسیه هم می‌بینیم که مبادلات بانکی عملا متوقف هستند. به این صورت نمی‌توان در روابط بین المللی به جایی برسد. باید اف‌ای‌تی‌اف و تعهدات خود را در سازمان بین‌المللی انرژی اتمی بپذیریم و شرایطی پیش بیاید که ایران بتواند روابط اقتصادی و سیاسی خود را با دنیا ترمیم کند.