تنگ‌نظری‌های داخلی علیه برجام پاس گل به ترامپ برای خارج شدن از آن بود/ برجام مانند موجود زنده‌ای است که علائم حیاتی دارد اما در کماست

مهدی بیک اوغلی- یوسف مولایی در هشتمین سالروز امضای برجام در گفت‌وگو با اعتماد از فرصت‌ها، تهدیدها مرگ و حیات آن سخن گفته است. 

به گزارش اعتماد، بخش‌های مهم این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:‌

 

• در سال‌هایی که برجام فعال بود گام‌های خوبی برای رشد اقتصادی برداشته شد، تورم برای دو سال متمادی تک‌رقمی شد و حتی مذاکراتی برای شرکت‌های امریکایی برای خرید هواپیما انجام شد. از طرف اروپاییان هم پیشنهادات قابل‌توجهی جهت ایجاد گشایش‌های اقتصادی برای ایران مطرح شد. در کل فضا به سمت تنش‌زدایی و ایجاد زمینه مساعد برای توسعه اقتصادی ایران آغاز شد.
• متاسفانه چون در ایران پختگی سیاسی، تمرین مردمسالاری در قالب فعالیت‌های حزبی و... وجود ندارد و رقابت‌های سیاسی که در همه جهان می‌توانند در مسیر تحقق منافع ملی کمک کنند در ایران باعث اتلاف منافع ملی می‌شود، یک چنین مشکلاتی شکل گرفته و می‌گیرد.
• در آن زمان هم یک بازی خطرناک سیاسی در داخل بین رقبای سیاسی و افراد و جریاناتی که به دنبال آنند که قدرت را یکدست در اختیار بگیرند بر سر برجام شکل گرفت که آسیب‌های آن متوجه مردم و معیشت مردم شد. این تنگ‌نظری‌ها باعث شد برجام به عنوان دستاوردی که می‌توانست منافع اقتصادی، ارتباطی، راهبردی و... زیادی را برای ایرانیان به دنبال داشته باشد در مسیر تضعیف قرار بگیرد.
• قبل از امضای برجام و پس از امضای برجام این تنگ‌نظری‌ها ایجاد شدند و برخی تلاش کردند برجام را با عینک تنگ سیاسی تحلیل و تفسیر کنند. نیروهای رقیب در ایران حرکت‌هایی را علیه برجام صورت دادند که در حکم پاس گل برای امریکا و ترامپ و دشمنان ایران بود. نهایتا این امر منجر به خروج امریکا از برجام شد.
• خروج امریکا از برجام بر بستر تحولاتی صورت گرفت که در ایران، جریانات رقیب و مخالف برجام، آنها را تدارک دیده بودند. بدون تردید یکی از دلایل آن همین اشتباهات داخلی و برخی تنگ‌نظری‌های سیاسی بود.
• مقایسه برجام با موجود زنده، مقایسه جالبی است. یک موجود زنده وقتی علایم حیاتی دارد و نفس می‌کشد و فشار خون تنظیم‌شده دارد، پزشکان می‌گویند این فرد زنده است؛ هرچند امکان دارد، زمین‌گیر شده یا در کما باشد. وضعیت امروز برجام یک چنین حالتی دارد؛ چون رسما پایان عمرش اعلام نشده، پس احتمالا علایم حیاتی درخصوص آن وجود دارد. اما در عین حال اثر مثبت و حرکتی از این موجود وجود ندارد، در واقع برجام نمی‌تواند کاری کرده یا حرکتی را ایجاد کند.
•  با اعلام مرگ برجام دو طرف شرایط سختی را تجربه می‌کنند. از یک طرف ممکن است ایران دوباره، ذیل فصل 7منشور سازمان ملل قرار گیرد و از سوی دیگر برای طرف مقابل هم ممکن است خطراتی در فضای بین‌المللی داشته باشد. به این دلیل است که هیچ کدام از طرفین حاضر نیستند رسما مرگ برجام را اعلام کنند. دوطرف تلاش می‌کنند راهی برای احیای برجام (نه برجام قدیمی بلکه برجامی منتسب با شرایط) باز بگذارند. 
• کشورهای اروپایی هم به گونه‌ای رفتار نکردند که نتایج برآمده از برجام در سفره‌های عمومی مردم ایران ملموس شود تا حمایت مردمی پشت برجام ایجاد شود، اما به‌طور کلی برجام در ظرف زمانی خود منافع بسیار زیادی برای ایران داشت.