چرا رای آذریها برای ریاست مجلس مهم است؟
مجلس دهم آخرین جلسه علنی خود را هم برگزار کرد تا دیگر تمام توجهات معطوف به مجلس یازدهم شود، مجلسی که هنوز آغاز نشده جنگ قدرت و رسیدن به کرسی ریاست در آن بالا گرفته است.
اعتمادآنلاین| «بازی ریاست» در مجلس یازدهم سخت، پیچیده و مبهم شده است. لیست بلندبالای کاندیداها گرچه در روزهای منتهی به هفت خرداد و آغاز به کار پارلمان یازدهم خلوت تر و کم تعدادتر شده است و برخی در نتیجه لابیهای پشت پرده، برخی دیگر در نتیجه سهم گرفتن و برخی با علم به رأی نداشتن از گردونه رقابت خارج شده اند اما تا همینجای کار بازهم چند رقیب پاسفت، رودروی هم قرار گرفته اند. رقبایی که شاید تا چند ماه پیش تصور نمی شد اینگونه در مقابل کاندیدای اصلی یعنی محمدباقر قالیباف قد علم کنند اما حال چند روز مانده به آغاز مجلس یازدهم و به صدا درآمدن زنگ رقابت بر سر کرسی شماره یک پارلمان کار سخت و پیچیده شده است.
امید قالیباف کمرنگ میشود و کمرنگتر
قالیباف با امید تکیه زدن بر کرسی ریاست یک قوه پا به میدان انتخابات مجلس گذاشت، برای او که سه بار دست خالی از رقابتهای بر سر صندلی شماره یک پاستور بیرون آمده بود، حضور در انتخابات مجلس یازدهم تنها به امید رسیدن به ریاست قوه مقننه بود، امیدی که حالا هر روز کمرنگتر و کمرنگتر میشود. او گرچه تصور می کرد در رسیدن به کرسی ریاست نهایت پایداریها را مقابل خود خواهد دید اما این روزها حلقه احمدینژادیها بیشتر از همه برای او دردسرساز شدهاند، حلقهای که تا همین جای کار سه گزینه نیکزاد، حاجیبابایی و شمسالدین را در وسط میدان نگه داشته است.گرچه شواهد و تحرکات روزهای آخر منتهی به انتخابات هیات رئیسه مجلس حکایت از آن دارد که شمسالدین حسینی چندان شانسی برای ریاست مجلس ندارد و باید بر روی کرسی نایبرئیسی یا ریاست یکی از کمیسیونهای اقتصادی حساب کند اما دو گزینه دیگر از این سه ضلع هرکدام مدعی جدی رقابت با قالیباف هستند. اما دردسر اصلی قالیباف با کدام یک از این دو کاندیداست؟
دوگانه قالیباف - حاجیبابایی به سرعت فراموش شد
زمزمههای خبری و رسانهای تا چند هفته پیش حکایت از دست برتر داشتن حمیدرضا حاجیبابایی در میان دیگر کاندیداهای حلقه احمدینژاد داشت. برهمان اساس بود که بسیاری از دوگانه قالیباف - حاجیبابایی روایت می کردند و البته در این دوگانه شانس بیشتر با قالیباف بود نه وزیر احمدینژادی.
این روزها اما گویا ورق درحال برگشت خوردن است و به نظر می رسد لابیهای پنهان و اشکار نیکزاد بالاخره جواب داده و از پایداریها و حلقه احمدینژاد تا آذریزبانها و حتی برخی اصلاحطلبان و مستقلین مجاب به حمایت از او در مقابل قالیباف شدهاند. حامیانی که برایشان رأی نیاوردن قالیباف اهمیت دارد و بس.
دوگانه قالیباف - نیکزاد متولد شد
اما چه چیزی نیکزاد را در جایگاه دوگانهسازی با قالیباف قرار داده است؟ در میان کاندیداهای برخواسته از حلقه مدیران احمدینژاد گرچه حاجیبابایی بخاطر ادوار حضورش در پارلمان و ریاستش بر فراکسیون اصولگرایان مجلس دهم توانسته است اسم و رسم و وجهه ای دست و پا کند اما پربیراه نیست اگر بگوییم محبوبیت او در طیف احمدینژادیها و پایداریها به پای نیکزاد نمی رسد.
وجهه سیاسی نیکزاد در هر دو طیف مذکور بیش از حاجیبابایی است، خاصه از سال 96 به بعد که ابتدا نام خودش در جمع کاندیداهای ریاست جمهوری و البته مورد حمایت جبهه پایداری قرار داشت و بعد که در حلقه اول همراهان ابراهیم رئیسی قرار گرفت و مشاوران نزدیک به او شد.
ارتباط نزدیک او با مرتضی آقاتهرانی و محصولی که این روزها لابیهای پشت پرده این جبهه را ساماندهی می کنند پوئنی مثبت در مقابل حاجیبابایی محسوب میشود. شاید از خوش شانسی وزیر محبوب احمدینژاد باشد که در پارلمانی نماینده شده است که هم پایداریها که با او قرابت فکری دارند حضور پرتعدادی دارند هم گعده مدیران دولت سابق شلوغ است. چهرههایی که هر کدام می تواند تبدیل به یک قطب پرقدرت لابیگری برای او شوند.
آذریزبانها به داد نیکزاد میرسند؟
اما آنچه شانس نیکزاد را در برابر حاجیبابایی و شمسالدین حسینی و حتی قالیباف بالاتر برده است، این است که او یک نماینده آذریزبان است. نگاهی به معادلات درون پارلمانی در ادوار مختلف مجلس حکایت از آن دارد که آذریزبانهای پارلمان در اکثریت مواقع حامی و پشتیبان هم بوده اند و در این حمایت حتی مرز اصلاحطلبی و اصولگرایی را هم کنار میگذارند.
شاهد مثال آنهم مسعود پزشکیان در همین مجلس دهم بود. مسعود پزشکیان در چندسال کاندیداتوری برای نایب رئیسی مجلس دهم اگرچه کاندیدای مورد حمایت اصلاحطلبان بود اما هربار با آرایی بسیار بالاتر از تعداد اصلاحطلبان حاضر در مجلس بر کرسی نایب رئیسی اول تکیه زد رای بالایی که ردپای حمایت ترک زبانان مجلس در آن مشهود بود. اتفاقی که بعید به نظر نمی رسد برای نیکزاد هم تکرار شود.
دیدار محرمانه با پزشکیان؟ / میرسلیم فراموش نشود
آنچنان که بنا بر شنیدهها نیکزاد حتی برای لابی با اصلاحطلبان، شاخصترین چهره و البته یک آذریزبان یعنی مسعود پزشکیان را انتخاب کرده و ضمن دیداری محرمانه با او تلاش کرده است از قدرت لابی گری پزشکیان برای همراه کردن اصلاحطلبان کم تعداد مجلس با خود بهره بگیرد.
بنا بر همان روایتها پزشکیان که در مجلس دهم نیز لیدر فراکسیون آذریزبانها بود بی تمایل نبوده است که نیکزاد را در این فضای لابی گری همراهی کند. گرچه مرتضی آقاتهرانی روز گذشته هرگونه ائتلاف بین نیکزاد و چپ گرایان را تکذیب کرد و حتی از آن تحت عنوان تهمت نام برد اما تحرکات نیکزاد و اطرافیان او چیزی خلاف آنچه آقاتهرانی مدعی شد را روایت می کند.
نیکزاد اگر بتواند در راند اول حاجیبابایی و شمسالدین حسینی را کنار بزند در راند دوم براساس ائتلاف تازه شکل گرفته بین موتلفه، دولتمردان احمدینژاد و پایداری باید میرسلیم را هم کنار بزند تا بتواند رقیب اصلی این سه طیف در مقابل قالیباف باشد.
نیکزاد در میدان است و کنار نمی رود
فارغ از لابیهای آشکار و نهان، نیکزاد این روزها حضوری پررنگ نیز در توئیتر دارد و تلاش دارد پالسهای ارسالی را یکی بعد از دیگری روانه رقبای اصولگرایش کند، آنچنان که بعد از نشست چندوقت پیش اصولگرایان به کنایه گفت«جلسه اخیر نامزدهای ریاست مجلس یازدهم، نشست تقسیم غنایم و مناصب نبود. گفتوگویی انتقادی و البته سازنده بین طرفین بود. بر آن عهدی که بستم، هستم. عزت ما در «صداقت» و «نوکری مردم» است و آن را با هیچ چیز عوض نمیکنم.» توئیتی که به نظر می رسد مخاطب اصلی آن قالیباف و طیفهای نواصولگرا باشد.
دیدگاه تان را بنویسید