کار کردن بیوقفه احتمال مرگ را افزایش میدهد؛
اگر بیشتر از 39 ساعت در هفته کار میکنید، شغلتان شما را میکشد
برخی از کارشناسان میگویند که این روزها کارکنان هرگز «خاموش» نمیشوند، درست همانند گوشیهای همراهمان. حتی زمانی که کاملا خسته هستیم، فقط در حالت آمادهباش قرار می گیریم. در ایالات متحده، یکی از ثروتمندترین اقتصادهای جهان، کارکنان خوششانس هستند که دو هفته در سال تعطیل هستند. هزینههای اضافهکاری میتواند نادیده گرفته شود. استرس بلندمدت، اضطراب و عدم فعالیت طولانی مدت به عنوان قاتلان بالقوه محسوب میشوند.
اعتمادآنلاین| آتنا شهبازی- استرس و بیقراری برای ساعتهای طولانی برای ما بد است. با این وجود ما سختتر از همیشه کار میکنیم. آیا زمان آن نرسیده که با آن مبارزه کنم؟
به گزارش گروه بینالملل اعتمادآنلاین به نقل از گاردین، هنگامی که گروهی از کارآموزان وارد بانک و موسسه مالی بارکلیز در نیویورک شدند، یادداشتی از سرپرست خود در صندوقپستیشان پیدا کردند که نوشته بود «به جنگل خوش آمدید. پیشنهاد میکنم که یک بالش با خود بیاورید، این باعث میشود که راحتتر روی میزتان بخوابید. کارآموزی واقعا یک تعهد 9 هفتهای است.»
اگرچه این یادداشت یک شوخی بود اما وقتی به دست رسانهها رسید، هیچکس به آن نخندید. خاطرات موریتز ارهارت، کارآموز 21 ساله که پس از 72 ساعت کار در بانک مرکزی آمریکا درگذشت، زنده است.
مشاغل بینهایت تحت تاثیر شرایط قرار گرفتهاند و به طور فزایندهای استرسزا هستند. بیش از حد کار کردن در بسیاری از شرکتها عادی شده است و در بسیاری از مواقع تحسین برانگیز نیز شده است. ریلکس کردن، سرگرمی، بزرگ کردن کودکان و خواندن کتاب به عنوان تنبلی شناخته میشوند.
تکنولوژی قرار بود کارها را آسانتر کند اما همه چیز را بدتر کرده است: در سال 2002، کمتر از 10درصد از کارکنان ایمیلهای خود را خارج از ساعت اداری چک میکردند. اما امروزه، با کمک گوشیهای هوشمند و تبلتها، به 50 درصد رسیده است، حتی قبل از بیرون آمدن از تخت، این کار را انجام میدهیم.
برخی از کارشناسان میگویند که این روزها کارکنان هرگز «خاموش» نمیشوند، درست همانند گوشیهای همراهمان. حتی زمانی که کاملا خسته هستیم، فقط در حالت آمادهباش قرار می گیریم. در ایالات متحده، یکی از ثروتمندترین اقتصادهای جهان، کارکنان خوششانس هستند که دو هفته در سال تعطیل هستند. هزینههای اضافهکاری میتوانند نادیده گرفته شوند. استرس بلندمدت، اضطراب و عدم فعالیت طولانی مدت به عنوان قاتلان بالقوه محسوب میشوند.
محققان در دانشگاه کالج لندن، تحقیقاتی بر روی 85 هزار کارمند که عمدتا مردها و زنان میانسال بودند، انجام دادند و متوجه شدند که رابطه مستقیمی بین اضافهکاری و بیماریهای قلبی وعروقی وجود دارد. مخصوصا ضربان نامنظم قلب و فیبریلاسیون دهلیزی که احتمال سکته مغزی را پنج برابر می کند.
اتحادیههای کارگری، درباره کار بیش از حد و تاثیر آن بر روابط و سلامت جسمی و روحی، ابراز نگرانی کردند. آیا یک سطح سالم و قابل قبول از کار وجود دارد؟ به گفته محقق آمریکایی، الکس سوجونگ کیم پانگ، اکثر کارکنان حدود 4 ساعت کار مفید دارند، بقیه ساعات به نگرانی میگذرد. استدلال پانگ این است که ساعت کاری میتواند کاهش پیدا کند، بدون آنکه به استانداردهای زندگی و رفاهی آسیبی وارد شود.
سایر مطالعات نیز تایید میکنند که ساعات کاری کم بهتراست. برای مثال، دولت سوئد یک آزمایش انجام داد که پرستاران خانگی بازنشسته شش ساعت کار میکنند و هنوز به اندازه هشت ساعت حقوق دریافت می کنند. در نتیجه بیماری و استرس کمتر و افزایش کار مفید میشود.
تمام این تحقیقات دیدگاه عددی دارند و بر روی مقدار زمان صرف شده در یک روزکاری تمرکز دارند. ما باید فراتر از این موضوع فکر کنیم. اگر شغلی استرسزا باشد، حتی چند ساعت کوتاه هم میتواند مثل کابوس باشد.
اما یک خطر وجود دارد، وقتی حرف از سلامت میشود، کاهش ساعات کاری تغییری نخواهد کرد. برای اینکه کار کردن به سلامت روانی و فیزیکی آسیب نزند، کاهش ساعات کاری ضروری است. متاسفانه نظام سرمایه داری هیچ رکورد خوبی در به وجود آوردن شغل های مفید ندارد. براساس یک نظرسنجی، بیشتر از یک سوم کارکنان بریتانیایی فکر میکنند که شغلشان بیمعنی است.
دیدگاه تان را بنویسید