منگوله پوستی چیست؟

اعتمادآنلاین| منگوله‌های پوستی، در مقطعی از زندگی‌ اکثر افراد به‌وجود می آید و می‌توان آن را از جمله زائده‌های بی ضرری دانست که در مردان و زنان به طور مساوی بروز می کند.

منگوله‌های پوستی از جمله زائده‌های بی‌ضرری هستند که تعداد آن‌ها ممکن است از یک تا صد‌ها عدد در هر فرد متغیر باشد.

مردان و زنان به طور مساوی در معرض ابتلا به منگوله‌های پوستی قرار دارند. چاقی با بروز منگوله‌های پوستی ارتباط دارد.

اگرچه بعضی از منگوله‌های پوستی ممکن است به طور خودبه‌خود از پوست جدا شوند و بیفتند، اما اغلب آن‌ها بعد از آنکه تشکیل شدند برای همیشه باقی می‌مانند.

منگوله‌های پوستی به شکل زائده‌هایی به رنگ گوشت یا رنگ تیره هستند که از طریق یک ساقه کوچک و باریک از سطح پوست جدا شده و آویزان هستند.

منگوله‌های پوستی بیشتر در چه افرادی به وجود می‌آید؟

اگر نگوییم که در تمامی جمعیت انسان‌ها، می‌توان گفت؛ در بیش از نیمی از افراد، منگوله‌های پوستی در مقطعی از زندگی‌ وجود داشته است.

اگرچه منگوله‌های پوستی عموماً یک عارضه اکتسابی به شمار می‌روند (یعنی از زمان تولد وجود ندارند، بلکه بعداً به وجود می‌آیند) و در هر کسی ممکن است ظاهر شوند، اما در اغلب افراد این زائده‌ها در دوران بزرگسالی ایجاد می‌شوند.

در واقع در سنین میانسالی بیشترین میزان شیوع را دارند و معمولاً تا 60 سالگی تعداد آن‌ها بیشتر می‌شود.

البته منگوله‌های پوستی ممکن است در کودکان و خردسالان هم به خصوص در زیر بازو‌ها و اطراف گردن به وجود بیاید، منگوله‌های پوستی در افرادی که دچار اضافه وزن هستند، شایع‌تر است.

بالا رفتن مقدار هورمون‌ها، مانند آنچه در زمان بارداری اتفاق می افتد، ممکن است باعث افزایش تشکیل منگوله‌های پوستی شود، به طوری که این منگوله‌ها در زنان باردار با فراوانی بیشتری دیده می‌شوند.

منگوله‌های پوستی کاملاً بی‌ضرر هستند و هیچ نیازی به درمان ندارند، مگر آنکه برای فرد دردسر و زحمت ایجاد کنند.

منگوله‌های پوستی راکه برای زنان باردار دردسرساز می‌شوند می‌توان در همان دوران بارداری یا بعد از زایمان به سادگی برداشت. این کار معمولاً به دست یک پزشک متخصص پوست انجام می‌شود.

در پوست انسان ساختار‌های زائد‌های خاص دیگری هم به وجود می‌آید که از نظر ظاهری شبیه به منگوله‌های پوستی هستند، اما در واقع نیستند.

گاهی از اوقات ممکن است زائده‌های حاصل از عارضه اکسسوری تراگوس (زائده‌های خوش‌خیمی که در اطراف غضروف جلوی لاله گوش ایجاد می‌شوند) و اکسسوری دیجیت (برجستگی‌های کوچک انگشت مانند در کنار دست) با منگوله‌های پوستی اشتباه گرفته شوند.

با انجام آزمایش‌های پاتولوژیکی و نمونه‌برداری از بافت هر زائده گوشتی می‌توان نوع آن را اعم از اینکه منگوله پوستی یا عارضه دیگری باشد، تشخیص داد.

در زمان‌های گذشته که روش‌های نوین برداشتن خال مطرح نشده بود، از روش نخ بستن برای حذف خال‌های گوشتی استفاده می‌شد.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان