کد خبر: 738713
|
۱۴۰۴/۰۷/۰۶ ۱۴:۰۷:۰۳
| |

حسین ربیعی، کارشناس مسائل خاورمیانه در گفت‌وگو با «اعتماد آنلاین» مطرح کرد:

اشغال غزه با مدیریت خارجی، بازگشت به سیاست‌های استعماری و تهدیدی برای حاکمیت فلسطین است

یک کارشناس مسائل خاورمیانه به «اعتماد آنلاین» گفت: واگذاری ادارهٔ سرزمین‌های یک ملت به فردی که هیچ ارتباط قومی، قبیله‌ای یا سیاسی با آنجا ندارد، پدیده‌ای نادرست است و به نظرم ادامهٔ همان رفتارهای استعماری قدرت‌های بزرگ قابل تحلیل است. از قبل روشن است که چنین اقدامی می‌تواند زمینهٔ ریشه‌دواندن و تحکیم حضور اسرائیل در این سرزمین را فراهم کند و چه‌بسا در آینده، به دلایل گوناگون، آن را به اسرائیل واگذار کنند.

اشغال غزه با مدیریت خارجی، بازگشت به سیاست‌های استعماری و تهدیدی برای حاکمیت فلسطین است
کد خبر: 738713
|
۱۴۰۴/۰۷/۰۶ ۱۴:۰۷:۰۳

لیلا پایدار- حسین ربیعی، کارشناس مسائل خاورمیانه، در گفت‌وگو با خبرنگار اعتماد آنلاین دربارهٔ طرح اشغال بین‌المللی غزه و ریاست تونی بلر گفت: این موضوع سابقهٔ تاریخی دارد. در واقع بعد از پایان جنگ جهانی اول  و معاهداتی که بین سال‌های ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۸ منعقد شد در معاهداتی مانند سایکس ـ پیکو، سرزمین‌های تجزیه‌شده از امپراتوری عثمانی تقسیم‌بندی شدند و هر یک از این مناطق به یکی از قدرت‌های بزرگ واگذار گردید. همان سرزمین‌هایی که امروز فلسطین، اسرائیل، اردن، عراق را تشکیل می‌دهند به قیمومیت بریتانیا درآمدند و لبنان و سوریه به قیمومیت فرانسه سپرده شدند. این پیشینه نشان می‌دهد که تقسیم سرزمین‌های ملت‌های دیگر در طول تاریخ رفتاری کاملاً استعماری بوده است. آن زمان نه سازمان ملل به شکل کنونی وجود داشت و نه بسیاری از کشورها استقلال سیاسی‌شان را به گونه‌ای حفظ کرده بودند که در سطح بازیگران بین‌المللی فعالیت کنند؛ لذا از دیدگاه سیاسی آن دوره این قبیل اقدام‌ها تا حدودی پذیرفته می‌شد.

او ادامه داد: اما اینکه در قرن بیست‌ویکم و تقریباً یک قرن پس از تأسیس جامعه ملل چنین اتفاقی تکرار شود، موضوعی جدید و نگران‌کننده است. واگذاری ادارهٔ سرزمین‌های یک ملت به فردی که هیچ ارتباط قومی، قبیله‌ای یا سیاسی با آنجا ندارد، پدیده‌ای نادرست است و به نظرم ادامهٔ همان رفتارهای استعماری قدرت‌های بزرگ قابل تحلیل است. از قبل روشن است که چنین اقدامی می‌تواند زمینهٔ ریشه‌دواندن و تحکیم حضور اسرائیل در این سرزمین را فراهم کند و چه‌بسا در آینده، به دلایل گوناگون، آن را به اسرائیل واگذار کنند؛ مشابه روندی که در سرزمین فلسطین رخ داد و بریتانیا زمینهٔ رشد و شکل‌گیری رژیم صهیونیستی را فراهم آورد. ممکن است این پیشنهادِ کنونی نیز مقدمه‌ای باشد برای اینکه در آینده سرزمین غزه به نوعی تحت مالکیت یا حاکمیت اسرائیل درآید.

در پاسخ به این سوال که آیا ترامپ با این طرح جدید می‌تواند با فشار بر نتانیاهو جنگ غزه را پایان دهد، ربیعی گفت: این امتیازی برای اسرائیل است، هدف اصلی اسرائیل این بوده که هیچ تهدیدی از ناحیهٔ غزه یا اطراف آن متوجهشان نباشد؛ اگر مدیریت این منطقه به دست نیرویی «بریتانیایی» سپرده شود که از هم‌پیمانان اسرائیل است، تا حد زیادی خیال اسرائیل راحت خواهد شد که تهدیدی از آن منطقه متوجهش نخواهد بود؛ بنابراین دلیلی برای مخالفت وجود ندارد. همان‌طور که گفتم ممکن است این وضعیت را مقدمه‌ای بدانند برای الحاق تدریجی و درازمدتِ آن سرزمین به خودشان.

ربیعی در خصوص سرنوشت حماس در پی تحولات اخیر گفت: یکی از اصلی ترین برنامه‌های اسرائیل که طی دو سال دنبال می‌کند، ریشه‌کن کردن کامل حماس از غزه است. بخش زیادی از نیروها و فرماندهان نظامی حماس را از بین برده‌اند و هدف‌شان را نیز علناً اعلام کرده‌اند که حماس در آینده جایی نخواهد داشت. حتی اگر خیلی خوشبین باشیم و فرض کنیم تونی بلر مدیریت منطقه را برعهده بگیرد، ممکن است برای حماس تنها یک نقش سیاسی باقی بماند؛ یعنی به‌عنوان یک گروه سیاسی بتوانند فعالیت کنند، اما اینکه بتوانند همچنان فعالیت نظامی و همان مقاومت گذشته را علیه تحرکات اسرائیل ادامه دهند، به نظر من بسیار بعید است.

دیدگاه تان را بنویسید

خواندنی ها