خطر فرونشست جدی است؛ بود اراده و این بی‌عملی، خطرناک‌تر از خود فرونشست است

روزنامه جوان نسبت به خطر فرونشست هشدار داده است.

به گزارش جوان، در بخش‌هایی از این مطلب آمده است؛

هیچ صدایی ندارد، نه لرزشی، نه انفجاری و نه هشداری، اما یک‌باره فرومی‌ریزد. نه مثل زلزله می‌ماند که با تکان، همه را بیدار کند و نه مثل سیل است که با خروش، هشدار دهد. فرونشست زمین، پدیده‌ای است که در سکوت می‌آید، بی‌آنکه کسی متوجهش شود؛ خانه‌ها را ترک می‌دهد، جاده‌ها را می‌شکند و زمین‌های کشاورزی را نابارور می‌کند. 

هنوز درک نکرده‌ایم که فرونشست، وقتی رخ دهد، دیگر مجالی برای هشدار و اصلاح باقی نمی‌گذارد. پژوهش «تحلیل فرونشست زمین در ایران» با بررسی ۷۶مطالعه در ۲۱ استان، نشان می‌دهد این بحران در حال وقوع است؛ از تهران تا مشهد، از فارس تا کرمان، از یزد تا گلستان، زمین در حال بلعیدن خودش است. فاجعه‌بارتر اینکه در تهران، نرخ فرونشست در برخی مناطق به ۴۳سانتیمتر در سال رسیده است، یعنی هر سال، پایتخت به اندازه ارتفاع یک کودک پنج‌ساله پایین‌تر می‌رود!

البته راهکار‌ها وجود دارند؛ مدیریت پایدار منابع آب، کنترل برداشت از سفره‌های زیرزمینی، تثبیت خاک با روش‌های مهندسی، رعایت اصول ساخت‌وساز، آموزش عمومی، پایش مستمر با فناوری‌های نوین و تدوین الگوی ملی برای تحلیل و مدیریت مخاطره مواردی است که بار‌ها و بارها، گفته و نوشته شده، اما آنچه تاکنون وجود نداشته، عزم بوده است؛ عزم و اراده کافی برای اجرا، برای اقدام و برای نجات! 

متأسفانه این نبود اراده و این بی‌عملی، خطرناک‌تر از خود فرونشست است چراکه اگر امروز نایستیم، فردا شاید دیگر زمینی برای ایستادن نمانده باشد، نه برای ما، بلکه برای نسل‌هایی که هنوز نیامده‌اند.