روایت یک روزنامه اصلاح‌طلب از شکست پروژه پلمب کردن به خاطر بی‌حجابی

 روزنامه هم میهن در مطلبی پلمب کردن به خاطر حجاب را پروژه‌ای شکست‌خورده دانسته و تاکید کرده پلمب کردن علیه خودش عمل می‌کند.

به گزارش هم میهن، گاهی «غیاب» پرسروصداتر و معنادارتر از «حضور» است. مثل همین کافه‌ها و رستوران‌ها و سالن‌ها و پاساژها و تفرجگا‌ه‌هایی که بسته می‌شوند و غیبت‌شان اسم‌شان را سر زبان‌ها می‌اندازد و بیشتر از قبل به چشم می‌آیند. مکان‌هایی که غایب‌اند اما حاضرتر از همیشه. مکان‌هایی که بدن‌مند می‌شوند، جسمیت پیدا می‌کنند و به قول پروست دیگر مسئله‌شان از بودن یا نبودن به تعلق داشتن و نداشتن تبدیل می‌شود. اینجاست که «پلمب» کردن علیه خودش عمل می‌کند. علیه چیزی که طراحی شده است یا فکر می‌کنیم که طراحی شده است، استعاره‌ای علیه بدن. پلمب کردن اتفاقاً مکان‌ها را بدن‌مند می‌کند و چه تصادفی که دلیل این اتفاق هم «بدن» است.

روزنامه هم میهن در ادامه نوشته است: پلمب کردن به خاطر حجاب اتفاقا مکان‌ها را مهم می‌کند. تماشای محتوای تولیدشده درباره همین اماکن تا امروز پلمب‌شده مؤید این مدعاست. آنها در نظرگاه مردم مهم شده‌اند یا به اصطلاحی آیکون شده‌اند و بدیهی است جاهایی که به نظرمان مهمند در یادمان به حیات خودشان ادامه می‌دهند. حتی می‌خواهم کمی پیش‌تر رفته و بگویم تاریخ این مکان‌ها به قبل و بعد از پلمب تقسیم می‌شوند و بعد از آن دیگر فقط مکان نیستند، بدن-مکان هستند با داغی روی پیشانی و خاطره‌ای که در ما زنده می‌کنند. خاطره آدم‌هایی که در آن حضور داشتند، اتفاقی که در آن رخ داد، مقاومتی که کرد یا تسلیم که شد. خاطره خوشی و ترس کارکنانش، خاطره لحظه‌ای که خبرش را شنیدیم و مثلاً از شنیدن پلمب یک تنگه به خنده افتادیم.