برای برادرم حسین عبداللهی

محمد خدادی در یادداشتی برای درگذشت حسین عبداللهی، مدیر مسئول روزنامه آرمان ملی، نوشت: خبر از دست دادنش غیر قابل باور بود، ابتدا فکر کردم بستگانش را از دست داده به سمت تلفن رفتم به او تسلیت بگویم، خواستم ببینم دقیقا کدام یک از بستگانش بوده دیدم حسین از دست ما رفته است، اوج بهت و حیرت و افسوس در غم او.

برای لحظه‌ای چهره خندان، محبت و صفا و صمیمیت همیشگی‌اش در ذهنم مرور شد اصولا بدون اطلاع قبلی می‌آمد و می‌گفت فقط دو دقیقه کار دارم و با شوری وارد اطاق  می‌شد و پی‌گیری کارهایش را سرپایی می‌کرد و با کلی مهربانی و زبان تشکر خیلی زود می‌رفت.

بیشترین همکاری ما به دوران معاونت مطبوعاتی و به ویژه در دو موضوع بحران کاغذ و مشکلات ناشی از تغییرات مالکیت روزنامه‌اش بود.

و البته بحران‌های بعد از آن ماجرای بنزین و شهادت حاج قاسم و.... و بعدش هم کرونا- همیشه درتماس بودیم و ملاقات‌های حضوری مکرر و در جلسات مستمر .

یکی از مدیران مسئول پرتلاش، فعال، علاقه‌مند، زحمت‌کش و بااخلاق بود و اهل مشورت و البته همراه و همکار.

تعلق به جناح و خطوط سیاسی‌اش روشن بود و با تغییر دولت‌ها سمت و سویش هم تغییر نمی‌کرد و در عین حال تعلق به نظام و اصول انقلاب و وفاداری به رهبری و شهدا را عریان بیان می‌کرد و در این موارد مواضع شخصی‌اش صریح بود.

حضورش در محافل مختلف فارغ از جناح سیاسی خاص پررنگ بود و دلیلش هم اعتقاد حسین به همکاری و همدلی در خانواده نظام بود.

انتقاد و نقد را پذیرا بود و در پی اصلاح آن – درکارش مصمم بود و وفادار به رفاقت و دوستی- اهتمام جدی به حرفه روزنامه‌نگاری  روزنامه آرمان  را در صحنه رسانه‌ای کشور تبدیل به یک رسانه تاثیرگذار کرد و با همه کمی و کاستی‌ها ساخت و از بار مسئولیت هیچگاه شانه خالی نکرد.

حتما جایش بین ما خالی است اما یادش همیشه همراه ما خواهد بود.

به خانواده گرامی ایشان و همه همکارانم در صحنه رسانه‌ای کشور تسلیت و همدردی عرض می‌کنم.

وَآخِرُ دَعْوَاهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ