آیا طوفان غزه در اردن گردباد درو خواهد کرد؟

سید عماد حسینی- ظاهراً تمام تلاش‌های عبدالله دوم پادشاه اردن برای در امان ماندن از لرزه‌های طوفان الاقصی و جنگ غزه با شکست مواجه شده است.

برخلاف شاه حسین که یکی از آخرین بازیگران چیره‌دست بر اساس تناقض‌ها بود، پسرش هیچ نشانی از این ویژگی پدر نداشته و حتی شوهایش در کمک‌های هوایی به غزه یا درگیری‌های نمایشی‌اش با دشمن فرضی به همراه پسرش نتوانسته در مقابل دوربین‌های تلویزیونی جایگاه قدرتی برایش دست‌وپا کرده و در عین حال اظهار نظرهایش در رابطه با محکومیت جنگ غزه نیز نتوانست جامعه این کشور را علیه سیاست‌های دربار آرام کند.

اردن که دومین کشور عرب امضاکننده توافق سازش با اسرائیل محسوب می‌شود، شب‌های ماه رمضان را در شرایط بسیار بغرنجی پشت سر گذاشت، در حالی که گفته می‌شود این روند بعد از آن ادامه پیدا می‌کند.

بر کسی پوشیده نیست که اکثریت جامعه اردن را فلسطینی‌تبارها یا آوارگان فلسطینی تشکیل می‌دهند و حتی شخص ملکه این کشور نیز تباری فلسطینی دارد.

شاید همین مساله باعث شده تا شمار قابل توجهی از تحلیل‌گران عرب ادعا کنند این جامعه فلسطینی‌تبار است که پیشران اصلی موج اعتراضات گسترده در این کشور علیه سیاست‌های اسرائیل و جنایاتش است.

با این حال دولت اردن بدون توجه به این ویژگی در بیانیه‌ای جریان‌ها و گروه‌های خاصی (اخوان‌المسلمین) را به فتنه‌افکنی در کشور متهم و تلاش کرد تا برای آنها خط و نشان بکشد.

پادشاه اردن در عین حال طی تماس‌‌هایی با رهبران عربستان و امارات متحده سعی کرد تا حمایت کشورهای تأثیرگذار عربی را هم با خود همراه کند و در این رابطه تمام تلاش رسانه‌ای خود را به کار بست تا گروه اخوان‌المسلمین را به بحران‌آفرینی در کشور متهم کند.

این در حالی است که رهبران معترضان و حتی بسیاری از کارشناسان اردنی هم تأکید می‌کنند معترضان هیچ گرایش سیاسی خاصی نداشته و خشم آنها از شرایط نوار غزه و سکوتی که نظام‌های عربی در مقابل این جنایات دارند محرک اصلی این اعتراضات است.

در اینجا باید گفت که اردن نیز یکی از کشورهایی است که خواسته‌های مردمی زیادی از ساختار حاکم آن جهت گشودن مرزهایش با فلسطین اشغالی وجود دارد، خواسته‌‌هایی که نه تنها داخلی بوده بلکه از برخی کشورهای همسایه همچون مردم عراق نیز صورت گرفته است.

به اعتقاد کارشناسان، نتایج جنگ غزه امروز فرامرزی و حتی فرامنطقه‌ای شده است و در کنار دولت نتانیاهو و مصر، اردن نیز یکی از اولین کشورهایی است که به شدت تحت تأثیر نتایج آن قرار خواهد گرفت و در آینده نه‌چندان دور شاهد آن خواهیم بود.