بررسی تاثیر جنگ بر آماده‌سازی باشگاه‌ها؛ اقبالی: مثل آمادگی جسمانی، آمادگی ذهنی هم مهم است!/ ما کشور مستقلی هستیم و اجازه تسلط به کسی نمی دهیم
کارشناس فوتبال کشورمان می گوید با توجه به شرایط جنگی وضعیت لیگ برتر در فصل پیش رو بسیار پیچیده خواهد بود.
روزبه دلاور| کشورمان در شرایط جنگی است و متاسفانه حملات نظامی اسراییلی‌ها، امنیت مردم ما را به خطر انداخته است که با ادامه این روند، در برگزاری مسابقات لیگ فوتبال هم با اما و اگر مواجه خواهیم بود.
به گزارش روزنامه اعتماد، مسابقات لیگ برتر قرار بود به دلیل در پیش بودن مسابقات جام جهانی در سال آینده و همچنین حضور چند تیم در مسابقات باشگاه‌های آسیا برای رهایی از فشردگی بیش از اندازه و برخلاف فصول قبل از هفته اول مرداد برگزار شود. با این حال تیر ماه رسیده، اما اکثر تیم‌های ما هنوز تکلیف زمان تمرینات گروهی و حتی حضور بازیکنان و مربیان خارجی خود را روشن نکرده‌اند! در چنین شرایطی و اگر تیم‌ها بدون بدنسازی و تمرینات گروهی در پیش‌فصل به استقبال مسابقات بروند به‌طور حتم، با معضلاتی همچون عدم آمادگی جسمانی بازیکنان و بعد از آن مصدومیت‌هایی که دست باشگاه و حتی تیم ملی را در پوست گردو خواهد گذاشت، روبه‌رو خواهند بود! برای بررسی ابعاد گسترده‌تر این مساله مهم، با مسعود اقبالی یکی از کارشناسان قدیمی فوتبال کشورمان گفت‌وگویی ترتیب دادیم که حاصل آن را در ادامه می‌خوانید.
یک باشگاه حرفه‌ای برای آمادگی در پیش‌فصل به چه مدت زمانی نیاز دارد؟
امسال فکر می‌کنم لیگ ما دچار مشکل خواهد شد، چون هر تیمی حداقل ۶ هفته نیاز به زمان دارد تا خودش را برای یک فصل فوتبالی آماده کند. خب قرار بود مرداد ماه مسابقات شروع شود و اگر قرار بر شروع مسابقات باشد، فکر می‌کنم اکثر تیم‌ها دچار بحران آمادگی فیزیکی خواهند بود که تاثیرات خودش را خواهد داشت. اگر لیگ هم تمام شود، بازیکنان آن آمادگی لازم برای جام جهانی را ندارند. باید جنبه‌های روانشناسی را هم کنار مسائل آمادگی جسمی قرار داد که تمام بازیکنان تیم‌های ما دچار مشکل هستند که هیچ کسی نمی‌داند چه سرانجامی خواهد داشت. الان وضعیت زیاد خوب نیست!
اگر لیگ به تعویق بیفتد، چطور؟
فشردگی مسابقات را در نظر بگیرید و همین که دیگر مسابقات مفهوم قهرمانی ندارد و سعی می‌کنند مسابقاتی برگزار کنند تا بچه‌ها در شرایط بازی بتوانند به آمادگی لازم برسند. شش هفته تمرین قبل از فصل که امکان‌پذیر نیست و ممکن است با تاخیر دو، سه هفته‌ای وارد مسابقات شوند و در شرایط مسابقات، تیم‌ها بتوانند به آمادگی لازم برسند.بعید می‌دانم مسابقات تمام شود! چراکه فشردگی مسابقات هم باعث آسیب‌دیدگی بچه‌ها می‌شود. الان ممکن است که بچه‌ها در شرایط بدنسازی باشند، اما به تنهایی و در سالن‌های بدنسازی تمرین انفرادی می‌کنند، اما جمع شدن اینها و رسیدن به آمادگی تیمی دچار مشکل خواهند شد.
سوالی داریم که البته تکراری است، اما جواب شما را دوست داریم بدانیم. چطور در بعضی از کشورها مثل انگلیس هر سه روز یک بازی می‌کنند و با این مشکلات مواجه نمی‌شوند؟
آنها که مشکلات ما را ندارند و معمولا وقتی مسابقاتشان تمام می‌شود و پایان هر فصلشان یک تا دو هفته است که در همین زمان هم بازی‌های دوستانه برگزار می‌کنند و میزان آمادگی بدنیشان تقریبا هفتاد درصد است، به اصطلاح بدنشان هیچ وقت نمی‌خوابد! برای همین هم فرصت دارند تا در شرایط آرمانی باشند. اما این مشکل ماست و بعید است بتوانیم مسابقات را تمام کنیم، چون نرمال هر هفته، بازی برگزار کنند که با در نظر گرفتن تاخیر، دو یا سه هفته‌ای، بازی‌ها به اتمام نمی‌رسد.بازی‌ها هم فشرده برگزار کنند همان‌طور که گفتم احتمال آسیب‌دیدگی بالا می‌رود. الان بچه‌ها از نظر ذهنی در شرایط خوبی نیستند و برای همین مسابقات، کیفیت لازم را نخواهد داشت.
اما ما سابقه هشت سال جنگ با کشور عراق را داریم. لیگ در آن دوران چطور برگزار می‌شد؟
در جنگ ایران و عراق هم مسابقات باشگاهی یا در سطح استانی بود و بازی‌ها شرایط نرمالی نداشت، اما الان و با این وضعیت که اگر ادامه‌دار باشد اصلا مسابقات برگزار نمی‌شود؛ هر چند ما امیدواریم که شرایط هر چه سریع‌تر نرمال شود. در قیاس با کشورهای دیگر که جنگ نیست و بازی‌ها را به موقع تمام می‌کنند، اما برای ما، شروعش با تاخیر خواهد بود و در همان صورت هم آمادگی لازم را ندارند. الان، فقط شرایط فیزیکی مهم نیست، بلکه بچه‌ها به لحاظ ذهنی و هیجانی هم آماده نیستند. در ضمن چون مردم در شرایط نرمالی نیستند، استقبالی نمی‌شود. یعنی یک فوتبال غیرحرفه‌ای و آماتور را خواهیم دید، چون صرفا می‌خواهند بازی‌ها برگزار شود.
با این وضعیت، بهتر نیست کلا لیگ را تعطیل کنند؟
خب بچه‌های تیم ملی ما هم در این مملکت زندگی می‌کنند و جمع کردن و تمرین دادن ملی‌پوشان هم مشکل است. آمادگی فیزیکی که بله، اگر بتوانند هر ده روز دور هم جمع کنند، بله.اما بعید می‌دانم این تجمع صورت بگیرد، چون بچه‌ها از شرایط روانی خوبی برخوردار نیستند. مشکلاتمان زیاد شده و اگر با این وضعیت از جام جهانی حذف نشویم، شانس آوردیم! من در یکی از رسانه‌ها خواندم برخی خارجی‌ها در حال تلاش هستند که با ادامه این وضعیت، امارات را جایگزین ما کنند.
تکلیف تیم‌هایی که مربیان و بازیکنان‌خارجی دارند چه می‌شود؟
احتمالا برنمی‌گردند تا شرایط نرمال شود. ما کلاس‌های پروفشنال داریم که مربی اسپانیایی داشتیم و حالا نمی‌دانم او هنوز در ایران هست یا رفته یا اصلا کلاس‌ها برگزار می‌شود یا نه! بازیکن و مربی خارجی که الان ایران هستند به هر شکلی سعی می‌کنند از کشور خارج شوند.اگر بمانند که همیشه در هراس هستند، خودم فکر نمی‌کنم بچه‌ها آمادگی ذهنی لازم را داشته باشند تا جمع شوند و تمرین کنند.
تکلیف تیم‌های ما در مسابقات باشگاهی آسیا چه می‌شود؟
خب با این شرایط که رفتنشان به مسابقات امکان‌پذیر نیست و نه تیمی می‌تواند به ایران بیاید. باید صبر کنیم ان‌شاءالله تا دو هفته آینده این مشکلات برطرف شود. شرایط نرمال شود همه چیز به وضع عادی خودش برمی‌گردد، اما با این وضعیت، نمی‌توانیم پیش‌بینی کنیم.
صحبت پایانی؟
آرزو می‌کنیم که این وضعیت تمام شود. کشور ما بسیار ثر‌وتمند است و امیدوارم مردم ما بتوانند در شرایط ایده‌آل زندگی خود را ادامه دهند و کشورهای دیگر هم به این باور برسند که ایران مستقل است و می‌تواند روی پای خودش بایستد و اجازه دهند به زندگی خودمان برسیم. اجازه نخواهیم داد که بخواهند بر ما تسلط پیدا کنند.
دیدگاه تان را بنویسید