تراکتور، قهرمانی، هواداران و یک فدراسیون سردرگم/ جشن بی روح یا ذبح عدالت؟‌

فوتبال، قلب تپنده‌اش را از حضور پرشور تماشاگران در ورزشگاه‌ها می‌گیرد. ما بارها و بارها در نوشته‌های مختلف تاکید کرده‌ایم که برگزاری مسابقات با حضور هواداران، نه یک آپشن، بلکه یک ضرورت است و نباید در مواجهه با هر اتفاقی اولین و ساده‌ترین تصمیم، محرومیت تماشاگران باشد. این سرمایه اصلی فوتبال ماست و دور کردن آنها از مستطیل سبز، ضربه‌ای مهلک به پیکره این ورزش محبوب است.

حالا در آستانه هفته‌های پایانی لیگ برتر، قرعه این محرومیت به نام باشگاه ریشه‌دار تراکتور تبریز افتاده است. تیمی که فصلی پر فراز و نشیب را پشت سر گذاشته و اکنون مدعی اولی قهرمانی در لیگ برتر است؛ قهرمانی‌ای که در تاریخ این باشگاه بی‌سابقه خواهد بود. تصور جشن اولین قهرمانی تاریخ تراکتور در ورزشگاه یادگار امام تبریز بدون حضور هواداران پرشورش، تلخ و ناگوار است. ما به هیچ عنوان دوست نداریم چنین لحظه تاریخی‌ای، خالی از احساسات و انرژی تماشاگران باشد.

اما اینجاست که با یک باگ قانونی یا اجرایی عجیب روبه‌رو می‌شویم.  داستان محرومیت تراکتور از کجا شروع شد؟ اتفاقات و حاشیه‌های دیدار رفت دو تیم نساجی و تراکتور در لیگ برتر باعث شد کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال حکم به برگزاری دو دیدار رو در روی آینده این تیم‌ها بدون حضور تماشاگران آقا دهد. حکمی که با اعتراض باشگاه تراکتور همراه و گفته شد کمیته استیناف نیز در آن مقطع با تشدید مجازات هر دو باشگاه، دو دیدار آینده نساجی و تراکتور را بدون حضور تماشاگران اعم از تماشاگران آقا و خانم اعلام کرده است. حالا، در حالی که یکی از این دو بازی (دیدار برگشت در تبریز در هفته بیست و نهم) می‌تواند صحنه جشن قهرمانی احتمالی تراکتور باشد، خبر رسیده که کمیته استیناف تصمیم جدیدی گرفته است.

پیگیری‌های یک خبرگزاری نشان می‌دهد، قرار است دیدار هفته بیست‌و‌نهم تراکتور مقابل نساجی با ظرفیت ۵۰ درصدی و با حضور هواداران آقا و خانم برگزار شود! این تصمیم جدید، هر چند گامی کوچک به سمت بازگشت تماشاگران است، اما ابهامات و چالش‌های خاص خود را دارد. مهم‌ترین ابهام، بحث کنترل ورود تماشاگران به ورزشگاه یادگار امام (ره) با ظرفیت ۵۰ درصدی است که تجربه نشان می‌دهد کنترل ظرفیت در دیدارهای خانگی تراکتور بسیار سخت خواهد بود. هر چند همچنان تلاش‌هایی در جریان است تا فدراسیون فوتبال با برگزاری این مسابقه با ظرفیت کامل ورزشگاه موافقت کند.

اما اصل مشکل کجاست؟ اگر این محرومیت به‌طور کامل یا جزیی برای تراکتور بخشیده شود صدای اعتراض تیم‌های دیگری که در طول فصل به دلایل مشابه یا متفاوت از حضور تماشاگر محروم شده‌اند، درمی‌آید و آنها هم خواستار عدالت و بخشش مشابه خواهند شد. این همان باگ سیستمی است؛ اگر بخشیده نشود، فوتبال و این لحظه تاریخی برای تراکتور ضربه می‌خورد و اگر ببخشند، عدالت در قبال سایر تیم‌ها زیر سوال می‌رود.

متاسفانه این وضعیت اسفناک تنها نمونه‌ای از تصمیمات پرابهام و گاه متناقض ارکان قضایی فدراسیون فوتبال در این فصل است. تصمیماتی عجیب و غریب که در تاریخ فوتبال ما بی‌سابقه بوده و به جای حل مشکلات بر پیچیدگی‌ها و نارضایتی‌ها افزوده است. فدراسیون با این تصمیمات، عملا موفقیت احتمالی تراکتور را هم تحت تاثیر قرار داده و بدنامی را برای خود خریده است. امید است در نهایت تصمیمی گرفته شود که کمترین ضربه را به فوتبال و هواداران بزند، هر چند که مسیر رسیدن به عدالت کامل حتی اندیشیدن به آن در این شرایط، دشوار یا حتی یک رویا به نظر می‌رسد.