جام جهانی باشگاهها بازیکنان را مصدوم کرد؟/ معضل بزرگ برای تیمهای بزرگ!
در نخستین فصل بعد از برگزاری جام جهانی باشگاه ها نرخ مصدومیت بازیکنان تغییر کرده است.
تنها سه ماه پس از پیروزی ۳-۰ چلسی مقابل پاریسنژرمن در فینال جام جهانی باشگاهها، این تیم اکنون نمیتواند از چندین بازیکنی که نقش کلیدی در آن قهرمانی داشتند، استفاده کند. درست مثل وضعیتی که PSG و چند تیم دیگر دارند.
به گزارش روزنامه اعتماد و به نقل از اتلتیک، کول پالمر - که در مسیر قهرمانی چلسی سه گل و دو پاس گل داده بود - حالا به دلیل مصدومیت کشاله ران تا ماه نوامبر نمیتواند بازی کند. لوی کولویل، که در پنج مسابقه از هفت بازی چلسی در ایالات متحده به میدان رفت، در اولین جلسه تمرینی پیشفصل دچار پارگی رباط صلیبی زانو شد. لیام دلاپ، خرید جدید باشگاه که شش بار در جام جهانی باشگاهها بازی کرد، در ماه آگوست دچار مصدومیت همسترینگ شد و احتمالا تا اواسط نوامبر غایب خواهد بود.
داریو اسوگو، آندری سانتوس و توزین آدارابیو هم مصدومند و ریس جیمز نیز در ابتدای پنجره فعلی بازیهای ملی از اردوی تیم ملی انگلیس جدا شد. ژوائو پدرو و مویسس کایسدو نیز با وجود مصدومیتهای جزیی به بازی ادامه میدهند و چلسی تنها تیمی نیست که چنین وضعیتی دارد؛ پاریسنژرمن، نایبقهرمان جام جهانی باشگاهها، هم با مصدومیتهایی ازجمله مارکینیوس، عثمان دمبله، خویچا کواراتسخلیا و دزیره دوه مواجه است.
پیش از پیروزی ۲-۱ چلسی مقابل لیورپول در لیگ برتر، انزو مارسکا، سرمربی چلسی، گفته بود تیمش برای آن دیدار «هفت یا هشت» بازیکن مصدوم دارد و خودش هم احتمال داده بود که این موضوع ممکن است به جام جهانی باشگاهها مربوط باشد.
او گفت: «اگر هم چلسی و هم پاریسنژرمن این همه مصدوم دارند، احتمالا نتیجهای از جام جهانی باشگاههاست. اما نمیتوان با قطعیت گفت صد درصد همین دلیل است.»
بن دینری، تحلیلگر مصدومیتها و بنیانگذار پایگاه Premier Injuries میگوید: «این موضوع چندوجهی است. اگر قرار بود فقط یک عامل باشد، باشگاهها همان را برطرف میکردند. اما مجموعهای از عوامل است که با هم تلاقی میکنند و نوعی توفان کامل میسازند.»
طبق دادههای Premier Injuries هر دو تیم منچسترسیتی (که تا مرحله یکهشتم نهایی جام جهانی باشگاهها پیش رفت و چهار بازی انجام داد) و چلسی در شش هفته ابتدایی لیگ برتر نسبت به سالهای گذشته کمی مصدومیت بیشتری داشتهاند، اما افزایش چشمگیری مشاهده نشده است.
اما در بخش مصدومیتهای بافت نرم (عضلانی و تاندونی) آمار چلسی نگرانکنندهتر است. تیم مارسکا در شش هفته نخست لیگ برتر شش مصدومیت از نوع بافت نرم داشته به اندازه مجموع سه فصل گذشته در همین بازه. بیشتر این موارد شامل کشیدگی یا پارگی عضلات است.
دینری هشدار میدهد که این میتواند یک مورد استثنایی باشد: «این نخستین جام جهانی باشگاهها در این قالب و در این زمان از سال است، بنابراین داده تاریخی کافی برای مقایسه نداریم.»
به همین دلیل، نتیجهگیری قطعی فعلا ممکن نیست. تنها با گذشت یک دوره از جام جهانی باشگاهها در قالب جدید (تابستان نیمکره شمالی) نمیتوان قاطعانه گفت که این تورنمنت موجب افزایش مصدومیتها شده است. با این حال، مشکلات چلسی و پاریسنژرمن پس از مسابقات، بحث درباره درسهایی که باشگاهها میتوانند برای آینده بگیرند را ضروری کرده است.
فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا) که برگزارکننده این مسابقات است، فعلا تمایلی به کاهش تقویم شلوغ فوتبال ندارد. برعکس، گزارشها حاکی از آن است که فیفا قصد دارد مسابقات را حتی گسترش بدهد چه از نظر تعداد تیمها (بیش از ۳۲ تیم) و چه از نظر دفعات برگزاری (بیش از هر چهار سال یکبار). پرسش اصلی این است که باشگاهها چگونه میتوانند خود را با این وضعیت وفق بدهند؟
رابین تورپ، مدیر سابق عملکرد در گروه ردبول و عضو پیشین کادر فنی منچستریونایتد،میگوید:
«ما تا به حال چنین فشاری را روی بازیکنان نخبه تجربه نکردهایم. سوال بزرگ این است که چطور باید بازیکنان را طوری مدیریت کرد که نه فقط در یک فصل، بلکه در بلندمدت بتوانند دوام بیاورند.»
موضوع دیگر، فشردگی تقویم است که باعث کوتاه شدن دوران استراحت و پیشفصل تیمها شده است. طبق گزارش اتحادیه جهانی بازیکنان (FIFPro) هیچ یک از تیمهای حاضر در جام جهانی باشگاهها نتوانستند به بازیکنان خود حداقل ۲۸ روز استراحت میان پایان فصل ۲۰۲۴-۲۵ و آغاز فصل بعدی بدهند و بیشترشان حتی پیشفصل ۲۸ روزه توصیه شده را نیز نداشتند.
یک کارشناس میگوید: «داشتن فاصله کافی بین پایان یک فصل و شروع بعدی، کلید موفقیت در آینده است. مدت زمان استراحت بین فصول احتمالا یکی از عوامل مهم در عملکرد و خطر مصدومیت است.»
او بازیابی بدن را به شارژ کردن چند باتری تشبیه میکند ازجمله سیستم عصبی، خستگی عضلانی و تمرکز ذهنی: «وقتی جام جهانی باشگاهها در تقویم جا داده میشود و بازیکنان فرصت استراحت ندارند، ممکن است این فرآیند بازیابی دچار اختلال شود. در نتیجه، بدن در فصل بعد به همان اندازه شارژ نخواهد شد.»
با وجود همه این چالشها، چلسی تمایل خود را برای دفاع از عنوان قهرمانی در آینده پنهان نمیکند. مارسکا هفته گذشته گفت: «قطعا میخواهیم در جام جهانی باشگاههای بعدی حضور داشته باشیم، اما باید شرایط را به درستی مدیریت کنیم.»
چلسی، تابستان امسال از قهرمانی در امریکا حدود ۱۱۴.۶ میلیون دلار (معادل ۸۶.۲ میلیون پوند) درآمد داشت؛ مبلغی که هیچ باشگاهی از آن چشمپوشی نمیکند. به نظر میرسد بهترین استفاده از این درآمد، سرمایهگذاری در بازیکنان و سیستمهایی است که بتوانند با فشار چنین رقابتهایی کنار بیایند.
دیدگاه تان را بنویسید