بازی سیاسی نمایندگان در زمین فوتبال/ مکانیسم ماشه مهمتر است یا قرارداد بازیکن پرسپولیس؟
برخی نمایندگان مجلس این روزها بیشتر از حل بحرانهای اقتصادی و سیاسی، سرگرم حضور در حاشیههای استقلال و پرسپولیس هستند. پرسش اصلی این است: فراکسیون ورزش چه جایگاهی در تصمیمات دو باشگاه دارد و چرا هیچ یک از ورودهای گذشتهشان به فوتبال نتیجهای نداشت؟
جلسات مجلس با مدیران استقلال و پرسپولیس بیشتر از اینکه از سر خیرخواهی صورت بگیرد نمایشی است برای بهره بردن از فضای رسانهای فوتبال.
به گزارش رویداد 24، اخیرا فراکسیون ورزش مجلس جلساتی با مدیران استقلال و پرسپولیس برای بررسی آنچه خودشان «وضعیت دو باشگاه» عنوان کردند برگزار کرده که حاشیههای زیادی به دنبال داشته است. آخرین جلسه مربوط میشود به روز یکشنبه که مدیران پرسپولیس به مجلس فراخوانده شدند و در نهایت اعضای فراکسیون ورزش مجلس اعلام کردند از شنیدن پاسخهای درویش و همکارانش قانع نشدند. در این جلسه مباحثی همچون هزینه ها، رقم قراردادها، نتایج و چشم انداز باشگاه مطرح شد که طبق پیش بینی خروجی خاصی نداشت.
فراکسیون ورزش مجلس چه کاره استقلال و پرسپولیس است؟
اولین پاسخ به گزاره مطرح شده توسط روح الله لک علی آبادی سخنگوی فراکسیون ورزش که اعلام کرد ما از پاسخ مدیران پرسپولیس قانع نشدیم این است که شما در چه جایگاهی هستید که از این پاسخها قانع شوید یا نه؟ مساله اصلا سر درست بودن اقدامات مدیران سرخابی و پاسخهای آنان نیست بلکه سوال این است که فراکسیون ورزش مجلس در چارت سازمانی و اداری باشگاهها کجا قرار دارد که درویش و تاجرنیا باید به آن پاسخگو باشند و در مرحله بعد نمایندگان از این پاسخها قانع شوند؟ حتی یک بار کسی به یاد نمیآورد پارلمان انگلیس مدیران منچستریونایند را احضار کرده باشد که چرا این تیم سالهاست نتیجه نمیگیرد!
دو باشگاه استقلال و پرسپولیس مدت هاست به بخش خصولتی واگذار شدند. استقلال متعلق به هلدینگ خلیج فارس است و پرسپولیس متعلق به کنسرسیوم بانکی. هر دوی این نهادها خودشان مجمع دارند و بازرس. به این معنا که مدیران عامل دو تیم و اعضای هیئت مدیره باید به مالکان خود پاسخگو باشند و مالکان نیز به اعضای مجمع و سهامداران. اگر مجلس بخواهد به هر نحوی به مسائل این دو باشگاه ورود کند در بهترین حالت میتواند وزیر نفت و وزیر اقتصاد را به مجلس فرا بخواند. اصلا شان مجلس در این نیست که با مدیرعامل یک باشگاه جلسه بگذارد!
پرونده ویلموتس چه شد؟
این نخستین بار نیست که مجلسیها به فوتبال ورود میکنند. در سالهای گذشته بارها و بارها شاهد بودیم نمایندگان مجلس با شعار «مبارزه با فساد در فوتبال» مدتی نامشان را سر زبانها انداختند و از منافع آن بهره بردند ولی کوچکترین تغییری در اوضاع و احوال فوتبال ایجاد نشد. یکی از مهمترین موارد برمی گردد به اوایل دهه ۹۰ که پروندهای تحت عنوان مبارزه با فساد در فوتبال مطرح شد. در آن مقطع حتی گزارش تهیه شده توسط ارکان قضایی در صحن مجلس قرائت شد، اما هیچ نتیجهای نداشت. در سال ۹۸ و ۹۹ که پرونده ویلموتس گیت -که بالغ بر هزار میلیارد به بیت المال ضرر وارد کرد- باز شد، نمایندگان زیادی خودشان را جلو انداختند که باید با مسببان این پرونده و شخص مهدی تاج برخورد شود، اما نتیجه چه شد؟ یک هیچ مطلق! نه تنها با تاج برخوردی نشد که او چند ماه بعد دوباره به فدراسیون بازگشت. جالب اینکه در پروسه بازگشت او چند نماینده نقش مهمی ایفا کردند که موجب زمین گیر شدن فدراسیون قانونی و موفق شهاب الدین عزیزی خادم شد. یعنی همان نمایندههایی که قرار بود مهدی تاج را پاسخگو کنند به او کمک کردند که برگردد. همان نمایندههایی که در تریبون مجلس جلوی اردوی تیم ملی زنان در بلژیک را گرفتند یا مدعی شدند VAR وارد شده به کشور از مبدا دول متخاصم آمده!
موارد متعددند. از ادعای احسان قاضی زاده هاشمی مبنی بر حل مشکلات باشگاه استقلال و ورود فراکسیون ورزش به انتخابات فدراسیون برای جلوگیری از یک طرفه شدن انتخابات تا همین پرونده اخیر فساد در فوتبال و حتی موضوع حق پخش. نتیجه تمام این ورودها چیزی جز مطرح شدن چند روزه نام برخی نمایندگان در رسانهها نبوده است.
حالا فراکسیون ورزش و اعضای آن باید به مردم توضیح بدهند ورودهای قبلی نمایندگان به فوتبال به کجا کشیده که حالا این افراد افتادهاند دنبال استقلال و پرسپولیس؟ آیا پیش از این فراکسیون ورزش گرهی از مشکلات فوتبال باز کرده که حالا مدعی کمک به هواداران است؟
مکانیسم ماشه مهمتر است یا باشگاه قبلی اوریه؟
بسیاری از کاربران روز یکشنبه در واکنش به ویدئوهای منتشر شده از جدال لفظی مدیران پرسپولیس و اعضای فراکسیون مجلس به همزمانی این اتفاق با فعالسازی مکانیسم ماشه اشاره کردند و نوشتند در روزهایی که اوضاع کشور قمر در عقرب شده دغدغه نماینده مجلس کشور این است که سرژ اوریه در تاتنهام بازی کرده یا منچسترسیتی!
گرچه اصل بر این است که هیچ کار درستی معطل نماند و مطالبه شفافیت و مبارزه با فساد در فوتبال از آن دسته کارهایی است که به هیچ بهانهای نباید تعطیل شود، اما نمیتوان کتمان کرد که انتظار میرفت برخی از نمایندگان در این روزهای سخت عوض بحث در مورد نتایج پرسپولیس و استقلال به وظایف ذاتی خود که همان حل کردن مشکلات مردم است بپردازند. این پیام خوبی به مردم نیست که وسط اسکرول کردن اخبار، بعد از دیدن افزایش قیمت ارز به ۱۱۱ هزار تومان با خبر «واکنش نماینده مجلس به قرارداد فخریان با پرسپولیس» مواجه شود.
حتی اگر این نمایندگان بگویند ما به عنوان فراکسیون ورزش باید در مسائل مربوط به ورزش کشور ورود کنیم، موارد مهمی وجود دارند: بازسازی استادیوم آزادی که انگار هرگز تمامی ندارد، مشکلات مربوط به اعزام تیمهای ملی به رقابتهای خارجی به خاطر افزایش قیمت ارز، صادر نکردن ویزا برای ملی پوشان، نبود زیرساختها و استادیومهای مخروبه، کاهش سرانه فضای ورزشی و... موارد بسیار مهمی هستند که نمایندگان میتوانند پیگیر شوند. حتی همان پرونده ویلموتس که هرگز به نتیجه نرسید هم میتواند کیس مناسبی باشد. با این حال به نظر میرسد گشتن اطراف دو باشگاه استقلال و پرسپولیس برای برخی نمایندگان جذابتر است، چون برد رسانهای بیشتری دارد و در انتخاباتهای بعدی هم کمک حال نمایندگان میشود. ضمن اینکه این افراد علاقهای ندارند با مدیران فدراسیون در بیفتند و گرنه وضعیت تیم ملی و نحوه برگزاری لیگ به تنهایی سوژههای جذابی برای بررسی هستند.
هیچ کس مخالف شفافیت نیست اما...
هیچ کس مخالف شفافیت و مبارزه با فساد نیست. هیچ کس مشکلی با پاسخگو کردن مدیران خاطی ندارد. آنچه ذهن هواداران را به هم میریزد رفتارهای نمایشی در زمانهای غلط است. هوادارانی که یادشان نمیرود فلان نماینده مجلس وقتی توانست گزینه مورد نظرش را به تیم ملی امید بفرستد شد مدافع فدراسیون فوتبال!
دیدگاه تان را بنویسید