تازهواردها گل کاشتند؛ ستارههای نوظهور کشتی فرنگی در زاگرب
برخی از کشتی گیران ایرانی که در زاگرب درخشیدند برای نخستین بار دوبنده تیم ملی را به تن کرده بودند.
یونس همیالی| غلامرضا فرخی در 82 کیلوگرم قهرمان دنیا شد. اگر ساختار این جمله را بعد از برتری او در پیکار انتخابی در اواخر خردادماه مقابل محمد ناقوسی و محمدعلی گرایی دستخوش تغییر قرار میدادیم و به جای آن نوشته میشد «خواهد شد» و قبل از آغاز مسابقات جهانی این وزن رسانهای میشد شاید بیشتر علاقهمندان و شیفتگان کشتی در پذیرش این سخن تردید نشان میدادند و برای آنها قابل هضم نبود؛ چراکه این کشتیگیر برای نخستینبار به عضویت تیم ملی در تمامی ردههای سنی درمیآمد و تجربه چندانی در مسابقات بزرگ بینالمللی نداشت و رسیدن به یکی از سکوهای سهگانه دشوار بود.
به گزارش روزنامه اعتماد، اما محمدعلی چمیانی، مربی توانمند و پرورشدهنده قهرمانان طلایی المپیک از شیراز که چراغ فروزان کشتی را در این خطه روشن نگه داشته است، به خوبی میدانست که شاگردش چه استعداد گرانبهایی دارد و میتواند معادلات را برهم زند و بر پیشبینیها خط بطلان بکشد.
فرخی با یک اعتماد به نفس مثال زدنی، شجاعت و جنگندگی ستودنی، آمادگی جسمانی فوقالعاده بالا، بیگانه با واژه ترس و اشتیاق وصفناپذیر برای تکرار مدال طلای سال گذشته گرایی در این وزن گام به روی تشک گذاشت. او همچون صخره نفوذناپذیر به هیچ حریفی رحم نکرد و برتریهای یکطرفهای مقابل شین جی لی چینی، اریک ژ یلواسی مجاری، رامون بتشارت سوییسی و کارلو کودریچ کروات به دست آورد. بدون از دست دادن یک امتیاز فنی در پنج کشتی از کشته رقبا پشته ساخت تا شایستگی بالایش را به رخ رقبا بکشد. او در فینال گلا بولکوادزه گرجستانی اراده پولادین و برتری بیچون و چرایش را به رقیب تحمیل کرد تا بوسه بر مدال زرین جهان زند. خوشحالی او میتواند نمادی از آینده روشن کشتی فرنگی باشد.
دقیقا دو دهه قبل وقتی حمید سوریان در آوردگاه جهانی جوانان 2005 به مدال طلا دست یافت و به فاصله دو ماه بعد برای جهانی بزرگسالان بوداپست در 55 کیلوگرم انتصاب شد. کادر فنی در آن ایام به دلایل مختلفی از نام حسن رنگرز عبور کرد و سوریان با درخشش بینظیرش جواب آن اعتماد را داد و به خوش رنگترین مدال جهان رسید و سالها همه را با درخشش خارقالعادهاش مجذوب کرد تا بخشی از صفحه تاریخ حیرتانگیز این عرصه باشد.
تشابه این قصه در جهانی 2025 یکبار دیگر برای کشتی فرنگی اتفاق افتاد؛ پیام احمدی بعد از قهرمانی جوانان جهان و غلبه بر پویا دادمرز در پیکار انتخابی آخرین مسافر زاگرب شد. انتقاد اینستاگرامی دادمرز پیش از اعزام تیم جنجالهای زیادی به وجود آورد ولی پسر 18 ساله کشتی ایران بدون توجه به این جنجالها مسیر خود را طی کرد.
مسیر او در شرایطی آغاز شد که انتظار چندانی از او نمیرفت. کسی تصور نمیکرد او روی تشک آتشبازی راه بیندازد و پیامآور یک جشن باشد. اما در طول تاریخ کشتی کم نبودهاند جوانان جویای نام و ناشناختهای که در همان سال نخست حضورشان در این آوردگاه کاری کردند کارستان. احمدی با کسب پیروزی با امتیاز عالی با اجرای فن کمرگیری، بارانداز و سالتو بارانداز مقابل اولان موراتبیک اولو قرقیزستانی و آرتیوم دلیانیو مولداوی با انگیزه بالا و خودباوری لازم به مصاف الدانیز عزیزلی دارنده چهار مدال طلا و دو برنز جهانی در مرحله نیمه نهایی رفت. این ذهنیت را داشتیم که کشتیگیر 18 ساله کشورمان مقابل رقیب آذربایجانی در این وزن با مشکل اساسی مواجه خواهد شد. اما او با تکتک سلولهایش گام به روی تشک گذاشت و به دنبال یک شگفتی بزرگ بود که در همان ثانیههای ابتدایی استادانه با اجرای کمرگیری شگرد خاص خود حریف را در خاک نشاند و با کار کردن صحیح دستها این اندوخته را تا پایان نبرد حفظ کرد. حتی پیام در برابر باراندازهای وحشتناک عزیزلی که از دوطرف مهارت دارد و رمز موفقیتش به حساب میآید، نیز به خوبی استقامت نشان داد تا رویاهای الدانیز را به تباهی هدایت کند و با نتیجه 1-3 برنده شود و ماموریت غیرممکن را با سربلندی به انجام رساند.
او در فینال به مصاف واختانگ لولویا که از یک وزن بالاتر آمده بود، رفت. کشتیگیر گرجستانی دو بار در خاک نهایت استفاده لازم را برد و 6 امتیاز احمدی که از اجرای فیتو به ارمغان آورده بود، به کمکش نیامد تا رنگ مدالش نقرهای شود. نقرهای که به واسطه سن و سال و سابقه پیام در حد یک طلا برای کشتی ایران ارزشمند بود.
دیدگاه تان را بنویسید