نمایش ترامپ در UFC یک تئاتر استبدادی است

اظهارات ترامپ در مورد برگزاری مسابقات رزمی ترکیبی در محوطه کاخ سفید واکنش‌های زیادی به دنبال داشته است. یکی از ستون‌نویسان نشریه گاردین در مطلبی انتقادی به این موضوع پرداخته و آن را نمایشی از استبداد خوانده است. در ادامه این مطلب را با هم مرور می‌کنیم. 

به گزارش «اعتماد» و به نقل از گاردین، 10 سال پیش قبل از آنکه خبرنگار تحقیقی شوم، به عنوان مفسر رنگی (کسی که تحلیل‌های غیررسمی و احساسی ارائه می‌دهد) برای یک سازمان روسی هنرهای رزمی ترکیبی (MMA) کار می‌کردم. این سازمان توسط یکی از الیگارش‌های نزدیک به ولادیمیر پوتین تأمین مالی می‌شد. این شغل باعث شد در سراسر روسیه و کشورهای اطراف آن سفر کنم و داستان‌هایی را دنبال کنم که در حالت عادی به آنها دسترسی نداشتم. با مبارزی اهل لتونی آشنا شدم که از یک فرقه جادوی سیاه فرار کرده بود؛ فرقه‌ای که مربی‌اش آن را اداره می‌کرد.

در یک نمایش MMA کنار رییس‌جمهور وقت اینگوشیا (که حالا معاون وزیر دفاع روسیه است) نشستم و با ماموران سابق کا‌گ‌ب و الیگارش‌های روسی خوردم. یک بار هم سازمان تصمیم گرفت یک رویداد در میدان سرخ مسکو برگزار کند؛ یکی از مکان‌های تاریخی و سیاسی مهم در روسیه که در نزدیکی کرملین، مرکز قدرت سیاسی کشور، قرار دارد. این رویداد فرصتی بود برای سازمان و الیگارش حامی‌اش تا خود را به پوتین، که طرفدار MMA بود و پیش‌تر در این نمایش‌ها شرکت کرده بود، نزدیک‌تر کنند. با این حال، مشکلات لجستیکی ازجمله مسائل امنیتی و پیچیدگی‌های بروکراتیک، باعث شد برگزاری آن غیرممکن شود. با این وجود، این تجربه به عنوان نمونه‌ای از جریان‌های سیاسی در دنیای ورزش در ذهنم ماند.

حالا با اعلام برنامه دونالد ترامپ برای برگزاری یک رویداد UFC در محوطه کاخ سفید به مناسبت ۲۵۰‌مین سالگرد استقلال امریکا، آن خاطره برایم دوباره زنده شد. ترامپ در جریان یک مراسم «درود بر امریکا» در ایالت آیووا به جمعی از هواداران گفت: «کسی UFC تماشا می‌کنه؟ دانا وایت بزرگ؟ ما یه مبارزه UFC خواهیم داشت.  فکرش رو بکنید! تو محوطه کاخ سفید. اونجا کلی زمین داریم.» سخنگوی کاخ سفید «کارولین لویت» در یک نشست خبری این خبر را تأیید کرد و گفت رییس‌جمهور «کاملا جدی» است و قصد دارد این رویداد را در محل رسمی اقامت و کار رییس‌جمهور برگزار کند.

این خبر چندان هم تعجب‌برانگیز نبود، چون ترامپ سال‌هاست با UFC، مالک کنونی آن «آری امانوئل» و مدیرعاملش «دانا وایت» رابطه‌ای نزدیک دارد. در چند سال اخیر، ترامپ به ‌طور مرتب در رویدادهای UFC حضور پیدا کرده و در میان جمعیت جوان و عمدتا مرد، از تحسین‌های فراوان بهره برده است. او روابط نزدیکی با مبارزان برقرار کرده و از حمایت آنها برای معرفی خود به عنوان چهره‌ای مقتدر بهره برده است. ترامپ فرهنگ سرکش، مردسالارانه و نمایشی UFC را پذیرفته تا خود را شورشی علیه ارزش‌های لیبرال نشان بدهد. این روند به تغییر فضای سیاسی سنتی امریکا و جایگزینی آن با سیاستی ترکیبی از سرگرمی و تقابل کمک کرده؛ چیزی که هم ترامپ و هم وایت به‌خوبی نمایانگر آن هستند.

دانا وایت در سه گردهمایی ملی جمهوری‌خواهان و در مجموعه‌ای از گردهمایی‌های انتخاباتی در 8 سال گذشته از ترامپ حمایت کرده است. او همراه رییس‌جمهور با هواپیمای ویژه «ایرفورس وان» سفر کرد و مستند تبلیغاتی‌ای با عنوان «فرمانده مبارز» درباره ترامپ ساخت.

وقتی ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴ پیروز شد، این دانا وایت بود که روی صحنه مراسم پیروزی حاضر شد چرا که طبیعتا ترامپ برای تثبیت پیروزی‌اش به کسی که مبارزه‌اش را ترویج کرده بود، نیاز داشت.

برای UFC، این ارتباط با ترامپ باعث شده تا این سازمان که روزگاری شورشی و حاشیه‌ای بود، اکنون به نوعی مشروعیت و نفوذ سیاسی دست یابد. همچنین آن را از سایر لیگ‌های ورزشی متمایز کرده، چون آشکارا موضع محافظه‌کارانه دارد. یو‌اف‌سی حتی اسپانسر رسمی رویداد «امریکا ۲۵۰»   شده است، در کنار شرکت‌هایی مانند آمازون، کوکاکولا، اوراکل و والمارت. ترامپ از زمان بازگشت به قدرت در ژانویه، در دو رویداد UFC شرکت کرده است.

آخرین بار در ژوئن و تنها چند ساعت پس از صدور دستور اعزام 2 هزار نفر نیروی گارد ملی به لس‌آنجلس در پی اعتراضات گسترده به یورش‌های مهاجرتی در UFC 316 حضور یافت. با این حال، او در آنجا با تشویق ایستاده جمعیت روبه‌رو شد و مبارزان حاضر نیز حمایت خود را با افتخار ابراز کردند. یکی از آنها حتی مقابل ترامپ زانو زد. قهرمان UFC، «کیلا هریسون» او را در آغوش گرفت، گونه‌اش را بوسید و کمربند قهرمانی‌اش را به دور کمر ترامپ بست، در حالی که خانواده و هوادارانش با شوق نظاره‌گر بودند. این صحنه‌ نمایشی بود مناسب یک مرد قدرتمند. آن طور که ترامپ خود را تصور می‌کند. 

و همین است که باعث می‌شود برنامه ترامپ برای برگزاری یک رویداد UFC در کاخ سفید کاملا منطقی به ‌نظر برسد. این اوج طبیعی شراکتی است که در آن UFC به صحنه‌ای برای اسطوره‌سازی مکتب «ماگا» (Make America Great Again) تبدیل شده است. این ماجرا شباهت‌هایی به فاشیسم ایتالیای موسولینی دارد، ازجمله وسواس بر مردانگی، نمایش و ناسیونالیسم البته با چاشنی مدرن و امریکایی. در ایتالیای فاشیستی، راهپیمایی‌ها، رژه‌ها و رویدادهای ورزشی ابزاری برای نمایش قدرت و وحدت ملی بودند. ورزش، به‌ویژه ورزش‌های رزمی، برای پرورش مرد ایده‌آل موسولینی و نمایش قدرت ملی ایتالیا به‌کار گرفته می‌شد. به ‌طور مشابه، ترامپ از UFC برای نمایش تصویر «مرد قدرتمند» خود استفاده کرده و مردانگی ملی‌گرایانه خاص خودش را تبلیغ کرده است. از نام‌بردن از قهرمانانی که از او حمایت می‌کنند تا پیشنهاد برگزاری مسابقاتی بین مبارزان UFC و مهاجران غیرقانونی، ترامپ به‌ طور مکرر از قدرت‌نمایی سبک UFC برای پیشبرد برند سیاسی‌اش بهره برده است.

از زمان بازگشت به قدرت، دوران ریاست‌جمهوری ترامپ با پاکسازی نهادهای فدرال، سرکوب اعتراضات و مهاجرت و تضعیف نهادهایی که برای جلوگیری از سوءاستفاده‌های قدرت طراحی شده بودند، همراه بوده است. وفاداری به ترامپ و نه قانون اساسی یا مردم امریکا حالا به معیار اصلی پیشرفت سیاسی تبدیل شده. در این میان، ورزش نقش محوری در دولت او یافته؛ هم برای پیشبرد سیاست‌ها و هم برای ساختن شخصیتی فراتر از رهبر سیاسی و ترویج نوعی خشونت و نمایش قدرت. اینها همگی از نشانه‌های آشکار اقتدارگرایی هستند. روزی روزگاری، امریکا می‌توانست به نمایش‌های استبدادی رژیم‌هایی مثل ایتالیا‌ی موسولینی نگاه کند و ادعای برتری اخلاقی داشته باشد. اما حالا، این مرز دیگر محو شده. آنچه زمانی تقلیدی نرم از دیکتاتورها بود، اکنون با افتخار در قلب خود امریکا درست در چمن‌های کاخ سفید در حال اجراست.