فقر گلزن تمام عیار در لیگ برتر ایران
در فوتبال باشگاهی ایران راز موفقیت تیمهایی که به قهرمانی رسیدند یا در انتهای فصل نتایج خوبی در کارنامهشان به ثبت رسیده کم گل خوردن است.
روزبه دلاور| از مهمترین دلایل جذابیت فوتبال غیر از اینکه یک ورزش غیرقابل پیشبینی است، رد و بدل شدن گل در یک بازی است که تماشاگران را به وجد میآورد.
به گزارش «اعتماد»، در واقع اگر تیم محبوب شما تمام جامهای ممکن را با کمترین اختلاف گل ممکن برنده شود، ممکن است به مذاق شما خوش نیاید. برعکس این موضوع هم بارها اتفاق افتاده که یک تیم در هر بازی موقعیتهای فراوانی ایجاد میکند و گلهای زیادی در طول فصل هم به ثمر میرساند، اما جام نمیبرد و مورد احترام و تشویق هوادارانش قرار میگیرد.
بسیاری از کارشناسان و هواداران اعتقاد دارند که فوتبال زیبا را نباید فدای نتیجه کرد که خب برخی مربیان بزرگ هم به آن پایبند هستند و بعضیها هم نه! در فوتبال باشگاهی ایران هم راز موفقیت تیمهایی که به قهرمانی رسیدند یا در انتهای فصل نتایج خوبی در کارنامهشان به ثبت رسیده همین کم گل خوردن است. یعنی اگر قهرمانی میخواهی یا نمیخواهی تیمت سقوط کند، اول جلوی دروازهات را بیمه کن! به قول عبدالله ویسی که سابقه قهرمانی دور از انتظار با استقلال خوزستان را در کارنامه دارد، دروازهبان خوب از پدر و مادر خوب هم بهتر است!
همین تفکرات حاکم بر فوتبال باشگاهی ما باعث شده تا تیمهای لیگ برتری در فصل نقل و انتقالات به فکر بستن روزنههای خود باشند تا باز کردن روزنه حریفان و سهم عمدهای از بودجه خود را برای خرید دروازهبان و مدافع و هافبک دفاعی ششدانگ میکنند.
اغراق نکنیم که تمام مدافعان لیگ برتری از بهترینها هستند، اما تیمهای ایرانی معمولا مدافعان قلدری را پرورش دادهاند. از محمد پنجعلی که زمانی کاپیتان منتخب آسیا بود تا محمد خاکپور و رحمان رضایی و یحیی گلمحمدی و سیدجلال حسینی که بعضیهایشان لژیونر هم شدند. با این حال فوتبال ایران از قبل از انقلاب تا حالا همیشه به عنوان یک فوتبال هجومی در آسیا مطرح بوده است. حسین کلانی و همایون بهزادی و فرشاد پیوس و علی دایی و حداقل دو جین مهاجم در تاریخ فوتبال کشورمان داریم که در دوران بازی اگر پاسپورت قطر و امارات و امثال این کشورها را داشتند راحت برای تیم ملی آنها بازی میکردند.
در چند سال گذشته متاسفانه این شرایط رو به تغییر است که علت آن عدم توجه و پرورش جوانان مستعد است. دوران طولانی مدت سرمربیگری کیروش در تیم ملی اثر تدافعی مخربی در فوتبال ایران داشت و شاید هنوز هم ترکشهای آن تفکرات درصدی در فوتبال ما حاکم باشد. برای مثال جواد نکونام در استقلال هم به فکر ارائه یک فوتبال دفاعی با نگاه تخریب بازی حریف بود تا اینکه فوتبال هجومی و تماشاگرپسند را به نمایش بگذارد.
نتیجه مجموعه این عوامل همین است که میبینیم! مربیان ما بیشتر میل به بستن دروازهها دارند. نگاهی آماری به وضعیت خط حمله لیگ کشورمان انداختیم و آمار خط حمله چند کشور را هم لحاظ کردیم تا شاید دستاندرکاران فوتبال به خودشان بیایند و چارهای برای عبور از ضعف گلزنی بیندیشند!
19 هفته از بازیهای لیگ برتر کشورمان سپری شده که تومیسلاو اشترکالی مهاجم کروات تراکتور با 8 گل زده بهترین گلزن لیگ برتر ما به حساب میآید و مهدی لیموچی، وینگر- مهاجم سپاهان هم با همین تعداد گل که دوتای آن را از روی نقطه پنالتی به ثمر رسانده در کنار اشترکالی قرار دارد و محمدامین کاظمین و علی علیپور با 7 گل در تعقیب این دو بازیکن قرار دارند.
19 بازی برای به ثمر رساندن 8 گل یعنی کمتر از نیم گل زده برای هر بازی که اصلا آمار خوب و استانداردی به حساب نمیآید.
در فصل پیش هم وضعیت آقای گل ایران فقط کمی بهتر از امسال بود و شهریار مغانلو با 16 گل زده بالاتر از رضا اسدی و رحمان جعفری که 10 گل زده بودند، صاحب کفش طلا شد که مغانلو هم این فصل کشور امارات را برای ادامه فوتبال خود انتخاب کرد.
اما اگر نگاهی به وضعیت گلزنان برتر سه کشور صاحب سبک انگلیس و اسپانیا و آلمان و کشور و رقیب همیشگی همسایهمان بندازیم بهتر متوجه عمق فاجعه خواهیم شد.
در هفته بیست و یکم بوندسلیگا هری کین 21 گل زده و عمر مرموش و پاتریک شیک به ترتیب با 15 و 14 گل در تعقیب مهاجم انگلیسی بایرن مونیخ قرار دارند و با گذشت 23 هفته از لالیگا رابرت لواندوفسکی و کیلیان امباپه با 19 گل و 16 گل زده برای بارسا و رئال کورس جالبی برای بردن کفش طلا دارند. اما در لیگ برتر انگلیس هم که تمام تیمها 23 بازی انجام دادهاند، محمد صلاح و ارلینگ هالند و حتی کرییس وود و الکساندر ایساک شانس آقای گل را دارند که البته تعداد گل صلاح با 21 گل و هالند با 19 گل بیشتر از مهاجمان ناتینگهام فارست و نیوکاسل است.
در لیگ عربستان هم تیمها هفته نوزدهم را سپری کردند که کریستیانو رونالدو ابرستاره تمام نشدنی با 16گل در صدر رقابت برترین گلزنان قرار دارد و کریم بنزما با 14 گل در تعقیب مهاجم النصر است.
نکته جالب اینکه در لیگ عربستان هم مثل سایر کشورهای فوتبالی رقابت برای کسب آقای گلی با مهاجمان خارجی است پس در باشگاههای ما هم اگر مهاجم خارجی آقای گل شود، ایراد نیست، اما تعداد گل زده مهاجمان خارجی و مقایسه کیفیت آنها با کشورهای دیگر نشان از سطح پایین لیگ برتر ایران دارد. سوال اینجاست، وقتی باشگاههای ما توانایی رقابت با سایر کشورها برای جذب مهاجمان باکیفیت خارجی را ندارند، بهتر نیست روی استعدادهایی مثل طارمی و قایدی سرمایهگذاری کنند تا از طریق ترانسفر به درآمدزایی برسند و هم در پشتوانهسازی برای تیم ملی قدمی بردارند؟
دیدگاه تان را بنویسید