کارشناس والیبال: ناچاریم با موتا پائز کنار بیاییم/ با این وضعیت مربی بزرگ خارجی به ایران نمی آید
محمد شعبان خمسه کارشناس والیبال کشورمان می گوید جامعه والیبال شناخت چندانی از سرمربی جدید تیم ملی والیبال ندارند.
پس از مدت‌ها انتظار سرانجام سرمربی تیم ملی والیبال کشورمان انتخاب شد. موریس موتا پائز، مربی ۶۱ ساله برزیلی-فرانسوی والیبال، به عنوان سرمربی تیم ملی والیبال مردان ایران در سال ۲۰۲۴ برگزیده شد و قرارداد همکاری او با فدراسیون والیبال ایران تا پایان المپیک ۲۰۲۴ پاریس، یعنی تابستان سال ۱۴۰۳ به امضا رسید.
به گزارش روزنامه اعتماد، این قرارداد در صورت رضایت طرفین، قابلیت تمدید را خواهد داشت. انتخاب پائز که کارنامه درخشانی در مربیگری ندارد برای طرفداران والیبال کشورمان غیرمنتظره و تاحدی عجیب بود. با محمد شعبان خمسه یکی از کارشناسان والیبال کشورمان درخصوص انتخاب این مربی و شرایط والیبال گپ و گفتی ترتیب دادیم که در ادامه می‌خوانید.
سرمربی جدید تیم ملی انتخاب شد. از موتا پائز شناختی دارید؟
نه، متاسفانه از او شناختی ندارم. اما آن چیزی که در رسانه خواندم رزومه خیلی چشمگیری نداشته است. صحبت از این بود که در کادر برزیل بوده که یکسری تکذیبیه آمد! چیز بیشتری از ایشان نمی‌دانم.
جامعه والیبال انتظار داشت که یک مربی بزرگ خارجی انتخاب شود. فکر می‌کنید چرا این اتفاق رخ نداد؟
درخواست که درخواست به‌حقی است اما یکسری پیش‌نیازهایی وجود دارد. مثلا ۵ تا مربی تاپ درنظر می‌گیریم و محدوده مبلغ قراردادهای‌شان را هم تهیه می‌کنیم که البته در این مقطع بعید است که بتوانیم، اما اگر تمام این اتفاقات رخ دهد تازه 50درصد موضوع حل شده است و 50درصد دیگر موافقت آن مربیان برای آمدن به ایران است. ما می‌خواهیم یک قرارداد کوتاه‌مدت با یک مربی بزرگ ببندیم. برای تیمی که شانس کمی برای صعود به المپیک دارد و آن مربی پیش خودش فکر می‌کند که در این مدت کوتاه، شانس خیلی کمی برای صعود به المپیک وجود دارد. وقتی قراردادشان تمام شود هر کشوری که بخواهد سراغ آن مربی برود آخرین عملکردش را درنظر می‌گیرند. عدم صعود احتمالی به المپیک یک دست‌انداز در کارنامه آن مربی می‌شود. بازهم می‌گویم درخواست جامعه والیبال برای انتخاب مربی تراز اول انتظار نابجایی نیست اما در این مقطع و با این شرایط اقتصادی و با این مدلی که جایگاه ایران برای صعود به المپیک دارد، ممکن نیست. مربی بزرگ فکر می‌کند که تا بیاید بازی‌های انتخابی شروع می‌شود و تا تیم و نفرات را بشناسند و براساس افکار خودشان پیش بروند، زمانی ندارند. پس نمی‌شود گفت مربیان تراز اول بیایند و این مسوولیت را بپذیرند، ضمن اینکه در این محدودیت‌ها تنها انگیزه‌ای که می‌شود برای مربیان تراز اول ایجاد کرد قرارداد خیلی کلان است، اما این امکان هم باتوجه به شرایط اقتصادی کشور ممکن نیست پس لاجرم اتفاقی که می‌تواند بیفتد این است که با یک مربی متوسط یا معمولی پیش رفت. من شناختی از این مربی ندارم، اما آنچه در سایت‌ها خواندم مربی جدید رزومه آنچنانی نداشته است.
نکته امیدبخش در رزومه مربی جدید تیم ملی این است که در چند سال گذشته به طور مداوم کار کرده و بی‌کار نبوده است و تا قبل از آمدن به کشورمان هم در لیگ اوکراین کار می‌کرد. در این باره چه نظری دارید؟
سر کار بودن خوب است اما خب سطحش هم مهم است. مثلا لیگ اوکراین در تیمی که خوب هم بوده کار کرده اما فکر نکنم بتواند آنچه خواسته و توقع مردم ماست حداقل در بدو ورود برآورده کند. با این حال شرایط ما این‌طور است و ناچاریم با گزینه‌های این شکلی و در این سطح کنار بیاییم. مربیان خوب بعید است با این شرایط و فرصت کم بیایند اعتبارشان را صرف تیم ما کنند، آن‌هم با برنامه‌ریزی کوتاه‌مدت.
باتوجه به شانس کم ما برای صعود به المپیک بهتر نبود مدیران فدراسیون سراغ مربیان بزرگ خارجی با برنامه بلندمدت می‌رفتند؟
خب شرایط فدراسیون را هم درنظر داشته باشید که الان با سرپرست اداره می‌شود. ممکن است رییس بعدی که انتخاب می‌شود، حالا هر کسی که می‌خواهد باشد، نظرات دیگری داشته باشد یا شرایط مالی دیگری داشته باشد. آقای مرادی الان مجبور بود که هم کار را به یک نتیجه برساند و هم نگاهی داشته باشد به آینده که تعهدی ایجاد نکند، چون شاید از عهده نفر بعدی خارج باشد. شرایط ما شرایط خیلی خاص همراه با چالش است. مربی که می‌خواهد قرارداد ببندند هم پیش خودش همین فکر را می‌کند که قراردادی بسته شود و رییس بعدی بیاید و نتواند به قراردادش پایبند باشد. درنظر بگیرید سرپرست حداکثر 6 ماه سمت ریاست فدراسیون را برعهده دارد.
با این تفاسیر نمی‌شد به یک مربی ایرانی اعتماد کنیم؟
متاسفانه جوی ایجاد شد که این امکان را از بین برد. بعد از عملکرد تیم ملی با مربی قبل اتفاقاتی رخ داد که همان مثال «خوش استقبال و بد بدرقه‌ایم» رقم خورد. آن‌قدر تخریب روی مربی ایرانی به وجود آمد که آن ظرفیت از بین رفت.
درباره دستیارانی که قرار است با پائز کار کنند چه نظری دارید؟
قطعا او یکی، دو نفر را با خودش به ایران می‌آورد و در آن شکی نیست. ما در مقطعی یکسری از مربیان خوب خودمان را بردیم کنار مربی خوب خارجی نگه داشتیم مثل آقای اکبری مثلا خواستیم سرمایه‌گذاری کنیم برای آینده اما خودمان هم نمی‌دانیم داریم چی کار می‌کنیم! اگر در آینده قرار است آینده‌نگری کنیم افرادی در کنار این مربی خارجی قرار بگیرند که مثلا اگر نخواستیم دو سال دیگر از مربی خارجی استفاده کنیم همین‌هایی که کنار مربی خارجی بودند و صاحب تجربه شدند هدایت تیم ملی را برعهده بگیرند. چند سال اینها را در کنار مربیان مختلف در بازی‌های متفاوت به کار می‌گیریم اما زمان استفاده از مربی ایرانی از آنها استفاد نمی‌کنیم. این موضوع برای خانواده والیبال و جامعه ورزش جای سوال دارد. امیدوارم در انتخاب با وسواس تصمیم بگیرند تا کنار پائز کار کنند و در روزی که تصمیم گرفتیم به هر دلیلی از مربی خارجی استفاده نکنیم سرمایه‌گذاری که روی آن بچه‌ها شده نتیجه‌اش را ببینیم.
انتظار جامعه والیبال برای صعود والیبال ما به المپیک روی سرمربی جدید فشار مضاعف ایجاد نمی‌کند؟
به هر حال این راهی است که باید برویم و همه باید انرژی مثبت بدهیم. همه در هر زمینه که می‌توانند کمک کنند تا شانس را بالا ببریم. مشکلات زیاد است و شانس ما هم کم است و مربی هم که آوردیم آن چیزی نیست که جامعه والیبال توقع داشته اما زندگی ادامه دارد و باید در این مسیر محکم ادامه دهیم. نمی‌توانیم که تسلیم شویم.
صحبت پایانی؟
آرزوی موفقیت می‌کنم برای تیم ملی. علی‌رغم شانس کمی که دارد اما غیر‌ممکن نیست.
دیدگاه تان را بنویسید