10 میلیاردی که برای قهرمانان المپیک درنظر گرفتید هر روز کمتر می شود!

بازی‌های المپیک پاریس، تابستان سال آینده برگزار خواهد شد که کمیته ملی المپیک پاداش پای سکو برای مدال‌آوران را اعلام کرده است.

به گزارش روزنامه اعتماد، براساس اعلام مناف هاشمی دبیرکل کمیته ملی المپیک، پاداش پای سکوی برای قهرمانان در المپیک پاریس 10 میلیارد تومان است که مصوب شده است.

هاشمی در این باره گفت: برای ورزشکارانی که مدال نقره کسب کنند 4 میلیارد تومان و برای مدال برنز هم 2 میلیارد تومان مصوب شد.

ارقامی که برای قهرمانان المپیک به عنوان پاداش درنظر گرفته شده ابهامات زیادی دارد که در ادامه به آن اشاره می‌کنیم و امیدواریم بلافاصله تصحیح شود. 

اولین مساله پرداخت پول به شکل ریالی است. اگر دوستان دست‌اندرکار در دولت و سایر ارگان‌ها ناراحت نمی‌شوند باید گفت وضع پول ملی ایران بسیار بی‌ثابت است. از چهار روز پیش که مصوبه پرداخت پاداش مطرح شد همین 10 میلیارد تومان هم آب رفته! چه برسد به سال دیگر و بعد از المپیک که معلوم نیست آن زمان 10 میلیارد تومان چه نسبتی با ارزش فعلی‌اش پیدا می‌کند. بنابراین اگر قرار است پاداشی داده شود حتما باید به صورت ارزی یا سکه‌ای باشد. امروز 10 میلیارد تومان می‌شود چیزی در حدود 150 تا 170 هزار دلار. همین الان می‌شود مصوب کرد قهرمان     المپیک پاریس 150 هزار دلار بگیرد! پولش را هم همین الان با دلار 58 تا 60 هزار تومانی مبلغ مورد بحث را کنار بگذارید که آن زمان برای تهیه ارز دچار مشکل نشوید. حتی می‌توانند بگویند ما فلان قدر دلار در نظر گرفتیم و طبق مبلغ ارز در روز قهرمانی ورزشکار معادل  ریالی‌اش را پرداخت می‌کنیم. 

دومین نکته مقایسه این پاداش با فوتبالیست‌هاست که در یک سال گذشته اعتراض شدید اهالی ورزش را به دنبال داشته است. این درست که فوتبال ورزش پولسازی است و گردش مالی بسیاری دارد و طبیعتا فوتبالیست‌ها هم باید درآمد بیشتری کسب کنند. این درست که موفقیت تیم ملی ولو در سطح آسیا یا رسیدن به جام جهانی کل جامعه را متاثر می‌کند اما باید در نظر داشت قهرمانی المپیک هم دست‌کمی از اینها ندارد. بنابراین پاداش اندک قهرمانی جهان و آسیایی سایر رشته‌ها یک طرف ولی قهرمانی المپیک که هر چهار سال یک بار برگزار می‌شود یک طرف. این مدال باید مستثنا شود و هم‌تراز فوتبال پاداش بگیرد. اگر حواله خودرو است یا هر چیز دیگر این تبعیض حداقل برای قهرمان‌های المپیک باید حذف شود. 

سوم اینکه مگر چند نفر قرار است در المپیک پاریس مدال طلا بگیرند؟ تمام المپیک‌های قبلی نشان می‌دهد میانگین طلاهای ایران به ندرت بیشتر از انگشتان یک دست شده است. برای چنین عددی درنظر گرفتن پاداش ارزی یا سکه‌ای که بشود انگیزه برای قهرمانان چیز بزرگی نیست. اگر هم بیشتر از حد مورد انتظار بچه‌ها طلا گرفتند که چه بهتر! اول به این فکر کنید که این طلاها چه تاثیرات مثبت ورزشی اجتماعی دارد و بعد به رقمی که قرار است برای آن پرداخت کنید، بیندیشید! 

نکته چهارم اینکه رقم درنظر گرفته شده برای نفرات دوم و سوم خیلی پایین است! دو میلیارد تومان برای کسی که چهار سال زمان گذاشته که برود روی سکوی المپیک رقم ناچیزی است. این درست که رده‌بندی کشورها براساس مدال طلا صورت می‌گیرد ولی نباید فراموش کرد که بالا رفتن پرچم ولو به عنوان جایگاه دوم یا سوم، ایستادن ورزشکار روی سکو، ثبت آن مدال در جدول رده‌بندی و تاثیر آن روی عددی که درنهایت به عنوان مجموع مدالی یک کشور اعلام می‌شود، بسیار با ارزش است. 

هنوز فرصت زیادی تا شروع المپیک باقی مانده است. می‌توان در ارقامی که برای قهرمانان درنظر گرفته شده تجدیدنظر کرد.