عدم دخالت سیاسی؛ موضع همیشگی فیفا

مشکل اصلی فدراسیون جهانی فوتبال با فدراسیون فوتبال ایران، موضوع دولتی بودن ساختار فدراسیون ایران بود که ابهام‌های زیادی را ایجاد می‌کرد. فیفا با نام‌گذاری کلی فدراسیون فوتبال و حضور وزیر ورزش و جوانان به عنوان یک شخصیت دولتی وابسته به سیاست و حاکمیت نظام مخالفت صریحی داشت.

عدم دخالت سیاسی؛ موضع همیشگی فیفا
کد خبر: 454761
|
۱۳۹۹/۱۰/۰۷ ۰۸:۱۰:۰۰

اعتمادآنلاین| پس از حاشیه‌های بسیاری که عقد قرارداد فدراسیون فوتبال با مارک ویلموتس برای فوتبال ایران به وجود آورد، نوبت به خالی کردن میدان از سوی مهدی تاج، رییس وقت فدراسیون فوتبال رسید تا فدراسیون‌نشین‌ها در عین دست و پنجه نرم کردن با چالش حدود 200 میلیارد تومانی ویلموتس بلژیکی، درگیر انتخاب رییس هم شوند. مسوولان ساختمان خیابان شیخ‌بهایی برای تعیین جانشین مهدی تاج نیاز به برگزاری یک انتخابات ضرب‌الاجلی داشتند اما مشکل همیشگی اساسنامه فدراسیون مانع از آن شد که رییس جدید فدراسیون فوتبال معرفی شود. فدراسیونی‌ها برای مقابله با این مشکل و کسب تاییدیه از فیفا به تجمیع و بررسی اساسنامه فدراسیون‌های فوتبال 6 کشور پرداختند تا در روز 8 آذر ماه سال جاری نوبت به برگزاری مجمع عمومی فدراسیون فوتبال برای تصویب اساسنامه جدید توسط اعضای مجمع برسد؛ مجمعی که با ترکیبی از حضور فیزیکی و آنلاین اعضایش اجرایی شد تا طی اقدامی بی‌سابقه این اساسنامه جدید با اکثریت آرا و شمارش قریب به 95درصدی تصویب شود.

عدم دخالت سیاسی؛ موضع همیشگی فیفا

مشکل اصلی فدراسیون جهانی فوتبال با فدراسیون فوتبال ایران، موضوع دولتی بودن ساختار فدراسیون ایران بود که ابهام‌های زیادی را ایجاد می‌کرد. فیفا با نام‌گذاری کلی فدراسیون فوتبال و حضور وزیر ورزش و جوانان به عنوان یک شخصیت دولتی وابسته به سیاست و حاکمیت نظام مخالفت صریحی داشت و این موضوع را مصداق بارز دخالت سیاست در فوتبال می‌دانست که مغایر با اصول کلی فیفاست. بنابراین مسوولان تحریر و جمع‌آوری اساسنامه جدید فدراسیون فوتبال با بازپس‌گیری حق رای از وزیر ورزش و معاون توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای وزارتخانه و تبدیل عضویت آنها به یک عضویت افتخاری، این قانون را دور زدند اما نکته بسیار مهمی که در تمام مفاد این اساسنامه جدیدالورود مغفول ماند، مساله حذف عجیب کمیته ملی المپیک از عضویت در مجمع فدراسیون فوتبال بود.

سوءاستفاده فدراسیون فوتبال از قوانین فدراسیون جهانی!

طبق قوانین حاکم بر فیفا، نهادهایی که وابستگی به دولت یا ساختار حاکمیت سیاسی کشورها داشته باشند، حق عضویت و تاثیر بر تصمیمات فدراسیون‌ها را ندارند اما این قاعده کلی درباره کمیته ملی المپیک ایران هرگز صادق نبوده و مشخص نیست که فدراسیونی‌ها به چه دلیل مهم‌ترین نهاد ورزشی کشور را از عضویت در مجمع خود محروم کرده‌اند. کمیته ملی المپیک از لحاظ ساختاری و شکل اجرایی یک نهاد کاملا مستقل از ساختار حاکمیتی نظام جمهوری اسلامی ایران است که اساسنامه‌اش به تایید و تصویب نهادهای داخلی و کمیته بین‌المللی المپیک رسیده همچنین اعضای هیات ‌رییسه و رییس آن تماما طی یک پروتکل دموکراتیک و براساس انتخاباتی آزاد تعیین می‌شوند. با این تفاسیر هرگز نمی‌توان تصور کرد که حق قانونی کمیته ملی المپیک به‌ علت ایرادگیری‌های سیاسی فیفا از این نهاد سلب شده باشد. کمیته ملی المپیک ایران در 51 فدراسیون از مجموع 52 فدراسیون ورزشی ایران عضویت دایم دارد که این موضوع با حضور نماینده‌های این نهاد در مجامع عمومی و فوق‌العاده فدراسیون‌ها بارها اثبات شده. فدراسیون فوتبال با این اساسنامه جدید خود که البته هنوز نتوانسته تاییدیه مجلس شورای اسلامی و دولت را اخذ کند، تبدیل به تنها فدراسیونی شده که نه از وزارت ورزش و جوانان تبعیت می‌کند و نه زیرشاخه‌ای از کمیته ملی المپیک ایران می‌شود!

وقتی حقوق بدوی کمیته ملی المپیک نقض می‌شود

در اکثر کشورها کمیته ملی المپیک حق عضویت در مجمع فدراسیون‌ها را دارد و در بسیاری از کشورها نیز رییس یا نماینده کمیته ملی المپیک نقش ریاست مجمع(عمومی- انتخاباتی) را ایفا می‌کند. این حق مسلم و قانونی کمیته اما در اساسنامه جدیدی که فدراسیونی‌ها می‌گویند مطابق با معیارهای فیفاست از کمیته ملی المپیک ایران سلب شده تا صدای اعتراض سیدرضا صالحی‌امیری بلند شود. رییس کمیته ملی المپیک طی یک نشست خبری با اصحاب رسانه اعتراض خود را به مقوله حذف کمیته ملی المپیک از عضویت در مجمع فدراسیون فوتبال اعلام و اظهار کرد:«به نظرم در این مورد که کمیته ملی المپیک از اساسنامه حذف شده است، عامدانه و از روی بی‌تدبیری بوده؛ از این رو نامه‌ای اعتراضی به جانی اینفانتینو نوشتم و منتظر پاسخ او هستم.»

لااقل جواب تلفن و نامه‌ها را بدهید!

موضع‌گیری‌های اعتراضی اعضای کمیته ملی المپیک اما به شخص رییس کمیته محدود نشده و دبیرکل این نهاد هم شکایت و گلایه از تصمیم‌های خلق‌الساعه و قانون‌گریزانه مسوولان فدراسیون فوتبال دارد. کیکاووس سعیدی که حذف عجیب کمیته ملی المپیک را از مجمع فدراسیون فوتبال مایه تاسف و نگرانی دانست، می‌گوید:«وزارت ورزش و جوانان متولی فدراسیون‌هاست که مسوولیت مجامع را نیز برعهده دارد اما این تفکر صحیحی نیست که گفته شود، کمیته ملی المپیک به ‌علت دولتی بودن از اساسنامه فدراسیون فوتبال حذف شده! کمیته ملی المپیک ایران طبق تعریف اساسنامه‌اش یک نهاد عمومی غیردولتی است و این حذف نشان از بی‌توجهی و بی‎‌دقتی اعضای هیات رییسه فدراسیون فوتبال دارد. به شخصه این اهمال‌کاری را پیگیری و بررسی کردم اما چون اعضای فدراسیون فوتبال پاسخ‌مان را ندادند، آقای صالحی‌امیری مکاتبات خود را با رییس فیفا آغاز کرد تا علت این ماجرا را دریافت کند. این موضوع در پیگیری‌های داخلی ما مشخص نشد تا ما هم بالاجبار تصمیم به احقاق حقوق قانونی و بدوی خود از بالاترین نهاد مسوول در این باره یعنی فیفا داشته باشیم.»

تیم فوتبال امید، یک بچه سرراهی!

موضوع رفتارهای خودسرانه فدراسیون فوتبال در قبال کمیته ملی المپیک و زاویه‌های این دو نهاد با یکدیگر اما به همین مساله حذف خلق‌الساعه محدود نیست و فدراسیون فوتبال بارها در قبال مسوولیت‌های قانونی کمیته ملی المپیک درباره تیم فوتبال المپیک(تیم ملی امید) به خودرایی‌هایش ادامه داده. با اینکه تیم فوتبال زیر 23 سال ایران که از آن به عنوان تیم فوتبال امید یاد می‌شود یکی از تیم‌های المپیکی ورزش کشور است، مدیریتش مدت‌هاست از ید رییس کمیته ملی المپیک خارج شده تا سرنوشتی مبهم در انتظار تیم فوتبال المپیک ایران باشد. این تیم که حسرت نیم‌قرنی نرسیدنش به المپیک را در روزهای مدیریت دوکاناله بین فدراسیون فوتبال و کمیته ملی المپیک تجربه می‌کند، حالا مجددا در محاق قرار گرفته و تکلیف کادر فنی‌اش از وجاهت قانونی لازم برخوردار نیست. این موضوع زمانی حساس‌تر می‌شود که سیدرضا صالحی‌امیری به موضوع ابقای حمید استیلی در پست سرمربیگری تیم فوتبال امید ایران اشاره کرده بود و با اظهار بی‌اطلاعی از این قضیه بیان کرد:«من به عنوان رییس کمیته ملی المپیک هیچ اطلاعی از این تصمیم ندارم و مسوولان فدراسیون فوتبال هم در این خصوص به ما چیزی نگفته‌اند. هیچ‌گونه هماهنگی، مذاکره و حتی صحبتی درباره تیم امید نشده. کمیته ملی المپیک حتی در جریان تعیین و تغییرات سرمربی تیم فوتبال امید ایران نیز قرار نگرفته و این اقدامات تماما از سوی فدراسیون فوتبال و بدون هماهنگی با کمیته بوده است.»

دعوا در شرق و غرب خیابان سئول

از کنار یکدیگر چیدن قطعات این پازل عریض و طویل متوجه می‌شویم که روابط بین فدراسیون فوتبال و کمیته ملی المپیک به جد تیره و تار شده و پیرنگ تمام این تیرگی‌ها نیز به اقدامات عجیب مسوولان فدراسیون فوتبال بازمی‌گردد. فدراسیون فوتبال با حذف کمیته ملی المپیک از اساسنامه جدید خود همچنین با کارشکنی‌های پیاپی در رابطه با وضعیت تیم ملی امید، مدت‌هاست بر طبل جنگ کوبیده اما هر بار این مصلحت‌اندیشی کمیته‌ای‌ها باعث شده تا آتش این اختلافات بیشتر‌ گر نگیرد. فدراسیون فوتبال با این رفتارها در حال دشمن‌تراشی برای خودش است و گویی اعضای هیات ‌رییسه و دبیرکل فدراسیون فوتبال ابدا توجهی به این موضوع حساس ندارند. پیگیری دعوی و شکایت کمیته ملی المپیک در فدراسیون جهانی فوتبال می‌تواند از کانال‌های قانونی به تعویق انتخابات 10 اسفند ماه فدراسیون فوتبال و در صورت عدم وقوع شفافیت حتی به ابطال اساسنامه و تعلیق فدراسیون فوتبال هم منجر شود. کمیته ملی المپیک اگر یک بار برای همیشه قصد دارد تا جلوی قانون‌شکنی‌ها و یکه‌تازی‌های فدراسیون فوتبال را بگیرد، بهتر است این اعتراض حقوقی خود را حتی تا کمیته استیناف فدراسیون جهانی فوتبال و حتی دادگاه CAS بکشاند تا مسوولان فدراسیون فوتبال از عواقب پاسخ ندادن به اعتراض عالی‌ترین نهاد ورزشی کشور آگاه شوند. فدراسیون فوتبال در بزنگاه تاریخی خود درگیر یک خطای نابخشودنی شده تا هر آن احتمال تعلیق و توبیخ آینده‌اش را به مخاطره بیندازد.

منبع: روزنامه اعتماد

اخبار مرتبط سایر رسانه ها
اخبار از پلیکان

دیدگاه تان را بنویسید

اخبار روز سایر رسانه ها
    اخبار از پلیکان

    خواندنی ها