جانشین مغضوب ولاسکو بر سکوی قهرمانی اروپا ایستاد/ والیبال ایران نباید به کواچ فرصت بیشتری می‌داد؟

اعتمادآنلاین| منیژه موذن - صربستان تمام هشت مسابقه خود در رقابت‌های والیبال قهرمانی اروپا را با پیروزی پشت سر گذاشت. قهرمانی صربستان در حالی رقم خورد که حدود 40 روز پیش نیکولا گربیچ از سرمربیگری این تیم کنار رفته و کواچ هدایت صرب‌ها را بر عهده گرفته بود.

موفقیت کواچ در اروپا در حالی اتفاق افتاده که این مربی طی 2 سال حضور در والیبال ایران با وجود نتایج درخشان، همواره هدف تندترین انتقادات بود. اما علت انتقاد از کواچ را شاید باید در چیزی غیر از تاکتیک و سبک مربیگری او جست‌وجو کرد.

اسلوبودان کواچ صربستانی متولد 13 سپتامبر 1967 میلادی، در دهه 90 قرن گذشته بازیکن مطرح و ستاره تیم ملی یوگسلاوی بود. کواچ در سال 1996 با تیم یوگسلاوی مدال برنز المپیک آتلانتا را به دست آورد و در سال 2000 مدال طلای المپیک سیدنی را بر گردن آویخت.

طی سال‌های 2010 تا 2014 کواچ مربی موفق و محبوب تیم باشگاهی پروجای ایتالیا بود. او با پروجا 2 بار به فینال سوپرلیگ رسید. سال 2014 کواچ نخستین تجربه مربیگری ملی خود را با تیم ملی والیبال ایران آغاز کرد.

اولین و شاید بزرگ‌ترین چالش کواچ روی نیمکت تیم ملی والیبال ایران مقابله با سایه خولیو ولاسکو بود. او جانشین کسی شده بود که از سال 2011 به والیبال ایران شخصیتی جهانی داده بود و کاریزمای خارق‌العاده‌ای‌ داشت. ولاسکو فارغ از نتایج درخشانش با تیم ملی، محبوب‌ترین مربی تاریخ والیبال ایران بود و دست پیدا کردن به جایگاهش کاری تقریباً غیرممکن می‌نمود.

کواچ سال 2014 با تیم ملی ایران در لیگ جهانی والیبال چهارم شد. نتیجه‌ای که هنوز هم پس از گذشت چهار سال تکرار نشده است. او همچنین به رتبه ششم مسابقات قهرمانی جهان رسید و در بازی‌های آسیایی برای اولین بار قهرمان شد. با وجود موفقیت در زمین والیبال انتقاد از او تمامی نداشت؛ از نحوه برخورد با بازیکنان و مدارا با ستارگان تیم گرفته تا نحوه ایستادن کواچ در کار زمین مورد نقد قرار می‌گرفت.

در سال 2015 تیم ملی والیبال در مسابقات لیگ جهانی هفتم شد. شکست در مقابل قدرت‌های بزرگ والیبال جهان موج انتقاد جدیدی را علیه کواچ به راه انداخت، اما با وجود شکست‌های تیم ملی، ایستادن در رده هفتم دومین نتیجه برتر تاریخ والیبال ایران تا آن‌ زمان بود.

کواچ با تیم ملی ایران به پنج تورنمنت رفت که در سه تای آنها بهترین نتیجه تاریخ والیبال را به دست آورد، اما این نتایج هیچ تاثیری در روند محبوبیت او نزد رسانه‌ها و مردم نداشت.

کواچ در آخرین تورنمنت بین‌المللی با تیم ملی ایران به عنوان هشتم جام‌جهانی ژاپن دست یافت تا عده‌ای عملکردش را مثبت ارزیابی کنند و عده‌ای دیگر این نتیجه را یک شکست بزرگ قلمداد کنند.

کواچ پس از جدایی از تیم ملی ایران به پروجا بازگشت، اما نتوانست موفقیت خود در این تیم را تکرار کند. او سپس به ترکیه، روسیه و اسلوونی رفت و در تمام تیم‌هایی که به عنوان سرمربی حضور داشت کارنامه‌ای موفق از خود به جا گذاشت.

مربی مغضوب ایرانی‌ها پس از موفقیت در تیم ملی اسلوونی حدود 20 روز قبل از مسابقات قهرمانی اروپا جانشین نیکولا گربیچ شد. آنچه کواچ در طول این 20 روز به تیم ملی صربستان منتقل کرده، قطعاً تاکتیک یا سبک جدید نیست که البته زمان کافی هم برای این کار نداشته است.

او به تیم ملی صربستان دقیقاً همان چیزی را داده که در ایران به نداشتن آن محکوم بود: کاریزما و تاثیرگذاری.

تفاوت مربی‌ها در والیبال بیش از تفاوت در سبک و تاکتیک، قدرت تاثیرگذاری بر عملکرد روانی و بعد انگیزشی تیم و بازیکنان است. این چیزی بود که ولاسکو در آن متخصص بود و ایرانی‌ها را بسیار تحت تاثیر قرار داده بود. کواچ جوان در نخستین تجربه مربیگری‌اش در رده ملی با وجود کارنامه نسبتاً موفق، نتوانست تاثیری مشابه ولاسکو بر تیم ملی و بازیکنان بگذارد، اما با گذشت زمان و کسب تجربه در تیم‌های مختلف به نظر می‌رسد اکنون توانسته کاریزمای لازم برای قهرمانی و در صدر ایستادن را به دست آورد.

موفقیت کواچ این احتمال را قوت می‌بخشد که شاید اگر والیبال ایران به او فرصت بیشتری می‌داد، می‌توانست شاهد موفقیتی خیره‌کننده با این مربی جوان و بااستعداد باشد.