گزارش «اعتمادآنلاین» از سومین روز مسابقات جام‌جهانی زنان؛
نبرد بریتانیایی‌ها/ شیرهای ماده در پی کسب احترام
فیل نویل، مربی تیم فوتبال زنان انگلیس، گفت: «این مسابقات بزرگ‌ترین جام‌جهانی زنان در تاریخ است و من می‌خواهم این چالش را تجربه کنم. وقتی می‌خواستم این شغل را انتخاب کنم در حال رانندگی از والنسیا بودم و کلماتی را به خاطر آوردم که پدرم روزی می‌گفت: هیچ‌وقت راه آسان را انتخاب نکن. برای موفقیت در زندگی باید ریسک کنی.»
اعتمادآنلاین| منیژه موذن- در نیمه صبح نیس فیل نویل، مربی تیم فوتبال زنان انگلیس، در رستورانی دورافتاده کنار ساحل روی صندلی می‌نشیند. آرامش و اعتمادبه‌نفس عجیبی دارد. گویی به‌هیچ‌وجه نگران نتیجه بازی اول تیمش در مقابل اسکاتلند نیست. نویل بیش از یک سرمربی شبیه کسی است که به تعطیلات آمده است.
پس از خوش‌و‌بش‌های معمول صاف روی صندلی می‌نشیند و درباره بازی اول تیمش در بعدازظهر یکشنبه صحبت می‌کند. بیشترین کلماتی که به کار می‌برد شجاعت و ریسک است: «انتخاب این شغل بزرگ‌ترین ریسک زندگی من بود، اما این مسابقات بزرگ‌ترین جام‌جهانی زنان در تاریخ است و من می‌خواهم این چالش را تجربه کنم. وقتی می‌خواستم این شغل را انتخاب کنم در حال رانندگی از والنسیا بودم و کلماتی را به خاطر آوردم که پدرم روزی می‌گفت: هیچ‌وقت راه آسان را انتخاب نکن. برای موفقیت در زندگی باید ریسک کنی.»
اتوبوس‌هایی که در حد فاصل ساحل و هتل تیم ملی انگلیس پارک شده‌اند با شعار مسابقات پوشیده شده‌اند (جرات درخشیدن داشته باش). به نظر می‌رسد مربی تیم ملی انگلیس این شعار را عمیقاً باور دارد. هرچه باشد بودن در چنین شرایطی برای پرورش‌یافته آکادمی سرالکس فرگوسن از الدترافورد اتفاقی عادی است.
فیل نویل می‌گوید: «شجاعت یکی از پنج ارزش مهم برای ماست. 16 ماه است که در مورد شجاعت ریسک‌پذیری صحبت کرده‌ایم؛ درباره قمارِ بودن در بین سه تیم اول تورنمنت.»
قهرمانی در تورنمنت She believe در ایالات متحده به تیم انگلیس اعتمادبه‌نفس داده است، اما شکست در مقابل سوئد، کانادا و نیوزیلند اتفاق ناخوشایندی بود.
سرمربی تیم انگلیس در این‌باره می‌گوید: «این شکست‌ها به ما یادآوری کرد برای قهرمانی در جام‌جهانی باید بهترین خودمان باشیم. شاید حتی خیلی بهتر از بهترین. مدال برنز جام‌جهانی 2015 فوق‌العاده بود، اما حالا حتی باید بیشتر از آن سال تلاش کنیم. سال 2015 مقام سوم برایمان شبیه قهرمانی بود، اما حالا سومی خوشحال‌مان نمی‌کند. برای رسیدن به بهترین خودمان باید شجاع باشیم.»
استف هیوتون، کاپیتان تیم ملی انگلیس، گوشه رستوران نشسته و در حالی که به دریای مدیترانه خیره شده در افکارش غرق است. حالت او از چشم مربی دور نمی‌ماند. همسر هیوتون، مدافع سابق لیورپول، استفان داربی، با بیماری MND دست‌وپنجه نرم می‌کند. آنها تلاش می‌کنند در لحظه زندگی کنند.
نویل می‌گوید: «فوتبال مرگ و زندگی نیست، فقط فوتبال است. به همین دلیل شما اینجا زیاد جوک و خنده می‌شنوید.»
او ادامه می‌دهد: «بیشترین فشاری که دختران من تحمل می‌کنند برای کسب احترام است. آنها فقط فوتبال بازی نمی‌کنند. در راهی مبارزه می‌کنند که از گذشتگان به آنها رسیده و باید این مسیر را ادامه دهند تا افتخارآفرین باشند. بزرگ‌ترین هدف آنها ایجاد فضایی بهتر برای نسل‌های آینده است.»
بحث به برابری کشیده می‌شود و نویل می‌گوید: «دختران من می‌خواهند به آنها احترام گذاشته شود. از کلمه برابری استفاده نمی‌کنم، زیرا ما از امکانات و حمایت فوق‌العاده‌ای بهره‌مندیم. آنها فقط احترام می‌خواهند. همان‌طور که تونی دوگان گفته، اگر خوب بازی کردیم تشویق‌مان کنید و اگر بد بازی کردیم از ما انتقاد کنید، تنها به ما احترام بگذارید.»
دیدگاه تان را بنویسید