چرا سانه از تیم ملی آلمان خط خورد؟

اعتمادآنلاین| انتخاب روز آخر بین سانه و جولین برانت، ستاره جوان بایر لورکوزن بود. خود لو این تصمیم را چنین توصیف می‌کند: «این واقعا تصمیمی دشوار بود. رویس و مولر و درکسلر جایگاهشان در تیم ثابت بود و بین لیروی و جولین برانت باید یکی خط می‌خورد. لیروی فوق‌العاده با استعداد است و از ماه سپتامبر دوباره به اردوی تیم ملی باز می‌گردد. اما دوران او در صحنه فوتبال ملی هنوز شروع نشده. این یکی از سخت‌ترین روزهای مربی تیم ملی است، وقتی مجبوری بازیکنی را به خانه برگردانی. ناراحتی این بازیکن کاملا قابل درک است، انگار در فرودگاه آماده پرواز به مسکو باشی اما جلوی ورودت به هواپیما را بگیرند.»

اما هیچکدام از بازیکنانی که لو به عنوان وینگر با خودش به روسیه می‌برد، غیر از مولر، بهترین پاسور این فصل بوندسلیگا، از نظر آماری قابل مقایسه با سانه نیستند. سانه در فصلی که گذشت در لیگ برتر 10 گل زد و 15 پاس گل داد، یعنی تاثیر مستقیم روی 25 گل تیمش. هیچ بازیکن زیر 23 ساله‌ای در پنج لیگ اول اروپا از این منظر به پای ستاره جوان سیتی نمی‎رسد.

در مقایسه با سانه، برانت 9 گل در بوندسلیگا زده که آمار قابل قبولی است، اما تنها 3 گل برای هم‌بازی‌هایش ساخته. مارکو رویس هم که دو تورنمنت بزرگ قبلی آلمان را به دلیل مصدومیت از دست داده بود در حالی راهی روسیه می‌شود که در 11 بازی برای دورتموند 7 گل زده، اما حتی یک پاس گل هم نداده. درکسلر هم در این بین تنها نقش مستقیم روی 9 گل داشته است.

سانه از نظر آمار دریبل‌های موفق هم بالاتر از این سه بازیکن قرار می‌گیرد. او در فصلی که گذشت میانگین 3.2 دریبل در هر 90 دقیقه داشت، در حالیکه این آمار برای درکسلر 2.4، برای برانت 1.7 و برای رویس 1.3 بود. این آمار اما شاید برای لو چندان اهمیتی نداشت، چون فلسفه فوتبال آلمان بر مبنای پاس‌هایی که به خط دفاعی حریف نفوذ می‌کند است، نه دریبل‌ها پشت سر هم.

نکته دیگر توانایی بازی برانت در بال راست است، جایی که به نظر می‌رسد تنها گزینه واضح مولر باشد. برانت در ضمن بیش از سانه بازی ملی هم دارد (15 به 12) و برعکس او برای آلمان گل هم زده است.

سانه در ترکیب سیتی که این فصل 106 گل در لیگ برتر زد مدام چسبیده به خط بازی می‌کرد و از پاس‌هایی که از سوی کوین دبروینه و داوید سیلوا بهش می‌رسید نهایت استفاده را می‌برد و با حرکتی در عرض فرصت‌های گلزنی زیادی برای هم‌تیمی‌هایش پدید می‌آورد. آلمان اما با این شیوه بازی نمی‌کند و بدین ترتیب از مهمترین کیفیت سانه که او را بدل به یکی از خطرناک‌ترین وینگرهای اروپا کرده استفاده‌ای کمتر از آنچه باید می‌شود.

شاید این دلیلی برای انتخاب برانت به جای او باشد، اما سانه همچنان می‌توانست عاملی به آلمان اضافه کند که هیچکدام دیگر از بازیکنانش ندارند: سرعت بالای انفجاری.

آلمان با یا بدون سانه نباید مشکلی برای صعود از دور گروهی و بالاتر قرار گرفتن از کره، مکزیک و سوئد داشته باشد. اما بازی‌های دور حذفی در راه رسیدن به فینال است که قدرت واقعی این تیم را نشان می‌دهد. آلمان در هر شش تورنمنت بزرگ اخیرش حداقل تا نیمه نهایی بالا آمده و اگر این روند در روسیه پاره شود لو با سوالات زیادی مواجه خواهد شد، اینکه چرا دقیقا از بازیکنی که در چنین فرم فوق‌العاده‌ای بود به راحتی گذشتی.

منبع: ای اسپورت