مشکل هیات انتخاب اسکار با میرکریمی بود یا روستایی؟

اعتمادآنلاین| احتمالا این اولین باری است که تیتر مربوط به معرفی نماینده سینمای ایران در مراسم اسکار، بدون «بالاخره» در رسانه‌ها درج شده است؛ چه اینکه کسی انتظار این سرعت عمل همراه با پنهان‌کاری را از سوی فارابی نداشت و به همین دلیل رسانه‌ها حتی معرفی و ارزیابی گزینه‌های محتمل را هم کلید نزده بودند!

نماینده سینمای ایران برای حضور در مراسم اسکار البته که در کمتر دوره‌ای بدون جنجال رسانه‌ای معرفی شده است و همواره بی‌قاعده بودن فرآیند انتخاب و نبود شفافیت در شاخص‌ها، فضای رسانه‌ای را با چالش حمایت از «نماینده معرفی شده» و یا نقد و آسیب‌شناسی «فرآیند انتخاب» مواجه کرده است.

امسال اما کمیته انتخاب نماینده سینمای ایران، بنیاد سینمایی فارابی و سازمان سینمایی رکود بی‌سابقه‌ای را در زمینه «عدم شفافیت» به ثبت رساندند که همزمانی ثبت این رکورد با دوران تکرار مکرر شعار «شفافیت» اتفاقی قابل تأمل است.

درباره نماینده‌ای که «خوب» است

مستند «در جستجوی فریده» به کارگردانی آزاده موسوی و کورش عطایی بی‌تردید یکی از بهترین مستندهای سینمای ایران در سال‌های اخیر محسوب می‌شود. مستندی که پس از رونمایی در جشنواره سینماحقیقت توانست مسیر پرافتخاری را در رویدادهای سینمایی داخلی و خارجی بپیماید و جوایز متعددی را به نام خود ثبت کند. اکران این مستند در گروه «هنروتجربه» هم با استقبال مخاطبان همراه شد و توانست رکورد فروش در این گروه سینمایی را جابه‌جا کند.

کمیته انتخاب نماینده ایران در اسکار 2020

طبق اعلام رسمی همین کمیته هم فهرست نهایی ده فیلمی که شانس انتخاب داشته‌اند حسابی پروپیمان بوده است؛ «مغزهای کوچک زنگ‌زده» ساخته هومن سیدی، «بمب، یک عاشقانه» ساخته پیمان معادی، «سرو زیر آب» ساخته محمدعلی باشه‌آهنگر، «آشغال‌های دوست داشتنی» ساخته محسن امیر یوسفی، «قصر شیرین» ساخته رضا میرکریمی، «در جستجوی فریده» ساخته آزاده موسوی و کوروش عطایی، «عرق سرد» ساخته سهیل بیرقی، «متری شش و نیم» ساخته سعید روستایی، «سرخپوست» ساخته نیما جاویدی و «شبی که ماه کامل شد» ساخته نرگس آبیار.

از میان این ده فیلم هم سه فیلم «قصر شیرین» ساخته رضا میرکریمی، «در جستجوی فریده» ساخته آزاده موسوی و کوروش عطایی و «متری شش و نیم» ساخته سعید روستایی به مرحله نهایی رسیدند و با رأی اعضا سرانجام «در جستجوی فریده» نماینده سینمای ایران شد.

نکته مهم درباره این فرآیند اما نه نام فیلم‌ها و گزینه‌ها که، سرعت عمل غیرمنتظره، عدم اطلاع‌رسانی مرحله‌ای فهرست فیلم‌ها (مطابق آنچه هر سال اتفاق می‌افتاد) و مهمتر از همه معرفی ناگهانی و نیمه‌شبی گزینه نهایی آن‌هم بیش از یک ماه مانده به پایان موعد قانونی معرفی نماینده سینمای ایران به آکادمی است.

اینکه این «پنهان‌کاری» تصمیم اعضای کمیته بوده است تا در یکی از سخت‌ترین سال‌های انتخاب نماینده سینمای ایران، خود را در معرض فشارها و حواشی رسانه‌ای قرار ندهند، یا مدیران فارابی اینگونه ترجیح داده‌اند تا شاید در فرآیندی محافظه‌کارانه گزینه نهایی خود را معرفی کنند، مشخص نیست اما نمی‌توان تأثیر منفی عدم شفافیت در این فرآیند را بر فضای رسانه‌ای پیرامون مستندی که حالا قرار است سینمای ایران را در یک میدان جهانی نمایندگی کند، نادیده گرفت.

مستند «در جستجوی فریده» و دو کارگردان جوان آن آزاده موسوی و کورش عطایی حالا مسیر دشواری را پیش روی خود دارند؛ اشتباه محاسباتی مدیران سینمایی بابت پنهان‌کاری در فرآیند انتخاب این فیلم، در گام اول دست‌اندازهایی را پیش روی این مستند به‌وجود آورده است. فیلمی که به‌عنوان یک «مستند داستانی» با سوژه و داستانی انسانی ظرفیت بالایی برای دیده شدن در عرصه بین‌المللی هم دارد اما مشخص نیست در اطلاع‌رسانی گام‌به‌گام فرآیند انتخاب آن چه کسی غریبه بوده است؟

منبع: مهر