نوازنده آلمانی:
کاش جهانیان ایران را میدیدند
کلاوس گِزینگ، نوازنده سازهای کلارینت و ساکسفون، در آخرین شب از دومین دوره فستیوال show of hands قرار است با همراهی برخی نوازندههای سازهای زهی و زخمهای روی صحنه برود تا در واقع ساز بعدی فستیوال را در دوره آتی معرفی کند. با او درباره اجرایی که در پیش دارد گپ کوتاهی زدهایم.
اعتمادآنلاین| پیش از گفتوگو داشتید درباره تصورتان از ایران و فضایی که بهواسطه رسانههای غربی ایجاد شده صحبت میکردید. بعد از چند سفری که به ایران داشتید تا چه اندازه این تصور دستخوش تغییر شده است؟
به خاطر میآورم وقتی برای اولینبار به ایران آمدم بهسبب جهلی که نسبت به مردم ایران و فرهنگشان داشتم، بسیار خجالت کشیدم. چون در اروپا یا بهتر بگویم جهان غرب پروپاگاندای زیادی درباره ایران از رسانهها دریافت میکنیم. در اصل بخش زیادی از این پیچیدگیهای سیاسی هم به سبب رسانهها ایجاد شده است؛ ما گاهی اطلاعات را از فیلتر همین رسانهها اشتباها دریافت میکنیم و همین اطلاعات بخشی از نقطهنظر ما را شکل میدهند.
بنابراینوقتی برای اولینبار به تهران آمدم چیزی که از مردم میدیدم با آن چیزی که شنیده بودم خیلی فرق داشت؛ از این بابت بسیار شگفتزده و البته خجالتزده بودم. فرهنگ شما حقیقتا جالب است و نسبت به آن چیزی که به ما نشان دادهاند، احترامبرانگیزتر است. آرزو میکنم که ای کاش درهای کشور شما به روی همه باز بود تا جهانیان بیایند و مردم ایران را ببینند که چطور رفتار میکنند، چقدر به فرهنگشان اهمیت میدهند و بهطور کلی تا چه حد هنر برایشان قابل احترام است. این رفت و آمدها به جای آنکه انسانها را در چارچوبهای دگم قرار دهد و تصورات غلط بسازد، باعث میشود که شناخت بهتری از مردم داشته باشیم. وقتی مردم نقاط مختلف دنیا، ایران را بیشتر و بیشتر کشف کنند ایرانیان هم راحتتر میتوانند به سراسر جهان سفر کنند. این فقط یک آرزو است چون معتقدم این جدا کردنها اصلا درست نیست.
منبع: خبرانلاین
دیدگاه تان را بنویسید