بعضی‌ها در آغاز با انقلاب همراه شدند؛ شکنجه‌های بسیاری هم تحمل کردند اما در میانه راهشان جدا شد

حجت‌الاسلام کاظم صدیقی امام جمعه موقت تهران در مجمع عمومی جبهه پایداری انقلاب اسلامی با بیان اینکه امام راحل بااطمینان و یقین به پیروزی در مسیر هدایت و تحقق آرمان‌های اسلام پیش رفتند، اظهار کرد: امام راحل در اوج سختی‌ها بر ایستادگی‌ تا آخر تاکید داشت و یک معجزه به تمام معنا با رهبری ایشان محقق شد. آن هم در کشوری که در همه ابعاد به بیگانگان وابسته بود و عده‌ای می‌گفتند مگر می‌شود کسی با آمریکا در بیفتد؟ مگر می‌شود شاه را از این مملکت بیرون کرد؟

به گزارش ایسنا، بخش هایی از اظهارات صدیقی را در ادامه می خوانید:

 

• این مگرها را امام راحل ممکن ساخت و فطرت مردم را بیدار کرد. مردم هم رهبری بی‌نظیر ایشان را با تمام وجود پذیرفتند. همه مدعیان انقلاب از روشنفکران گرفته تا دیگرانی که خود را صاحب سهم می‌دانستند بر اثر حرکت قوی و مجاهدانه ایشان در میانه راه، ریزش کردند.
• در آغاز انقلاب، دلدادگی به ولایت، حضور پرشور و حماسه‌ساز مردم و انگیزه عاشقانه جوان‌ها این انقلاب را در برابر همه امواج سهمگین جهانی به پیروزی رساند. بقای انقلاب هم باید این‌گونه باشد.
• ایمان به خدا و اطاعت از رهبری باید سرلوحه همه امور باشد. کسی که خدا را قبول داشته باشد اما رهبری منصوب از جانب خداوند را نپذیرد، مومن نیست.
• انسان باید همواره خود را در برابر دشمن ببیند و رزمنده و مهاجم باشد. یعنی در عرصه فکری، عملی و اخلاقی، مومن و مسلمان باشد و از هویت دینی خود در ابعاد گوناگون حفاظت کند.
• مهم‌ترین کار امام راحل این بود که از ابتدا ابراهیم‌وار تبر به دست گرفت، به جان بت‌ها افتاد و یک‌تنه به آنها هجوم برد و با شکستن بت‌ها افسانه‌ها را ابطال کرد. خاصه این افسانه را که نمی‌شود با قدرت‌ها درافتاد.
• آیت‌الله مصباح یزدی به معنای واقعی کلمه علامه و قهرمانی بود که از پیش از انقلاب، در میدان مناظره، هجوم به کفر و اشخاص منحرف، پیشگام بود. اگر  در میدان جنگ سخت کسی را مثال بزنید از شهید سلیمانی نام می‌برید و در میدان جنگ نرم،‌ قوی‌تر و شجاع‌تر از آیت‌الله مصباح نداشتیم. اگرچه بی‌انصاف‌ها و وابستگان به کدخدا از ایشان تصویر معوجی درست کرده بودند.
• بعضی‌ها در آغاز با انقلاب همراه شدند و شکنجه‌های بسیاری هم تحمل کردند اما در میانه، راهشان جدا شد. در مسیر امام و رهبری باید استوار و ثابت‌قدم بود. یقین، پایداری و پایبندی به این مسیر، بسیار مهم است. هرچه به قله نزدیک‌تر شویم، امتحانات سخت و سخت‌تر و دشواری‌ها بیشتر می‌شود و شاید نفس‌ها کم بیاید. اینکه هرچه پیش می‌رویم، شرایط سخت‌تر می‌شود، دلیل زوال‌پذیری ما نیست، بلکه نشانه رشد و بلوغ ماست.