کوچکترین خطا در برجام، تصمیم‌گیران را در تاریخ پاسخگو می‌کند

محمدجواد حق‌شناس فعال سیاسی اصلاح‌‌طلب در پاسخ به این سوال که با توجه به آنکه برجام به عنوان یک دستاورد ملی معرفی می‌شود قوه عاقله کشور باید چه تصمیمی بگیرد تا بدون دعواهای جناحی و سیاسی در نهایت این امر به نفع کشور و مردم باشد، گفت: برجام یک اصل بدیهی و بدون مناقشه است که با راهبری دولت‌ها و کشورها در حوزه سیاست خارجی بر اساس منافع ملی آن کشور رقم می‌خورد. بر همین اساس، تصمیماتی که توسط سیاستمداران و دیپلمات‌ها اخذ و پیگیری شده و حضور آنان را در پیمان‌های بین المللی و امضای عهدنامه‌ها به همراه دارد، به عنوان منافع ملی شناخته می‌شود.

به گزارش ایلنا، بخش هایی از گفت و گوی حق شناس را در ادامه می خوانید:

*فارغ از دولت‌های آقایان خاتمی، احمدی‌نژاد، روحانی و حالا آقای رئیسی، سیاست‌های کلان نظام است که  موضوع پرونده هسته ای را به عنوان دست برتر تحت تاثیر قرار می‌دهد و این موضوع در دست ریاست جمهوری و حتی مجلس نبوده و در دستان سیاست‌های تعیین‌کننده نظام است که بعضی اوقات پرونده هسته‌ای به دست رئیس شورای عالی امنیت ملی و گاهی به وزارت امور خارجه سپرده می‌شود.

*در حال حاضر نیز برخی مسئولان ما آنچنان که باید درک دقیق و درستی از وضعیت مردم ندارند و هزینه تصمیم‌گیری آن‌ها در برخی موارد بر دوش مردم و به ویژه دهک‌های پایین خواهد افتاد به طور مثال تورم متوسط ۴۰ درصد، کاهش ارزش پول ملی، کاهش اشتغال و مسائلی از این دست آسیب زیادی دارد و به همین دلیل وجود این پرونده سبب شده است که مسئولان نسبت به این مسائل بی‌توجه نباشند و به دنبال یک تصمیم مهم برای منافع ملی هستند.

*اصولا پرونده برجام یک پرونده ملی است و نمی‌توان به آن نگاه غیرملی داشت. زیرا برجام در سرنوشت بیش از ۸۰ میلیون ایرانی، کسانی که هنوز متولد نشدند و حتی آینده ایران اثر مستقیم دارد. بنابراین کوچکترین خطای راهبردی و بی توجهی به ابعاد پیچیده این موضوع زیان‌هایی خواهد داشت که تصمیم‌گیران را در مقابل تاریخ و آینده ایران پاسخگو می‌کند.

*نیاز است دولت، روند مذاکرات و مسیر پرونده را در اختیار نمایندگان مجلس گذاشته تا با همفکری و اخذ تصمیم نهایی به جمع‌بندی درستی برسند. به همین دلیل روندی که دولت در بی‌اطلاع گذاشتن نمایندگان در روند مذاکرات در پیش گرفته، کار صحیحی نیست.

*قطعا باید فضا برای کسانی که در این موضوع کارشناس و صاحب نظر هستند و همچنین با فضای بین المللی آشنایی دارند فراهم شود. رسانه‌هایی چون صدا و سیما و خبرگزاری‌ها باید از تمام شخصیت‌های موافق و مخالفت به دور از فضای برچسب زنی دعوت کرده تا این موضوع را به گفت‌وگو و چالش گذاشته و نظرات همگان شنیده شود و همچنین در این مسیر مهم و حساس اجازه گفت‌وگو به همه افراد داده شود.