حرمت قلم، کجای اصولگرایی قرار دارد؟

اعتمادآنلاین| رسانه‌های داخلی از نشست خبری رئیس جمهوری در روز دوشنبه تحلیل‌ها و برداشت‌های متفاوتی داشتند. برخی کلیت مواضع روحانی را قابل دفاع دانستند و بر این محورها تأکید کردند که روحانی مواضع خود را بیان کرد، به حاشیه نرفت، نقدهای خود نسبت به برخی منتقدان و مخالفان را نیز در چارچوب تعریف شده نقادی مطرح کرد و در نهایت اینکه التهابی هم به جامعه و فضای سیاسی تزریق نکرد. برخی دیگر هم منتقد مواضع روحانی بودند.

در میان منتقدان هم البته شیوه‌های متفاوتی دیده شد چنان که روزنامه رسالت در سرمقاله خود هم انتقاداتی را محترمانه به برخی مواضع روحانی وارد دانست و همزمان برخی مواضع او را نیز قابل دفاع دانست. در نقطه مقابل اما برخی روزنامه ها به دور از چارچوب‌های ادعایی اصولگرایانه و بی توجه به اصول حرفه‌ای روزنامه‌نگاری و اخلاق، ناخرسندی خود از سخنان رئیس جمهوری را در صفحه اول خود برجسته کردند. البته اینکه یک روزنامه از مواضع رئیس جمهوری ناخرسند باشد و این نارضایتی را هم قلمی کند، محل اشکال نیست چرا که در غیر این صورت اصل آزادی بیان خدشه‌دار می‌شود. بماند که به گفته روحانی حتی نقدهای محترمانه نسبت به برخی نهادهای دیگر زمین تا آسمان به نسبت نقد دولت تفاوت دارد. به هر روی سخن این نیست که چرا یک روزنامه مواضع روحانی را نقد کرده است بلکه در این است که همین نقدها را آیا نمی‌شد در چارچوب اصول ادعایی اصولگرایی و ارزش‌مداری ارائه داد؟

یکی از این روزنامه ها دلیل ناخرسندی خود را چنین توضیح داده که «مواضع روحانی در نشست خبری دیروز نشان داد در همچنان بر پاشنه سابق می‌چرخد و امید چندانی به اصلاح سیاست‌های دولت و بهبود اوضاع اقتصادی در7 ماه پیش رو وجود ندارد.» به نظر می‌رسد مشکل در همین نگاه کلی مدیران برخی روزنامه ها نسبت به دولت و رئیس آن است.

به این معنا که انتظار دارند دولت برنامه‌ها و سیاست‌های اعلامی خود را کنار بگذارد و شیوه‌های توصیه شده مخالفان را در پیش بگیرد. فارغ از اینکه نقدها و توصیه‌ها و راهبردهای مخالفان برای حل مشکلات (اگر فرض را بر این بگیریم که راهبرد پیشنهادی جدی دارند) چقدر کارشناسی شده و معطوف به حل مشکلات کشور است، این نکته قابل چشم‌پوشی نیست که دولت از مردم رأی گرفته که برنامه‌ها و سیاست‌های اعلامی خود را عملی کند. اینکه یک رئیس جمهور اعتدالگرای مورد حمایت اصلاح‌طلبان بخواهد به همه مطالبات موجود پیش روی خود خط بطلان بکشد و سیاست‌های اصولگرایان مخالف را اجرایی کند، حتماً انتظار قابل دفاعی نیست.

اما حرف و سخن اصلی همان است که اشاره رفت یعنی عدول از چارچوب‌های اخلاقی در بیان نقادی یا به تعبیر بهتر پنهان شدن زیر لوا و مفهوم نقادی و تاختن و تخریب و توهین بی محابا علیه رقیب. با این همه و با توجه به سابقه برخی از این قبیل مطبوعات شاید بیراه نباشد اگر گفته شود بر آنها حرجی نیست و اقتضای حیات‌شان در همین بحران‌زی بودن آنهاست. اما آیا بزرگان اصولگرا و بخصوص باتجربه‌تر‌های حرفه روزنامه‌نگاری در میان اصولگرایان هم باید بر این شیوه روزنامه‌نگاری که به نام اصولگرایی است، چشم بپوشند؟ روز یکشنبه در جلسه علنی مجلس نطق محمود احمدی بیغش علیه مجلس و نیروهای انقلابی حاضر در آن و بخصوص نمایندگان آذری زبان با انتقاد همکاران و بخصوص رئیس جلسه و کلی توصیه اخلاقی مبنی بر پرهیز از تندروی و عدول از بی انصافی همراه شد. حالا بزرگان اصولگرا را چه می‌شود که در برابر این بی حرمتی به جایگاه قلم و روزنامه‌نگاری سکوت پیشه می‌کنند؟

منبع: روزنامه ایران