زاویه دید دولت در انتخاب‌ها بسته است

اعتمادآنلاین| گمانه‌زنی‌ها در مورد گزینه‌های وزارتخانه‌های بدون وزیر و البته تغییر و تحولات در دولت هر روز ادامه دارد. روز گذشته هم اخبار جدیدی در مورد گزینه‌های مدنظر دولت منتشر شد. در این مورد با غلامرضا انصاری، عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت ایران ملت گفت‌وگو کرده‌ایم. او معتقد است که گر چه شریعتمداری می‌تواند گزینه خوبی برای وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی باشد اما دولت همواره در انتخاب کارگزاران دید بسته‌ای داشته و همچنان هم همین نگاه را دارد.

در چند روز اخیر گمانه‌زنی‌هایی در مورد وزرای امور دارایی و اقتصاد و تعاون، کار و رفاه اجتماعی مطرح بوده است. همچنین در مورد رفتن وزیر راه و شهرسازی و جابه‌جایی وزیر صنعت نیز خبرهایی شنیده می‌شود. گزینه‌های مطرح شده را چطور ارزیابی می‌کنید؟

در گزینه‌های پیشنهادی برای وزارت صنعت نام آقای رضا ویسه‌ را دیده‌ام که به نظر من فردی از جنس صنعت است. ایشان شجاعت، جسارت و قدرت ریسک‌پذیری بالایی دارد و در دوره‌ای که ریاست هیات عامل سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران را برعهده داشت، تغییر و تحولات چشمگیر و قابل توجهی در صنایع خودروسازی و مجموعه خانواده صنعت اتفاق افتاد. از این جهت چون در شرایط بحرانی قرار داریم، جسارت و قدرت ریسک‌پذیری بالا باید از شاخصه‌های اجتناب‌ناپذیر کسانی باشد که قرار است سکان وزارتخانه‌ها را به دست بگیرند.

در مورد وزارت تعاون، ‌کار و رفاه اجتماعی یکی از اقدامات مثبت دولت بحث تفکیک این وزارتخانه بود که این لایحه را هوشمندانه می‌دانم. حوزه رفاه کاملا تخصصی و استراتژیک است و بخش قابل توجهی از مشکلاتی که امروز در سطح جامعه وجود دارد و معضلاتی چون ناامیدی، بی‌انگیزگی، سرخوردگی و عدم اعتماد به تصمیم‌گیرندگان و... همگی با نگاه تخصصی به حوزه رفاه قابل رفع است. یکی از اشتباهات بسیار بزرگی که در دولت نهم و دهم انجام شد ادغام وزارت نوپا و تخصصی رفاه در وزارت کار و تعاون بود که هیچ سنخیتی با هم ندارند و به دلیل حجم بالای مطالبات صنفی که در حوزه کار وجود دارد عملا حوزه رفاه و تعاون قربانی بخش کار شدند. الان آقای شریعتمداری می‌توان تلاش خود را صرف توجه به این بخش و البته جداسازی این وزارتخانه‌ها کند و نگاهی تخصصی در رفاه اجتماعی داشته ‌باشد. ایشان می‌تواند با کسب اختیارات از دولت و مجلس و نگاهی علمی می‌تواند هماهنگی‌های لازم را در حوزه رفاه انجام دهد تا بخش قابل توجهی از منابع اجتماعی که در ساماندهی آسیب‌ها و حرکت مسکن‌وار و روبنایی آسیب‌های اجتماعی هزینه می‌شود با نگاهی علمی به ترمیم زیرساخت‌ها بپردازد و امید را به جامعه بازگرداند.

گزینه وزارت اقتصاد را چطور می‌بینید؟

زیربنای بحث اقتصادی را در اجتماع می‌دانم و معتقدم که تا بخش اجتماعی سامان پیدا نکند، سرخوردگی که در جامعه وجود دارد خود به خود اقتصاد را هم تحت تاثیر قرار می‌دهد. اما در مورد کسانی که نام‌شان برای وزارت اقتصاد و راه و شهرسازی مطرح است، شناختی ندارم.

معرفی احتمالی شریعتمداری برای حضور در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی کمی عجیب به نظر می‌رسد چرا که به هر حال او در آستانه استیضاح قرار دارد و حتی جلسه بررسی استیضاح در مجلس را هم شرکت نکرده است. از سویی وقتی شریعتمداری به عنوان وزیر صنعت معرفی شد چون گزینه مورد وثوقی در میان جریان‌های سیاسی بود و کارنامه کاری قابل توجهی داشت با استقبال هم مواجه شد. به نظر شما آیا معرفی او به عنوان وزیر کار با توفیق روبه‌رو خواهد بود؟

نباید فراموش کنیم که بخش قابل توجهی از مشکلات وزارت صنعت به شریعتمداری به ارث رسید. در این وزارتخانه در دوره گذشته با کارهای غیرکارشناسی شده باعث شده که توفیق وزیر در این مجموعه سخت شود. به هر حال چند قربانی لازم داشت که به نظر من آقای شریعتمداری قربانی وزارت صنعت شد. اینکه وزیر در آستانه استیضاح برای حضور در وزارتخانه‌ای دیگر رای اعتماد خواهد گرفت یا نه را باید از مجلسی‌ها پرسید اما قطعا توانمندی شخصی شریعتمداری و تعامل او با جریان‌های مختلف سیاسی نشان داده که هم مدیر خوش‌فکری است و هم قدرت تعامل بالایی دارد. بخش قابل توجهی از اقدامات در وزارت رفاه هم فرابخشی و میان‌بخشی است که به این توانایی نیاز است. مهم‌ این است که نگاه علمی در حوزه رفاه جریان داشته ‌باشد و شریعتمداری بنیانگذار اقدامات تخصصی باشد.

با این حساب، لزوم این جابه‌جایی‌ها چیست؟

در اینکه زاویه دید دولت بسته است، شکی نیست. دولت بسیار بسته عمل کرده و کمتر نیروهای کارآمد در نهادهای مدنی و گروه‌ها و احزاب و گروه‌های تخصصی دیده است. دولت باید زاویه دید را وسیع‌تر کند و گزینش‌گران دولتی عمق بیشتری به انتخاب و انتصاب‌ها بدهند. الان همین قانون منع به کار‌گیری بازنشستگان باعث شده است که دست‌کم 15 استاندار و تعداد بالایی از نیروهای دولتی از ساختار دولت خارج شوند. حال این سوال به وجود می‌آید که چه کسی باید جایگزین این بازنشستگان شود. آنقدر نیروهای متخصص و توانمند در کشور وجود دارد که می‌توانند جایگزین این افراد شوند به شرط اینکه زاویه دید دولت محدود نباشد.

این‌که چطور آقای شریعتمداری انتخاب شده است را باید دولت پاسخ دهد اما به نظر من ایشان در میان نیروهایی که در دولت وجود دارد اگر نگاهی علمی به حوزه رفاه داشته باشد می‌تواند بسیار موثر عمل کند.

در این تغییر و تحولات جدید آیا با اصلاح‌طلبان هم مشورتی انجام شده است؟

قطعا مشورتی وجود نداشته است. بعد از مدت‌ها روحانی با اصلاح‌طلبان جلسه‌ای برگزار کرد که خروجی‌اش تعارفات معمول بود. یکی از پاشنه آشیل دولت ناتوانى اطلاع‌رسانی و ضعف روابط عمومی دولت و عدم ارتباط ارگانیک با نیروهای تخصصی و نهادهای مدنی و احزاب است که می‌تواند در زمان‌های تغییر و تحولات در دولت کمک مثبتی باشد. امیدواریم این نشست اخیر اصلاح‌طلبان با دولت بتواند منجر به ایجاد تغییراتی شود و تعامل دولت با نیروهای متخصص بیشتر شود.

بعضی از گزینه‌های مطرح شده نیروهای نزدیک به حزب اعتدال و توسعه و واعظی هستند. آیا می‌توان این برداشت را داشت که باز هم قرار است جهانگیری کمرنگ شده و سکان‌داری اقتصادی به تیم واعظی برسد؟

قطعا روحانی تنها با اتکا به این حزب موفقیت به دست نیاورده است و نیروی عظیم اصلاح‌طلبان، نیروهای اعتدالی و تمام کسانی که مخالف دلواپسان و دغدغه توسعه و رفاه را در شاکله فکرى و کارنامه اجرایی دارند، در مجموعه کسانی بودند که ازروحانی حمایت و موج انتخاباتى ایجاد کرده و رای حداکثری برای او به ارمغان آوردند. معتقدم هم کسانی که آقای روحانی و دولتش به آنها دین دارند باید دیده شوند و هم مدیران کارآمد.

امروز هیچ حزب فراگیری که بتواند بار یک کشور یا دولت را بر دوش بکشد نداریم. همگرایی و هم‌زیستی مسالمت‌آمیز و همراهی با نیروهای مدافع دولت که بخش قابل توجهی از آن در اصلاح‌طلبی تعریف می‌شود می‌تواند دولت را در بحران‌ها همراهی کند.

ما محکوم به این هستیم که با امید زندگی کنیم و بخش پر لیوان را ببینیم. همیشه توفیق دولت را می‌خواستیم و در آینده هم همین را می‌خواهیم اما دغدغه‌های خود را منتقل کرده، و در صورت نیاز با تمام توان در خدمت توفیق دولت خواهیم بود.

منبع: روزنامه اعتماد