ضرورت تاسیس «سازمان اطلاعات مردمی»

اعتمادآنلاین| مجتبی حسینی: ارتباط مردم و دستگاه‌های اطلاعاتی بر اساس علم ارتباطات با مونولوگ (گفت بی شنود) میسر نیست بلکه باید این ارتباط دو سویه و دیالوگ محور (گفت با شنود) باشد.

سازمان‌های اطلاعاتی کشور در حال حاضر منطبق بر توان اطلاعاتی، نیروی انسانی مجرب و ماهر، ابزار و ادوات اطلاعاتی، راهبرد اطلاعاتی و... ماموریت‌های محوله را دنبال می‌کنند و مردم هر از چندگاهی با انتشار اطلاعیه‌ها و بیانیه‌های سازمان‌های اطلاعاتی از انجام ماموریت‌های انجام شده از سوی نهادهای امنیتی، آگاهی می‌یابند.

«عزت اطلاعاتی» وابسته به تسلط پاسداران امنیتی- اطلاعاتی کشور به سوژه‌های هدف، برتری استراتژیکی و تاکتیکی به جبهه و جریان رقیب و... است اما ضریب «عزت اطلاعاتی» را با درگیر ساختن مردم نسبت به تهدیدات امنیتی کشور می‌توان افزایش داد.

در سال‌های ابتدایی فعالیت نظام سیاسی جمهوری اسلامی، مردم ایران با شناسایی خانه‌های تیمی گروهک‌های محارب و معاند و ارائه اطلاعات به سازمان‌های امنیتی و انتظامی سعی سعیدی از خود را در ایجاد «بهداشت سیاسی/ امنیتی» کشور به نمایش گذاشتند.

احیای تجربه جمعیت اطلاعات سی‌وشش میلیونی در دهه 60 برای حل بحران‌های امنیتی کشور در حال حاضر می‌تواند مثمر ثمر واقع شود. از همین رو سازمان‌های امنیتی کشور می‌توانند برای حل برخی از مشکلات خود به مردم پناه بیاورند.

سازمان‌های اطلاعاتی- امنیتی کشور در حال حاضر با همه پیشرفت‌های سخت‌افزاری، نرم‌افزاری و بهره‌گیری از تکنولوژی‌های مدرن می‌توانند با «آگاه‌سازی افکار عمومی» و بهره‌گیری از اطلاعات مردمی برخی از مشکلات جدی خود را برطرف سازند و به موفقیت‌های بیشتری دست پیدا کنند.

متاسفانه سازمان‌های اطلاعاتی کشور متشکل از وزارت اطلاعات، سازمان اطلاعات سپاه، اطلاعات نیروی انتظامی و... راه‌های برقراری ارتباطی متعددی برای مراجعه مردم تعبیه نکرده‌اند. فقدان کانال‌های ارتباط سهل‌الوصول مردمی با جمعه اطلاعاتی کشور از جمله ارسال گزارش‌های مردمی، تماس‌های تلفنی، مراجعه فیزیکی، ارسال ایمیل و امثالهم نشان‌دهنده ضعف و آسیب موجود در این زمینه است که در صورت ایجاد چنین کانال‌های ارتباطی دوسویه می‌توان به افزایش رضایت‌مندی و اطمینان افکار عمومی از سازمان‌های امنیتی کشور امیدوار بود.

برای بهبود ارتباط مردم و دستگاه‌های اطلاعاتی می‌توان راهبرد اطلاعات سی‌وشش میلیونی سال 60 را با عنوان «سازمان اطلاعات مردمی» احیا کرد. اطلاعات مردمی به این معناست که نهادهای اطلاعاتی از مردم و برای مردم است و هر چه به مردم بیشتر اطلاعات و آگاهی داده شود، کشور از ضریب امنیت پایدارتری برخوردار خواهد شد.

برای ایجاد «سازمان اطلاعات مردمی» نیاز به طراحی و تدوین سازمان و کمیته‌ای جدید در سازمان‌های اطلاعاتی و تصمیم‌گیری و رفتار واحد همه نهادهای اطلاعاتی کشور تحت عنوان «شورای عالی اطلاعات» کشور است. «سازمان اطلاعات مردمی» می‌تواند به عنوان معاونتی در دستگاه‌های اطلاعاتی از تکنولوژی‌های روز ارتباط جمعی بهره برده و در حوزه‌های استراتژیک که منافع ملی و امنیت ملی به آن وابسته است بر توانمندی‌های کارکردی خود در این حوزه‌ها بیفزاید.

راه‌اندازی «سازمان اطلاعات مردمی» در کنار پایان‌بخشی به موازی‌کاری‌های اطلاعاتی و تجمیع قدرت اطلاعاتی سازمان‌های موجود تحت عنوان «شورای عالی اطلاعاتی کشور» (زیر نظر ریاست‌جمهوری و نظارت مجلس) از جمله اقداماتی است که می‌تواند آگاهی‌های ملی و به تبع آن اعتماد ملی را نسبت به کنش‌های اطلاعاتی کشور بالا ببرد و درگاه‌های جنگ روانی رقبای ایران در عرصه بین‌المللی را مسدود نماید.