چرا سیدحسن خمینی لباده نمیپوشد؟
سید حسن خمینی در صفحه اینستاگرام خود نوشت: در میان لباسهایی که روحانیون میپوشند، جدای از عمامه؛ آنچه بر دوش میافکنند عبا نام دارد و آنچه بر تن میکنند، اگر همانند این چیزی باشد که در تصویر به تن دارم لباده نامیده میشود و اگر جلوی آن باز باشد قبا نام دارد.
اعتمادآنلاین- یادگار گرامی امام در نوشتهای توضیح داد چرا قبا را بر لباده ترجیح میدهد.
متن یادداشت حجتالاسلام والمسلمین سیدحسن خمینی که در اینستاگرام او منتشر شده است، به شرح زیر است:
در میان لباسهایی که روحانیون میپوشند، جدای از عمامه؛ آنچه بر دوش میافکنند عبا نام دارد و آنچه بر تن میکنند، اگر همانند این چیزی باشد که در تصویر به تن دارم لباده نامیده میشود و اگر جلوی آن باز باشد قبا نام دارد.
لباده در سالهای دور حکم پالتو را داشته و روی قبا و در مواقع سرما پوشیده میشده ولی بعدها خود به تنهایی نیز متداول شده است.
امام موسی صدر، مرحوم شهید بهشتی، آقای خاتمی و آقای روحانی به طور معمول لباده میپوشند. مقام معظم رهبری هم در دوره ریاست جمهوریشان همین پوشش را داشتند.
لباده شاید مزیتهایی داشته باشد، ولی سختیهای خاص خود را هم دارد. در مجموع من قبا را بیشتر میپسندم.
این عکس را امروز جناب آقا مرتضى اشراقى انداختند.
چرا "سید حسن خمینی" قبا می پوشد؟
فرید مدرسی روزنامه نگار در کانال تلگرامی خود در این باره نوشت:
سید حسن خمینی در صفحه اینستاگرام خود از ترجیح اش به قبا (برابر لباده) سخن گفته؛ اگرچه در تصویر این مطلب، غیرمعمول لباده بر تن کرده است. برای حوزویان، انتخاب پوشش قبا یا لباده، معانی متفاوتی دارد:
قبا پوششی راحت تر، صمیمانه تر، گرم تر و مردمی تر و پیام آن، مبنی بر حوزوی تر بودن فرد و دارای تحصیلات و دانش صرفا حوزوی است. اما سردی روابط، جدایی یا فاصله دار بودن با جامعه و مردم، روشنفکر و مدرن بودن، اتوکشیده و بدون اندکی نرمش، بعضاً از جمله آثار برآمده از پوشیدن لباده بوده است. البته اینها در ظاهر است و ممکن است فردی ظاهر سنتی را بپسندد اما به برخی از افکار غیرسنتی هم علاقمند باشد.
قبا فرد را یک نجفی یا قمی اصیل نشان می دهد و در مقابل لباده یا به معنایِ در حاشیه قم و نجف بودن، تفسیر می شود یا به معنایِ تهرانی یا لبنانی بودن.
قبا را معمولا به نام حوزویان نابِ ناب زده اند و لباده را روحانیون سیاسی یا روشنفکر یا دانشگاهی و کلا منتقد نگاه سنتی و حاکم بر حوزه و... بر تن می کنند.
بطن حوزه، قباپوشان را بیشتر از خود می داند، تا لباده پوش ها را و قباپوشان مقید به قیود و عرف حاکم بر حوزه (لایف استایل حوزوی) هستند و لباده پوشان آنچنان به این سبک زندگی وفادار نیستند. لباده پوش ها به دلیل استثنایی بر قاعده بودن، در حوزه به چشم می آیند. رفت و آمد اینان بیشتر در مکان های غیرحوزوی است؛ تا حوزوی.
این تفاوت قباپوشی و لباده پوشی در گذشته آنچنان پررنگ بود که هر کدام تبعات و پوشش های دیگر را هم به همراه داشت؛ به گونه ای که در گذشته قباپوشان ساعت توجیبی داشتند، موی خود را بسیار کوتاه با ماشین می زدند، نعلین به پا می کردند، شلوار راحتی زیر قبا می پوشیدند، گاهی دستار دور کمر می بستند، با همسرشان در خیابان راه نمی رفتند، میوه و خرید را بجای زنبیل در بقچه می گذاشتند و... اما در مقابل لباده پوش ها، ساعت مچی می بستند، موی شان اندکی بلند بود که از زیر عمامه بیرون می زد، کفش به پا می کردند، شلوار مردانه و رسمی زیر لباده می پوشیدند، برخی رفتارهای یومیه مردم عادی را هم انجام می دادند و... اما اکنون اینقدر لباده پوشی و قباپوشی مرزهایش سفت و سخت نیست و ملایم تر شده. البته باز هم در نجف مرزها جدی تر و در قم کمتر است.
همانطور که حاج حسن آقا خمینی، قبا را بر لباده ترجیح می دهد، من هم به عنوان یک غیرمعمم، قبا بیشتر به دلم می چسبد. شاید بخاطر اینکه در کودکی ام بیشتر قباپوش دیدم؛ تا لباده پوش و جیب های قباها نقل و آب نبات داشت و لباده ها اصلا جیب نداشت.
*ایلنا
دیدگاه تان را بنویسید