جدیدترین راز مثلث برمودا فاش شد

چند دهه از زمانی که تب «اسرار مثلث برمودا» همه جا را برداشته بود می‌گذرد، اما این نام همچنان برای عده‌ای یادآور رمز‌‌ و‌ راز هیجان‌انگیز درباره مفقودشدن کشتی‌ها و هواپیماها در این منطقه است؛ هرچند با گذشت زمان مشخص شد آن‌همه سروصدا و هیاهو شاید تنها به پیشرفت گردشگری در این منطقه کمک کرد و راز چندانی در میان نبود.

مردم سال‌ها است که سعی می‌کنند «معمای» مثلث برمودا را حل کنند، اما درباره مثلث برمودا چه چیزهایی می‌دانیم و چه چیزهایی را نمی‌دانیم.

 

 

آنچه در مورد مثلث برمودا می‌دانیم

مثلث برمودا منطقه‌ای از اقیانوس اطلس شمالی است که به سواحل جنوب شرقی ایالات متحده، برمودا و جزایر آنتیل بزرگ (کوبا، هیسپانیولا، جامائیکا و پورتوریکو) محدود می‌شود.

مرزهای دقیق مثلث برمودا مورد توافق جهانی قرار نگرفته است، اما کل مساحت محدوده تقریبی آن، بین یک‌ میلیون و ۳۰۰ هزار تا سه میلیون و ۹۰۰ هزار کیلومترمربع است. با تمام تقریب‌ها این منطقه یک‌ شکل تقریبا مثلثی دارد.

مثلث برمودا در هیچ‌یک از نقشه‌های جهانی وجود ندارد و هیئت نام‌های جغرافیایی ایالات متحده، مثلث برمودا را به‌عنوان یک منطقه رسمی در اقیانوس اطلس به رسمیت نمی‌شناسد.

 

مثلث برمودا واقعا جای عجیبی است؟

براساس تحقیقات منتشرشده در دانشنامه بریتانیکا، اگرچه گزارش‌ها از رخدادهای غیرقابل توضیح در این منطقه به اواسط قرن نوزدهم بازمی‌گردد، اما عبارت «مثلث برمودا» تا سال ۱۹۶۴ مورد استفاده قرار نگرفت. وینسنت گدیس اولین‌بار این عبارت را برای توصیف یک منطقه مثلثی‌شکل «که صدها کشتی و هواپیما را بدون هیچ اثری نابود کرده است»، در یک مقاله مجله زرد استفاده کرد.

برخلاف شهرتی که مثلث برمودا دارد، میزان بالایی از حوادث منجربه ناپدید شدن در این منطقه وجود ندارد و ناپدید شدن‌ها در مثلث برمودا با فراوانی بیشتری نسبت‌به هر منطقه مشابه دیگر از اقیانوس اطلس رخ نمی‌دهد.

چارلز برلیتز افسانه مثلث برمودا را در کتاب پرفروشش «مثلث برمودا» (۱۹۷۴) مورد توجه قرار داد و محبوب کرد. در این کتاب برلیتز ادعا کرد که جزیره گمشده افسانه‌ای آتلانتیس در ناپدید شدن‌ها نقش داشته است.

صندوق جهانی حیات وحش (WWF) در سال ۲۰۱۳ یک مطالعه جامع در‌مورد خطوط کشتیرانی دریایی انجام داد و مشخص کرد که مثلث برمودا یکی از ۱۰ حوزه آبی خطرناک جهان برای کشتیرانی نیست.

مثلث برمودا یکی از سنگین‌ترین ترافیک‌های روزانه جهان را چه در دریا و چه در آسمان دارد و یکی از پرسفرترین مناطق جهان برای خطوط کشتیرانی محسوب می‌شود و درضمن، به‌دلیل موقعیت جغرافیایی، در معرض طوفان‌های استوایی مکرر است. گلف‌استریم یا جریان اقیانوسی قوی که باعث تغییرات شدید آب‌وهوای محلی می‌شود هم از مثلث برمودا می‌گذرد. همچنین عمیق‌ترین نقطه اقیانوس اطلس، عمق میلواکی، در مثلث برمودا قرار دارد. خندق پورتوریکو در اعماق میلواکی به عمق هشت‌هزار و ۳۸۰ متر می‌رسد.

 

آنچه در مورد مثلث برمودا ناشناخته است

تعداد دقیق کشتی‌ها و هواپیماهایی که در مثلث برمودا ناپدید شده‌اند، مشخص نیست. رایج‌ترین تخمین حدود ۵۰ کشتی و ۲۰ هواپیما است.

بقایای بسیاری از کشتی‌ها و هواپیماهای ناپدید شده در منطقه هرگز کشف نشده‌اند که با توجه به عمق زیاد این منطقه غیرعادی نیست. هنوز مشخص نیست که آیا ناپدید شدن‌ها در مثلث برمودا نتیجه خطای انسانی بوده‌اند یا پدیده‌های آب‌وهوایی، اما دلیل آن هرچه بوده است، به رمز‌ و‌ راز داستان‌های علمی تخیلی که درباره این منطقه رایج است، ارتباطی ندارد.

 

علت حوادث در مثلث برمواد چیست؟

یکی دیگر از دلایل علمی این پدیده وجود گلف استریم در اعماق اقیانوس است که از خلیج مکزیک سرچشمه می‌گیرد و از راه تنگه فلوریدا به اقیانوس اطلس شمالی جریان پیدا می‌کند. در حقیقت، یک رودخانه در اعماق این اقیانوس قرار دارد که می‌تواند چیزهای شناور را حمل کند. سرعت این جریان دریایی ۲٫۵ متر در ثانیه (۵٫۶ مایل در ساعت) است.

یکی از مهم‌ترین توضیحات در از دست دادن هواپیماها و کشتی‌ها، اشتباهات انسان است در ۱ ژانویه ۱۹۵۸، از روی لجبازی و سرسختی تاجر هاروی کاناور، بادبان‌های کشتی از دست رفتند و کشتی گرفتار طوفان جنوب فلوریدا شد.

یکی دیگر از دلایل علمی این پدیده رفتار خشونت‌آمیز آب‌وهوا است. طوفان‌های قدرتمند که در آب‌های گرمسیری تشکیل می‌شوند، سبب جان باختن هزاران نفر و خسارت‌های میلیارد دلاری شده‌است. غرق شدن ناوگان فرانسیسکو د بوبادیلا در سال ۱۵۰۲، نخستین نمونهٔ ثبت شده از این طوفان بوده‌است.

یکی دیگر از دلایل علمی این پدیده وجود گاز متان (یک گاز طبیعی) است. آزمایش‌های استرالیا ثابت کرده‌است که وجود حباب در آب، سبب کاهش چگالی و در نتیجه فرورفتن کشتی در اعماق آب می‌شود. لاشه‌های هواپیماها و کشتی‌ها توسط گلف استریم در آب پراکنده می‌شود. این فرضیه ارائه شده‌است که متان سبب گل‌فشان در مناطق آبی پر از کف می‌شود و کشتی‌ها قدرت شناوری کافی در آب را نخواهند داشت.