«اعتمادآنلاین» گزارش می‌دهد:
چگونه فروپاشی ستاره‌ها باعث ایجاد سیاه‌چاله می‌شود؟
تحقیقاتی که در زمینه نجوم انجام شده نشان داده سیاه‌چاله‌ها از انفجار ستارگان پدید می‌آیند، اما برخی از ستاره‌شناسان معتقدند ستاره‌ها اول به ابَراختر تبدیل می‌شوند و پس از متلاشی شدن ابراخترها سیاه‌چاله حاصل می‌شود.
اعتمادآنلاین| مژده اصغرزاده - ستاره‌شناسان دریافته‌اند که ستاره‌های در حال مرگ دوباره به شکل سیاه‌چاله زاده می‌شوند. آنها با تلسکوپ‌های بزرگ، هابل ناسا و تلسکوپ فضایی اسپیتزر به دنبال باقی‌مانده‌هایی از ستاره‌های متلاشی‌شده هستند تا دریابند که آنها پس از ناپدید شدن چه می‌شوند.
ستاره‌ای که 25 برابر بزرگ‌تر از خورشید ماست، باید به صورت ابَراختری بسیار نورانی منفجر شود، در حالی که این اتفاق نمی‌افتد؛ستاره به شکلی آرام متلاشی می‌شود و از خود یک سیاه‌چاله بر جای می‌گذارد.
کریستوفر کوکانک (Christopher Kochanek) استاد نجوم دانشگاه اوهایو می‌گوید این‌گونه متلاشی شدن ستارگان در نزدیکی کهکشان گویای این حقیقت است که چرا ستاره‌شناسان به ندرت توانسته‌اند ابَراخترها را در ستارگان بزرگ ببینند.
به نظر می‌رسد حدود 30 درصد از این‌گونه ستارگان به آرامی فرو می‌پاشند و تبدیل به سیاه‌چاله می‌شوند و دیگر نیازی به ابَراختر هم نیست.
کوکانک می‌گوید: «دیدگاه معمول این است که یک ستاره در صورتی می‌تواند به شکل سیاه‌چاله درآید که فقط به صورت ابَراختر درآمده باشد. اگر ستاره‌ای به شکل ابَراختر درنیاید، این مساله توجیه‌پذیر خواهد بود که چرا نمی‌توانیم ابراخترها را از ستاره‌های بزرگ مشاهده کنیم.»
تحقیقات بسیار گسترده‌ای در این زمینه صورت گرفت. ستاره‌شناسان سعی کردند با استفاده از هابل و اسپیتزر دریابند که وقتی ستاره‌ها متلاشی می‌شوند به کجا می‌روند، اما هیچ نتیجه‌ای حاصل نشد. آنها دست آخر دریافتند که ستاره‌ها تبدیل به سیاه‌چاله می‌شوند.
اسکات آدامز (Scott Adams) دانشجوی سابق دانشگاه اوهایو که به تازگی مدرک دکتری خود را دریافت کرده می‌گوید: « N6946-BH1 تنها ابراختر منفجرنشده‌ای بود که در طول هفت سال تحقیق خود یافتیم. ما در این سال‌ها توانستیم 6 ابراختر عادی را در کهکشان پیدا کنیم که مشخص شد حدود 10 تا 30 درصد از ستارگان بزرگ به شکل ابَراخترهای منفجرنشده می‌میرند.»
استانک (Stanek) استاد نجوم دانشگاه اوهایو می‌گوید: «این قضیه با عقل جور درنمی‌آید که ستارگان بزرگ دستخوش پیدایش ابَراخترها شوند و باز هم توده‌هایی برای تشکیل سیاه‌چاله داشته باشند (در این فرایند بیشتر لایه‌های بیرونی ستاره منفجر می‌شوند).»
او در پایان این‌طور نتیجه گرفت: «من شک دارم که ستاره‌های بزرگ بدون تشکیل ابَراختری بتوانند سیاه‌چاله‌های بزرگ بسازند.»
دیدگاه تان را بنویسید