گزارش تحلیلی گاردین درباره افزایش آلودگی‌های کربنی صنعت هوانوردی؛
میزان انتشارات کربنی صنعت هوانوردی رو به افزایش است/ رکورد سفرهای هوایی در سال 2019 به 8.1 تریلیون کیلومتر خواهد رسید/ میزان انتشارات کربنی صنعت هوانوردی تا سال 2050 سه برابر خواهد شد
آلودگی کربنی یک پرواز بین‌المللی بیشتر از آلودگی منتشرشده خیلی‌ها در یک سال است و حتی پروازهایی با مسیرهای کوتاه هم مقادیر بسیار زیادی از دی‌اکسید کربن منتشر می‌کنند و با این حساب میزان انتشارات کربنی صنعت هوانوردی رو به افزایش است.
اعتمادآنلاین| مازیار معتمدی- آلودگی کربنی یک پرواز بین‌المللی بیشتر از آلودگی منتشرشده خیلی‌ها در یک سال است و حتی پروازهایی با مسیرهای کوتاه هم مقادیر بسیار زیادی از دی‌اکسید کربن منتشر می‌کنند. با این حساب میزان انتشارات کربنی صنعت هوانوردی رو به افزایش است.
به گزارش اعتمادآنلاین ، تحلیلی جدید که توسط گاردین انجام شده به این نتیجه رسیده انجام یک سفر هوایی طولانی میزان بیشتری آلودگی کربنی نسبت به میزان تولیدشده توسط یک فرد متوسط در ده‌ها کشور در سراسر جهان در یک سال کامل تولید می‌کند.
ارقام محاسبه‌شده نشان می‌دهد افرادی که می‌توانند از سفرهای هوایی استفاده کنند تا چه حد ردپای کربنی نامتناسبی نسبت به دیگران دارند. حتی یک سفر کوتاه از لندن به ادینبورگ هم نسبت به انتشارات کربنی سالانه یک فرد متوسط در اوگاندا یا سومالیا آلودگی بیشتری تولید می‌کند.
پیش‌بینی می‌شود که 2019 سالی رکوردشکن برای سفرهای هوایی باشد و انتظار می‌رود مسافران روی هم رفته 8.1 تریلیون کیلومتر مسافرت کنند که 5 درصد نسبت به سال گذشته بیشتر شده و نسبت به سال 1990 با افزایش چشمگیر 300 درصدی مواجه بوده است.
با استناد به ارقام فراهم‌شده توسط سازمان غیرانتفاعی آلمانی اتمسفر، پرواز کردن از لندن به نیویورک و بازگشت به لندن باعث تولید حدود 986 کیلوگرم دی‌اکسید کربن به ازای هر مسافر می‌شود. از بوروندی در آفریقا گرفته تا پاراگوئه در آمریکای جنوبی، در کل 56 کشور هستند که در آن‌ها یک فرد متوسط در یک سال کامل میزان کمتری کربن دی‌اکسید تولید می‌کند.
اما حتی یک سفر نسبتاً کوتاه از لندن تا رم هم یک ردپای کربنی 234 کیلوگرمی به ازای هر مسافر دارد که بیشتر از میزان متوسط تولیدشده توسط شهروندان 17 کشور در طول یک سال کامل است.
این ارقام میانگین‌هایی هستند که در نظر می‌گیرند چه مدل هواپیماهایی معمولاً در مسیرهای هوایی مورد استفاده قرار می‌گیرند و وضعیت اشغال صندلی‌های آن هواپیماها چطور است. این ارقام فقط شامل دی‌اکسید کربن می‌شوند که توسط سوزاندن سوخت جت تولید می‌شود و به این ترتیب انتشارات کربنی به وجود آمده طی پروسه ساخت‌و‌ساز هواپیما یا هر گونه گاز گلخانه‌ای مثل بخار آب را که ممکن است تولید شود در نظر نمی‌گیرند.
انتشارات کربنی صنعت هوانوردی ممکن است طی سه دهه آینده سه برابر شود
صنعت هوانوردی در حال حاضر مسئول حدود 2 درصد از تمام انتشارات جهانی است و یکی از سریع‌ترین میزان‌های رشد را در میان صنایع آلوده‌کننده در اختیار دارد.
با استناد به پیش‌بینی‌های محققان دانشگاه متروپولیتن منچستر، حتی اگر هواپیماها به شدت مصرف سوخت بهینه‌تری داشته باشند و ایرلاین‌ها هم بتوانند با بهینه‌سازی عملیات‌های خود از انتشار کربن‌های اضافی جلوگیری کنند، انتشارات این صنعت ممکن است تا سال 2050 دو برابر شود.
یک سناریو با خوش‌بینی کمتر پیش‌بینی می‌کند که درجات پایین‌تری از کاهش مصرف سوخت می‌تواند به این معنی باشد که تا سال 2050 میزان انتشارات کربنی صنعت هوانوردی سه برابر خواهد شد.
دکتر جان برودریک که در دانشگاه منچستر مشغول انجام تحقیقاتی درباره سیاست‌گذاری جوی و حمل‌و‌نقل بین‌المللی است، می‌گوید: «افزایش ترافیک به طور تاریخی سرعت بسیار بیشتری از بهبود در تکنولوژی داشته است.»
چطور می‌توان اثرات اقلیمی صنعت هوانوردی را قانون‌گذاری کرد؟
سازمان بین‌المللی هوانوردی (ICAO) که بدنه تحت نظر سازمان ملل و مسئول برای محدود کردن ردپای کربنی مسافرت هوایی بین‌المللی است، در حال معرفی کردن ابتکاری است که به ایرلاین‌ها اجازه می‌دهد به جای سوزاندن سوخت فسیلی کمتر، اعتبار کربنی خریداری کنند و به این ترتیب قصد دارد باعث کاهش انتشارات کربنی آن‌ها شود.
برودریک نسبت به مزایای این ابتکار بدبین است. او می‌گوید: «به هر حال هنوز برنامه‌ای برای افزایش اندازه این صنعت وجود دارد، آن هم در زمانی که ما باید کاهش‌های چشمگیری در میزان انتشارات، مخصوصاً انتشارات صورت گرفته در بخش‌های ثروتمند دنیا، داشته باشیم.»
سازمان بین‌المللی هوانوردی در پاسخ به درخواست کامنت برای این مطلب گفت گزارش چنین مطالبی «گلچین کردن بی‌معنی نقاط داده‌ای نامربوط» است.
در سال 2019، انتظار می‌رود تقریبا 40 میلیون پرواز از فرودگاه‌های جهان انجام شود که به معنی انجام بیش از 100 هزار سفر در روز خواهد بود.
«تیم آلدرسلید»، مدیر اجرایی ایرلاینز یوکِی، که یک انجمن مخصوص صنعت هوانوردی است و مسئولیت نمایندگی 13 ایرلاین بریتانیایی را بر عهده دارد، گفت: «ایرلاین‌ها باور دارند که ما نیازمند یک استراتژی هستیم تا با برنامه‌های دولت برای ترفیع رشد پایدار برای صنعت‌مان هم‌خوانی داشته باشد. صنعت هوانوردی باید حق گسترش را کسب کند و به همین دلیل است که متعهد شده‌ایم تا سال 2050 انتشارات کربنی‌مان را نصف کنیم و داریم با دولت‌های ملی کار می‌کنیم تا به برنامه‌ای جاه‌طلبانه دست پیدا کنیم که بتواند یک آینده بدون کربن را محقق کند.»
گروه‌های حامی محیط زیست از سیاست‌گذاران خواسته‌اند تعداد کل پروازها را محدود کنند و اجازه ندهند فرودگاه‌ها بیش از این گسترش پیدا کنند. پیشنهادهای سیاست‌گذاری مطرح‌شده شامل یک «مالیات پروازکنندگان مکرر» می‌شود که با هر پروازی که فرد در طول یک سال انجام می‌دهد به صورت تصاعدی بالا خواهد رفت و در عین حال اثر اعمال‌شده روی افرادی را که کم پرواز می‌کنند کمینه می‌کند.
«مایک چایلدز»، رئیس بخش دانش، سیاست‌گذاری و تحقیقات سازمان «دوستان زمین بریتانیا»، می‌گوید: «ما نمی‌خواهیم خانواده‌های سخت‌کوشی را تنبیه کنیم که شاید سالی یک بار برای تعطیلات به خارج از کشور سفر می‌کنند.»
چایلدز به یک نظرسنجی انجام‌شده برای سازمان حمل‌و‌نقل بریتانیا در سال 2014 اشاره کرد. این نظرسنجی به این نتیجه رسید که 15 درصد از جمعیت بریتانیا سوار 70 درصد از تمام پروازها شده‌اند. او گفت: «ما باید این مسئله را به رسمیت بنشاسیم که صنعت هوانوردی یک امکان لوکس است و باید آن امکان لوکس را به شیوه‌ای منصفانه به اشتراک بگذاریم.»
داده‌ها از میزان انتشار کربنی این مطلب از سایت atmosfair.de برداشته شده‌اند و فاکتورهایی از جمله بهره‌وری سوخت مدل‌های مختلف هواپیمایی و تعداد مسافران متوسط در مناطق مختلف جهان را در نظر می‌گیرند. داده‌های پروازهای جهانی از سایت flightradar24.com گرفته شده‌اند اما شامل هواپیماهایی نمی‌شوند که اطلاعات موقعیتی خود را با شبکه دریافت‌کنندگان این سایت به اشتراک نمی‌گذارند. پیش‌بینی‌ها از میزان انتشارات کربنی توسط پروفسور دیوید لی از دانشگاه متروپولیتن منچستر فراهم شده و بر پایه کار مشترک او در گزارش محیط زیستی سال 2016 سازمان بین‌المللی هوانوردی به دست آمده‌اند.
دیدگاه تان را بنویسید