آمریکا کشوری که برای خود می‌پسندد...

وحید عذیری در روزنامه اعتماد نوشت: پس از تبدیل شدن ایالات متحده امریکا به یکی از قدرت‌های بزرگ جهان، سیاست‌های منفعتی ملی‌گرایانه‌ای را در پیش گرفت که صرفا در راستای منافع ملی خودش بود. سیاستی مانند عدم پذیرش نیروهای نظامی سایر کشورها در نزدیکی مرز کشورش، مانند آنچه در بحران اوکراین رخ داد (عدم تحمل روسیه در مورد نفوذ غرب به مرزهایش) . علت حمله روسیه هم صرفا جلوگیری از توسعه غرب در مرزهای روسیه بود، امری که امریکا در نزدیکی مرزهایش نمی‌پذیرد و به همین علت کوبا هنوز هم شامل تحریم‌های دایمی هست. اما سوالی ‌که پیش می‌آید، این است که این سیاست ایالات متحده تا کجا ادامه خواهد یافت؟ و چه مقدار می‌تواند موفق‌آمیز عمل کند؟ چیزی که آشکار است، این است که وقتی بین حقوق بین‌المللی و منفعت داخلی تضادی رخ بدهد، امریکا قطعا منفعت داخلی خود را ترجیح داده و بر اساس آن عمل می‌کند. در ماجرای اوکراین به خوبی شاهد آن هستیم که اوکراین به عنوان متحد غرب و ایالات متحده، در مقابل روسیه تنها شد و تضمین‌هایی که در گذشته به او داده شده بود، هیچ‌کدام عملیاتی نشد و این سیاست می‌تواند در دکترین سایر کشورهای متحد امریکا رخنه کند که تکیه بر این کشور اشتباهی راهبردی است. همچنین نتیجه چنین سیاستی هم، شکست خواهد بود که می‌توان به نتایج تحریم کره شمالی، ونزوئلا، ج.ا. ایران، کوبا، روسیه و ... اشاره کرد که هیچ‌کدام از آنان حاضر به پذیرش منفعت مورد پسند ایالات متحده نشدند و ادامه آن قطعا به ضرر امریکا خواهد بود. همچنین باید گفت که سیاست منفعت‌طلبانه امریکا آنقدر به تضاد و اختلاف در درون کشور و نیز با سایر متحدین خود خواهد انجامید که سرانجامی برایش، جز ضعف و زوال در بر نخواهد داشت.  

اگر اوکراینی‌ها زیرک و باهوش باشند، راه خود را از ایالات متحده جدا می‌کنند؛ چراکه فاکتور جغرافیایی و همسایگی بر تمامی متغیرها می‌چربد و این دو کشور همسایه هستند که باید دایما مراوده داشته باشند و منافع خود را از طریق یکدیگر به دست آورند. به ویژه همسایه بودن با یک کشور قدرتمند در سطح جهانی، رفتارها و سیاست‌های همسایگی مخصوص به خودش را دارد تا کشور قدرتمند احساس خطر و تهدید بقا از سمت همسایه کوچکش نکند.